Paukuman lan keslametan
1Wis dadi senengé ati-Ku ngekèki pituduh marang wong sing ora nakokké marang Aku;
wis dadi senengé ati-Ku, Aku ditemu karo wong sing ora nggolèki Aku.
Aku wis ngomong: “Iki Aku, iki Aku!”
marang bangsa sing ora nyebut asma-Ku.
2Sedina muput enggon-Ku wis megarké tangan-Ku
marang taleré bangsa sing mbruntak,
sing mlaku ing dalan sing ora betyik
lan sing manut rantyamané déwé;
3taleré bangsa sing nggawé nesuné ati-Ku
tansah ing ngarepé mripat-Ku,
karo pasrah kurban ing plataran-platarané retya
lan ngobong kurban ing nduwur bata;
4sing lungguh ing kuburan-kuburan
lan nginep ing guwa-guwa;
sing mangan daging babi
lan kwaliné isi duduh daging reget;
5sing ngomong: “Ngedohana, aja ndemèk aku,
kowé mengko dadi sutyi awit sangka aku!”
Kabèh iki kaya kebul sing mlebu ing irung-Ku,
kaya geni sing murup sedina muput.
6Ing ngarep-Ku wis ana tulisan mengkéné:
Aku ora bakal meneng waé,
Aku malah bakal nibakké balesan,
balesan marang para wong kuwi,
7awit sangka kesalahané wong-wong kuwi déwé, lan kesalahané para leluhuré,
kabèh kuwi bareng, mengkono tembungé GUSTI.
Awit wis pada ngobong kurban ing gunung-gunung
lan nyatyat Aku ing puntuk-puntuk.
Aku pantyèn bakal naker ing jubahé
upahé penggawé-pengawéné sing mbiyèn!
8Mengkéné tembungé GUSTI:
“Kaya tembungé wong yèn ing dompolan anggur ijik ana banyuné:
kuwi aja dirusak,
awit ing njeruhné ijik ana berkahé!
mengkono uga Aku bakal tandang awit sangka para abdi-Ku,
ya kuwi wong-wong kuwi ora kabèh Tak entèkké.
9Aku bakal nukulké turunan sangka Yakub,
lan wong sangka Yéhuda sing bakal marisi gunung-gunung-Ku;
wong-wong pilihan-Ku sing bakal nampa kuwi lan para abdi-Ku sing bakal manggon ing kono.
10Saron bakal dadi pangonané wedus
lan legokan Akor dadi panggonané sapi,
kanggo umat-Ku sing nggolèki Aku.
11Nanging kowé sing wis pada ninggal GUSTI,
sing wis pada lali marang gunung sing sutyi,
sing pada nata sajèn kanggo retya Gad,
lan sing pada nyuguhké anggur sing dityampuri bumbu marang retya Meni:
12Aku bakal netepaké kowé kanggo pedang,
lan kowé bakal pada jèngkèng arep dibelèh!
Awit waktu Aku nyeluk,
kowé ora nyauri,
waktu Aku ngomong,
kowé ora pada ngrungokké,
nanging kowé nglakoni sing ala ing mripat-Ku
lan luwih seneng marang apa sing ora ndadèkké senengé ati-Ku.”
13Mulané mengkéné tembungé Gusti GUSTI:
“para abdi-Ku bakal mangan,
nanging kowé bakal pada kaliren;
para abdi-Ku bakal pada ngombé,
nanging kowé bakal pada ngelak;
para abdi-Ku bakal pada bungah-bungah,
nanging kowé bakal pada ngalami kisinan;
14para abdi-Ku bakal surak-surak awit sangka senengé atiné,
nanging kowé bakal pada sambat-sambat awit sangka kasusahan,
lan kowé bakal pada nangis awit semplak semangatmu.
15Para wong pilihan-Ku kudu kok tinggali jenengmu
kanggo sumpah bebendu iki:
Gusti GUSTI bakal matèni kowé kaya wong-wong iki!
Nanging para abdi-Ku bakal disebut nganggo jeneng liya.
16Terus wong sing arep olèh berkah ing negara,
bakal njaluk berkah kanggo Gusti Allah sing setia,
lan wong sing arep sumpah ing negara
bakal sumpah kanggo Gusti Allah sing setia
awit kangèlan-kangèlan sing mbiyèn kuwi wis pada ora diéling,
lan wis ketutupan sangka mripat-Ku.”
Janji bab langit anyar lan bumi anyar
17“Awit Aku nggawé langit sing anyar
lan bumi sing anyar;
bab sing mbiyèn ora bakal diéling menèh,
lan ora bakal tukul menèh ing sak njeruhné ati.
18Nanging pada bungah-bungaha lan surak-suraka
awit sangka apa sing Tak gawé,
awit Aku nggawé Yérusalèm karo kebak kabungahan
lan para sing manggon ing kono karo kebak kesenengan.
19Aku bakal surak-surak awit sangka Yérusalèm,
lan seneng awit sangka umat-Ku;
ing kono bakal ora krungu menèh swarané tangis
lan swarané sambat.
20Ing kono ora bakal ana bayi menèh sing umuré mung sedina
utawa wong tuwa sing ora tekan umuré,
awit wong sing matiné umur 100 taun kuwi bakal dianggep ijik nom,
lan sapa sing umuré ora nganti 100 taun
bakal dianggep kena bebendu.
21Bakal pada ngedekké omah lan ya terus dienggoni;
bakal pada nandur anggur ing kebon
lan ya terus pada mangan wohé.
22Ora bakal pada ngedekké apa-apa, sing terus dienggoni wong liyané,
lan ora bakal pada nandur,
sing wohé terus dipangan wong liyané;
awit umuré umat-Ku kuwi bakal pada karo umuré wit-witan,
lan para pilihan-Ku bakal pada ngrasakké énaké penggawéané tangané.
23Enggoné pada nglakoni rekasa ora bakal tanpa guna
lan ora bakal nglairké anak sing terus mati dadakan,
awit turunané wong sing diberkahi karo GUSTI,
lan anak putuné pada manggon selawasé ing kono.
24Lan bakal kelakon sak durungé pada sambat,
Aku wis nyauri,
waktu ijik pada ngomong,
Aku wis ngrungokké.
25Asu alasan lan tyempé bakal nyenggut suket bebarengan,
singa bakal mangan damèn kaya sapi
lan ula uripé bakal sangka lebu.
Ora ana sing nglakoni sing ala utawa nandangi ora betyik ing sak ratané gunung sing sutyi,”
mengkono tembungé GUSTI.