Paukuman marang bangsa Edom
1Hé para bangsa, pada nyedaka, rungokna,
lan pada gatèkna, hé para taleré bangsa!
Bumi uga sak isiné kabèh apiké pada krungu,
uga jagat lan kabèh sing tukul sangka kono.
2Awit GUSTI nesu marang kabèh bangsa,
lan panas ing ati awit sangka suradaduné;
kuwi wis pada disisihké bakal dientèkké
lan dipasrahké supaya pada dibelèh.
3Wong sing mati dipatèni bakal dibuwang,
lan batangé bakal pada mambu bosok;
gunung-gunung bakal pada kebanjiran getihé.
4Sak kabèhé lintang ing langit bakal entèk,
lan langit bakal digulung kaya kitab gulungan,
kabèh lintangé bakal mati
kaya godong sing pada gogrok sangka wit anggur,
lan kaya gogroké godong anjir.
5Awit pedang-Ku ing langit wis ngamuk,
delengen, kuwi wis mudun ngadili Edom,
bangsa sing wis Tak dèwèké supaya dientèkké.
6GUSTI nduwé pedang sing dlèwèran getih
lan gupak gajihé okèh banget,
ya kuwi getihé tyempé-tyempé lan wedus-wedusé lanang
lan gajihé ginjelé wedus-wedusé gèmbèl lanang.
Awit GUSTI nganakké kurban sing dibelèh ing Bosra
lan pembelèhan gedé ing negara Edom.
7Sapi-sapi alasan bakal pada ambruk mati bebarengan karo
sapi-sapi enom karo sapi-sapi lanang sing rosa-rosa,
negarané bakal rata kilènan karo getih,
lan lemahé kebak gajih.
8Awit GUSTI nekakké dina tibané balesan
lan taun enggoné nibakké paukuman awit sangka perkarané Sion.
9Kali-kaliné Edom bakal malih dadi kali geni,
lan lemahé dadi lirang;
negarané bakal dadi geni sing murup mulat-mulat.
10Awan wengi ora bakal mati-mati,
kemebulé kemebul sak lawas-lawasé.
Negara kuwi bakal dadi ambruk turun-temurun,
lan sak terusé ora bakal ana wong sing liwat ing kono.
11Mentok lan landak sing bakal manggon ing kono.
Manuk beluk lan gagak bakal manggon ing kono.
GUSTI bakal ndadèkké ora nggenah negara kuwi
lan didadèkké suwung netepi rantyaman-Né.
12Ora ana wong bakal manggon ing kono,
lan para penggedéné bakal ora ana menèh;
wis ora ana menèh sing bakal diangkat dadi ratu ing kono,
lan sak kabèhé ratu wis pada entèk.
13Eri grumbul bakal tukul ing gapura-gapurané,
lan suket lan eri ing bèntèng-bèntèngé,
terus dadi panggonané asu alasan,
lan dadi panggonané manuk unta.
14Kéwan ara-ara samun bakal pada petukan karo asu alas,
lan Léwiatan bakal sliweran karo kantyané ing kono;
memedi bakal ing kono
lan bakal olèh panggonan.
15Ula wit-witan pada nusuh lan ngendok ing kono
lan anggrem nganti endoké pada nètès;
manuk beri pada grombolan ing kono,
pada jejodoan.
16Golèkana ing kitabé GUSTI lan diwatya;
kabèh sing urip kuwi mau kabèh
siji waé ora ana sing kèri,
ora ana sing kélangan kantyané;
awit mengkono préntahé sing metu sangka tutuké Gusti,
lan Rohé Gusti déwé sing nglumpukké kuwi kabèh.
17Panjenengané déwé wis ngguwak lotré
lan ngedum negara kuwi marang para sing urip karo tali ukuran;
kabèh sing urip mau bakal manggon ing kono nganti sak lawas-lawasé
lan ing kono turun-temurun.
