Yésaya 62

₁Awit sangka Sion aku ora bisa meneng,

lan awit sangka Yérusalèm aku ora bakal lèrèn,

nganti tekan kebenerané semlorot kaya semloroté padang

lan keslametané murup kaya ontyor.

₂Para bangsa terus bakal pada weruh kebeneranmu,

lan kabèh ratu bakal pada weruh kamulyanmu,

lan wong bakal ngarani kowé nganggo jeneng anyar

sing bakal ditemtokké karo GUSTI piyambak.

₃Kowé bakal dadi makutané kamulyan ing tangané GUSTI,

lan makutané kraton ing tangané Gusti Allahmu.

₄Kowé ora bakal dijenengké menèh “sing ditinggal karo bojo”,

lan negaramu ora bakal disebut menèh “sing sepi”,

nanging kowé bakal diarani “sing ndadèkké kesenengan-Ku”

lan negaramu “sing nduwé bojo”,

awit kowé wis ndadèkké kesenengané GUSTI,

lan negaramu bakal nduwé bojo.

₅Awit kaya jaka nduwé bojo prawan,

mengkono uga Panjenengané sing mbangun kowé bakal dadi jodomu,

lan kaya bungahé atiné pengantèn lanang weruh pengantèn wadon,

mengkono uga Gusti Allahmu bakal seneng ing ati awit sangka kowé.

₆Ing duwuré témbok-témbokmu, hé Yérusalèm,

wis Tak pasangi wong jaga.

Ing sedina-dina lan ing sewengi-wenginé,

kuwi pada ora tau meneng.

Hé kowé sing kudu ngélingké GUSTI marang Sion,

kowé aja pada mung meneng waé

₇lan aja kok jarké waé Panjenengané meneng,

nganti Yérusalèm dikuwatké karo Panjenengané

lan didadèkké kesuwur ing bumi.

₈GUSTI wis sumpah kanggo tangan-Né sing tengen,

kanggo tangan-Né sing kuwat:

“Aku ora bakal ngekèkké gandumu menèh marang mungsuhmu kanggo pangané,

lan wong-wong bangsa liyané ora bakal ngombé anggurmu sing wis kok masak karo rekasa;

₉nanging wong sing panèn uga bakal mangan

lan bakal memuji marang GUSTI,

lan wong sing nglumpukké uga bakal ngombé

ing platarané sutyi-Ku.”

₁₀Mlakua, mlakua metu ing gapura,

tyawiské dalan kanggo umat,

bukaken, bukaken dalané gedé,

singkirna watu-watuné,

masanga gendéra kanggo para bangsa!

₁₁Awit iki sing wis diumumké karo GUSTI

nganti tekan pojokané bumi!

Kabarna marang putri-putri Sion:

keslametanmu teka;

kabèh sing dadi upahé rekasané

pada bareng karo Panjenengané,

lan sing wis dadi duwèké kuwi

pada mlaku ing ngarepé.

₁₂Kuwi bakal pada diarani karo wong “bangsa sing sutyi”,

“para tebusané GUSTI”,

nanging kowé bakal disebut “sing digolèki”,

“kuta sing ora ditinggal”.