Yésaya 42

₁Delengen kuwi abdi-Ku sing Tak tuntun,

pilihan-Ku sing ndadèkké senengan-Ku.

Sing wis Tak wènèhi Roh-Ku,

supaya terus nggelarké kabeneran marang para bangsa.

₂Kuwi ora bakal mbengok-mbengok utawa mbanterké swarané

lan ora bakal ngumbar swara ing dalan-dalan.

₃Pring sing semplak mlengkung ora bakal diketok,

lan utyeng-utyeng sing melik-melik ora bakal dipatèni,

nanging piyambaké bakal nggelarké kabeneran karo setia.

₄Piyambaké déwé ora bakal semplak lan ora bakal tugel ndingkluk,

nganti wis rampung enggoné jejekké kabeneran ing bumi;

kabèh puluh-puluh ngarep-arep marang piwulangé.

₅Mengkéné tembungé Gusti Allah, GUSTI,

sing nggawé lan njèrèng langit,

sing mbèbèr bumi uga kabèh sing tukul ing kono,

sing ngekèki ambekan marang umat manungsa sing manggon ing kono

lan sing ngekèki nyawa marang sing pada urip ing kono:

₆“Aku iki, GUSTI, wis nyeluk kowé supaya nggelarké keslametan,

wis nyekel tanganmu;

Aku wis ndadèkké kowé lan ngekèkké kowé

dadi perjanjian kanggo umat manungsa,

dadi pepadang kanggo para bangsa,

₇supaya melèké mripat sing lamur,

ngetokké wong ukuman sangka paukuman

lan para wong sing manggon ing pepeteng sangka paukuman.

₈Aku iki GUSTI, ya kuwi asma-Ku;

Aku ora bakal ngekèkké kamulyan-Ku marang wong liyané

utawa kaluhuran-Ku marang retya.

₉Sing mbiyèn dinubuatké saiki wis pada kelakon,

bab sing anyar bakal Tak kétokké.

Sak durungé bab kuwi kelakon,

Tak kabarké marang kowé.”

₁₀Pada ngidungna kidungan anyar marang GUSTI

lan ngluhurna Panjenengané sangka pojokané bumi!

Segara bèn gembleger ombaké uga isiné kabèh,

lan puluh-puluh uga sing ngenggoni kabèh.

₁₁Ara-ara samun bèn nyuwara banter

uga kuta-kutané lan désa-désané sing dienggoni Kedar!

Sing ngenggoni gunung watu bèn pada surak-surak,

bèn pada mbengok-mbengok sangka putyuké gunung-gunung!

₁₂Bèn pada ngekèki kehormatan marang GUSTI,

lan pada wartakna bab enggoné ngluhurké Panjenengané ing puluh-puluh.

₁₃GUSTI maju perang kaya Pahlawan,

kaya suradadu enggoné nggugah semangaté perang;

Panjenengané surak-surak, malah mbengok-mbengok,

marang para mungsuhé,

Panjenengané nduduhké kekendelan-Né.

₁₄Aku mandek wiwit ing mbiyèn mula,

Aku mingkem lan ngempet,

saiki Aku njerit kaya wong wadon sing mbayi,

Aku menggah-menggah lan menggèh-menggèh.

₁₅Aku bakal ndadèkké gundulé gunung-gunung lan puntuk-puntuk,

lan nggawé alumé sak kabèhé tetukulan;

Aku bakal ndadèkké kali-kali pada dadi lemah garing

lan nggawé asat garingé telaga-telaga.

₁₆Aku bakal nuntun para wong lamur

ing dalan sing durung tau pada diambah,

lan kuwi pada Tak lakokké

ing dalan-dalan sing durung weruh.

Pepeteng ing ngarepé bakal Tak dadèkké padang,

lan tanah sing legok geneng bakal Tak dadèkké tanah rata.

Ya kuwi bab sing bakal Tak tibakké marang wong-wong kuwi,

lan sing mesti bakal Tak tindakké.

₁₇Wong sing pada pertyaya marang retya tatahan

bakal pada mundur lan kewirangan,

ya kuwi para wong sing ngomong marang retya tyitakan:

“Panjenengan kuwi allah kita!”

₁₈Pada rungokna, hé para wong budek

pada mandenga lan delengen, hé para wong lamur!

₁₉Sapa sing lamur yèn duduk tunggalé abdi-Ku,

lan sing budek kaya kongkonan-Ku?

Sapa sing lamur kaya kongkonan-Ku

lan sing budek kaya abdiné GUSTI?

₂₀Kowé weruh perkara okèh, nanging ora nggatèkké,

kowé masang kuping, nanging ora krungu.

₂₁GUSTI nduwé karep nylametaké

gelem ngekèkké piwulangé sing gedé lan mulya;

₂₂nanging wong kuwi bangsa sing dirayah lan dirampok,

kabèh pada dityekel ing guwa-guwa

lan didelikké ing omah-omah paukuman;

wis pada dadi rebutan lan ora ana sing ngluwari,

dadi rampasan lan ora ana sing ngomong: “Balèkna!”

₂₃Sapa sak panunggalanmu sing gelem ngrungokké marang perkara iki,

sing gelem nggatèkké lan ngrungokké kanggo sak terusé?

₂₄Sapa sing ngekèkké Yakub supaya dirampas,

lan Israèl marang sing pada ngrayah?

Apa kuwi duduk GUSTI?

Awit kita wis dosa marang Panjenengané,

lan nulak mlaku ing dalan sing diduduhké,

lan ora gelem ngrungokké marang piwulangé.

₂₅Mulané Panjenengané terus nibani panasé bebendu-Né

lan peperangan sing ngidap-idapi

sing nggosongké sangka sak ubengé, senajan mengkono kuwi ora dimangertèni,

lan sing ngobong dèwèké, nanging kuwi ora digatèkké.