Yésaya 49

₁Pada rungokna marang Aku, hé puluh-puluh

pada gatèkna, hé para bangsa sing adoh!

Aku wis dityeluk karo GUSTI wiwit ijik ing weteng,

jenengku wis diomongké wiwit ijik ing wetengé ibuku.

₂Tutukku digawé kaya pedang sing landep

lan aku diayomi ing ngisoré tangan-Né.

Aku didadèkké panah sing lintyip

lan didelikké ing wadahé panah.

₃Aku diomongi mengkéné:

“Kowé kuwi abdi-Ku, Israèl,

lan ing kowé enggon-Ku bakal nglairké kamulyan-Ku.”

₄Nanging tembungku: “Enggèn kula kangèlan kuwi tanpa nggawé,

lan tanpa ana entèkké lan tanpa guna enggènku ngesokké kekuwatan kula;

nanging wewenangé kula kuwi dijamin karo GUSTI

lan upahé kula kuwi ing Gusti Allahku.”

₅Lah saiki tembungé GUSTI,

sing nganakké aku didadèkké abdiné wiwit ing weteng,

supaya mbalèkké Yakub marang Panjenengané,

lan nglumpukké Israèl ing ngarepé -

mulané aku diluhurké ing ngarepé GUSTI,

lan Gusti Allahku dadi kekuwatanku.

Mengkéné tembungé GUSTI:

₆“Ora tyukup enggonmu mung dadi abdi-Ku

yèn mung Tak karepaké nangèkké para taleré Yakub

lan mbalèkké para wong Israèl sing ijik pada dijaga.

Kowé Tak dadèkké pepadang kanggo para bangsa

supaya keslametan sing sangka Aku

kuwi tekan pungkasané bumi.”

₇Mengkéné tembungé GUSTI,

Juru Penebusé Israèl, Gusti Allahé sing Mahasutyi,

marang sing dirèmèhké karo wong,

sing dianggep njijiki karo para bangsa,

baturé para pangwasa:

“Para ratu bakal weruh penggawéan-Ku lan terus pada ngadek masrahaké hurmat,

lan para penggedéné bakal pada sujut nyembah,

awit sangka GUSTI sing setia

awit sangka sing Mahasutyi, Gusti Allahé Israèl,

sing wis milih kowé.”

₈Tembungé GUSTI mengkéné:

“Ing waktu Aku seneng, Aku bakal nyauri kowé,

lan ing dinané Aku ngekèki keslametan,

Aku bakal mitulungi kowé;

kowé wis Tak pilih lan Tak dadèkké perjanjian

kanggo umat manungsa,

Tak karepaké mbangun bumi menèh

lan ngedum tanah panduman sing wis sepi mamring.

₉Tak omongké wartakna marang para wong sing diukum: Metua!

marang para wong ing pepeteng: Ngétoka!

Ing sak dalan-dalan pada nduwé pangan

lan senajan ing kabèh puntuk sing gundul ya pada dityawisi suket.

₁₀Mulané ora pada ngelih utawa ngelak;

ora bakal pada katekan angin panas lan panasé srengéngé sing panas,

awit pada ketuntun karo Sing ngekèki kawelasan

pada digiring menyang sumber-sumberé banyu.

₁₁Kabèh gunung bakal Tak dadèkké dalan

lan kabèh dalan-Ku bakal Tak rata.

₁₂Lan ana wong sing pada teka sangka adoh,

sangka lor lan sangka kulon,

lan ana sing sangka tanah Sinim.”

₁₃Surak-suraka, hé langit,

surak-suraka, hé bumi,

lan pada bungah-bungaha karo surak-surak, hé gunung-gunung!

Awit GUSTI nglipur umaté

lan trésna marang para wong sing dadi duwèké sing pada ditindes.

₁₄Sion ngomong: “GUSTI wis ninggalké aku

lan GUSTI wis lali marang aku.”

₁₅Apa wong wadon bisa lali marang bayiné,

nganti ora trésna marang anaké sangka wetengé?

Senajan kuwi lali marang anaké,

nanging Aku ora bakal lali marang kowé.

₁₆Lah kowé wis Tak gambar ing èpèk-èpèké tangan-Ku,

témbok-témbokmu kuwi tansah ing mripat-Ku.

₁₇Para anakmu bakal gelis teka marang kowé,

nanging sing pada mbubrah lan ngrusak kowé bakal pada lunga.

₁₈Kowé ndangaka lan delengen ing sak ubengmu,

wong kuwi pada nglumpuk lan marani kowé.

Kanggo Aku sing urip, mengkono tembungé GUSTI,

lah kuwi bakal pada kok engguh dadi rerékan,

bakal kok ubetké,

kaya tyarané matyakké pengantèn wadon.

₁₉Awit panggonan-panggonanmu sing suwung lan sepi mamring

lan negaramu sing dibubrah,

saiki wis ketyiuten kanggo sing pada ngenggoni sing semono okèhé kuwi

lan para wong sing arep ngentèkké kowé bakal pada ngedoh.

₂₀Malah anak-anakmu sing kok kira ilang

bakal pada ngomong marang kowé:

“Panggonan kuwi ketyiuten kanggo kita,

mulané minggira, supaya kita pada bisa manggon ing kono!”

₂₁Ing kono kowé bakal ngomong ing sak njeruhné atimu:

“Sapa ta sing nglairké kuwi kabèh kanggo aku?

Aku iki ora nduwé anak lan gabuk,

lan terus digawa menyang pembuwangan lan disingkréhké?

Nanging anak-anak iki sapa sing nggedèkké?

Aku iki apa ora wis nyata ditinggal ijèn,

nanging anak-anak iki kabèh, sangka ngendi tekané?”

₂₂Mengkéné tembungé Gusti GUSTI:

“Lah Aku bakal ngetungké tangan-Ku kanggo tanda kanggo para bangsa

lan manjer gendéra-gendéra-Ku kanggo para taleré bangsa,

kuwi bakal pada nggéndong anak-anakmu lanang

lan anak-anakmu wadon bakal pada dipanggul.

₂₃Para ratu bakal pada dadi pamongmu

lan para ratu wadon sing nyusoni.

Kuwi bakal pada nyembah kowé nganti sendeku tekan lemah

lan pada ndilati lebuné sikilmu.

Ing kono kowé bakal kenal, yèn Aku iki GUSTI,

lan yèn para wong sing pada ngarep-arep marang Aku kuwi ora bakal pada kewirangan.”

₂₄Apa wong bisa ngrebut barang rayahan sangka tangané pahlawan

utawa wong tawanan apa bisa luwar

sangka tangané wong rosa?

₂₅Nanging mengkéné tembungé GUSTI:

“Tawanané pahlawan ya bisa direbut,

lan barang-barangé wong rosa-rosa bisa utyul,

awit Aku déwé sing bakal nglawan wong sing nglawan kowé

lan Aku déwé sing bakal ngluwari anak-anakmu.

₂₆Aku bakal meksa para wong sing nindes kowé supaya pada mangan dagingé déwé,

lan wong kuwi bakal pada mendem waktu pada ngombé getihé déwé,

kaya mendemé wong ngombé anggur anyar,

kuwi supaya umat manungsa kabèh pada weruh,

yèn Aku, GUSTI, kuwi Juruslametmu,

lan Juru Penebusmu, sing Mahakwasa, Gusti Allahé Yakub.”