Yésaya 22

Ana apa ta, nganti sak kabèhé wongmu

pada munggah ing payon-payoné omah,

₂hé kuta sing surak-surak ramé lan kebungahan gedé,

hé negara sing bungah-bungah?

Wongmu sing pada mati kuwi ora awit mati karo pedang,

lan ora mati ing peperangan.

₃Penggedému pada mlayu kabèh,

pada diukum ora karo dipanah;

wong-wong sing rosa-rosa pada diukum,

senajan wis pada mlayu adoh banget.

₄Mulané aku ngomong:

“Aku aja kok tolèh,

jarké waé enggonku nangis kepati;

aja meksa aku supaya aku dilipur

ing bab patiné anak-anaké bangsaku.”

₅Awit Gusti, GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, wis netepké dinané:

Panjenengané bakal nggègèraké,

ngidak-idak lan mbingungké wong,

témbok ing legokané wahyu bakal diambrukké

lan jeritan njaluk tulung krungu tekan putyuké gunung!

₆Elam wis nggéndong wadahé panah,

Aram teka nggawa suradadu kréta lan jaran,

lan Kir ngutyuli buntelé tamèng.

₇Legokan-legokan sing apik déwé bakal kebak kréta,

lan para suradadu jaran maju ing ngarepé gapura,

₈lan Yéhuda kélangan pengayoman.

Ing waktu kuwi kowé nyawang

marang piranti perang ing Gedong Alas;

₉kowé pada weruh,

yèn témboké kutané Daved wis bengkah-bengkah okèh

lan kowé pada nadahi banyu ing blumbang ngisor;

₁₀kowé pada ngitung omah-omah ing Yérusalèm,

lan omah-omah terus pada kok bubrahi kanggo nguwatké témbok;

₁₁kowé nggawé panggonan tandon banyu ing antarané témbok loro mau

kanggo ngadahi banyu ing blumbang sing lawas;

nanging kowé ora pada ndangak marang Panjenengané sing nggawé kuwi,

lan ora ndeleng marang Panjenengané sing wis nggawé kuwi wiwit mbiyèn.

₁₂Ing waktu kuwi Gusti, GUSTI sing ngwasani langit lan bumi,

ngongkon wong supaya nangis lan sambat karo gundul lan nganggo salin kasusahan;

₁₃nanging, ing sak tengahé ketemu kabungahan lan sukak-sukak,

njagal sapi lan mbelèh wedus,

mangan iwak lan ngombé anggur, karo mbengok:

“Hayuk pada mangan lan ngombé,

awit sésuk kita pada mati!”

₁₄Nanging GUSTI sing ngwasani langit lan bumi terus ngekèki wahyu marang aku lan ngomong mengkéné:

“Kesalahanmu iki tenan ora bakal dingapura,

nganti kowé pada mati,”

mengkono tembungé Gusti, GUSTI sing ngwasani langit lan bumi.

₁₅Mengkéné tembungé Gusti, GUSTI sing ngwasani langit lan bumi:

“Kana kowé nemoni penggedéné kraton iki,

Sebna sing ngurus kraton lan ngomonga:

₁₆Kowé nduwé kaperluan apa, lan nduwé gegandèngan karo sapa ing kéné,

nanging kowé kok ngeduk kuburan kanggo kowé ing kéné,

hé sing ngeduk kuburané ing panggonan sing duwur,

sing natah panggonané ing gunung watu?

₁₇Lah GUSTI bakal nguntyalké kowé nganti adoh banget, hé, wong lanang kuwat!

Kowé bakal ketyekel nganti kentyeng,

₁₈lan bakal digulung kentyeng dadi gulungan

lan diglundungké kaya bal,

menyang negara sing amba;

ing kono kowé bakal mati lan ing kono panggonané kréta-kréta kamulyanmu,

hé kowé sing nggawé wirangé brayaté bendaramu!

₁₉Aku bakal nguntyalké kowé sangka pangkatmu,

lan kowé bakal didunké sangka pangkatmu.

₂₀Ing waktu kuwi Aku bakal nyeluk abdi-Ku,

Elyakim, anaké Hilkia:

₂₁Kuwi bakal Tak enggoni jubahmu

lan sabukmu bakal Tak ubetké ing wetengé,

lan pangwasamu bakal Tak wènèhké ing tangané;

dèwèké terus bakal dadi bapak

kanggo wong Yérusalèm

lan kanggo turunané Yéhuda.

₂₂Kuntyi kratoné Daved bakal Tak sèlèhké ing pundaké;

yèn wong kuwi mbukakké, ora ana sing bisa nutup;

yèn nutup, ora ana sing bisa mbukakké.

₂₃Aku bakal ngekèki lungguhan sing kuwat marang dèwèké,

kaya tyantèlan sing dipasang kuwat ing témbok;

mulané terus dadi lungguhan sing mulya

kanggo brayaté.

₂₄Sak terusé bakal mikul

sak kabèhé tanggung jawap kanggo brayaté,

semi lan trubusan

uga sak kabèhé piranti sing tyilik,

wiwit sangka bokor nganti kwali pisan.

₂₅Ing waktu kuwi, mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi,

tyantèlan sing dipasang kuwat ing panggonan sing kuwat kuwi bakal ora kuwat menèh,

sakwat terus tugel lan tiba,

lan sak kabèhé tanggungané kuwi bakal lebur,

awit GUSTI wis ngomong mengkono.”