Para Rèkter 1

₁Sakwisé Yosua ninggal ndonya wong Israèl terus pada takon marang GUSTI: “Sedulur kula sing endi sing kudu ndisiki ngluruk perang nglawan bangsa Kanaan?” ₂Tembungé GUSTI: “Taleré Yéhuda sing kudu ngluruk, sak temené negara kuwi wis Tak pasrahké ing tangané.” ₃Yéhuda terus ngajak Siméon seduluré: “Hayuk pada bebarengan ngluruk menyang ing pandumané lotréku, pada nglawan perang marang wong Kanaan, nanging aku mbésuk bakal uga gentèn ngréwangi kowé ngluruk menyang ing pandumané lotrému.” Siméon terus maju perang bebarengan karo Yéhuda. ₄Taleré Yéhuda terus budal, GUSTI terus ngekèkké wong Kanaan lan wong Fèris ing tangané, nganti pada kalah ing Bèsèk, 10.000 tyatyahé. ₅Adoni-Bèsèk ditemoni ing Bèsèk, terus dilawan perang, lan wong-wong Kanaan lan wong Fèris pada dikalahké. ₆Nanging Adoni-Bèsèk mlayu, terus diuyak nganti ketyekel, lan jempolané tangané lan sikilé pada diprotoli. ₇Tembungé Adoni-Bèsèk: “Sak durungé ana ratu pitung puluh pada ndlosor ing ngisoré méjaku, nglumpukké turahané pangan, kabèh pada tak ketoki jempolané tangan lan sikilé; kaya sing wis kula tandangi, ya mengkéné mbalesé Gusti Allah marang kula.” Adoni-Bèsèk mau terus digawa menyang ing Yérusalèm lan mati ing kono.

₈Sakwisé kuwi turunané Yéhuda terus perang nglawan Yérusalèm, nganti ngalahké, kuta kuwi terus dientèkké karo landepé pedang lan diobong karo geni. ₉Sakwisé mengkono turunané Yéhuda terus ngluruk perang nglawan wong Kanaan, sing manggon ing pegunungan, ing negara Negeb lan ing Bawah Pegunungan.

₁₀Yéhuda terus ngluruk wong Kanaan sing manggon ing Hébron, jenengé Hébron mbiyèn Kiryat-Arba, lan ngasorké Sesai, Ahiman lan Talmai. ₁₁Sangka kono terus nyerang rayaté ing kuta Debir; Debir kuwi mbiyèn diarani Kiryat-Sefer. ₁₂Tembungé Kalèb terus mengkéné: “Sapa sing bisa ngalahké Kiryat-Sefer, nganti bisa kalah, bakal tak kèki anakku wadon Aksa dadi bojoné.” ₁₃Lan kuta mau terus dikalahké karo Otnièl, anaké Kénas, adiké Kalèb, terus ya dikèki Aksa, anaké wadon, dadi bojoné. ₁₄Waktu Aksa kepetuk terus ngojok-ojoki sing lanang supaya njaluk kebon marang bapaké. Aksa terus medun sangka kimaré. Pitakoné Bapak Kalèb: “Ana apa?” ₁₅Semauré Aksa: “Kula njaluk sampéyan kèki berkah, awit kula sampéyan kèki lemah bongkor, muga uga dikèki sumber.” Terus dikèki sumber karo Kalèb ing pegunungan lan ing legokan.

₁₆Turunané Hobab, ipéné Moses, wong Kèni, uga pada mèlu ngluruk sangka kuta Wit Kurma ngréwangi perangé turunané Yéhuda menyang ara-ara samun ing tanah Yéhuda ing tanah Negeb sak tyedaké Arad; terus pada manggon ing antarané wong kono. ₁₇Yéhuda terus ngréwangi ngluruk Siméon, seduluré, lan pada ngalahké wong Kanaan, rayaté ing Séfat; kuta kuwi dientèkké. Mulané kuta mau terus ganti jeneng, diarani: Horma. ₁₈Sak terusé taler Yéhuda ngrebut kuta Gaza sak tanah pangwasané lan Askélon sak tanah pangwasané uga Ekron sak tanah pangwasané. ₁₉Lan GUSTI nunggal karo taler Yéhuda, nganti terus ngwasani pegunungan kuwi; nanging ora bisa nundungi wong sing manggon ing legokan, awit pada nduwé kréta perang wesi. ₂₀Hébron kuwi wis dikèkké marang Kalèb kaya sing mbiyèn wis dipréntahké Moses. Kalèb terus nundungi turunané wong Enak telu sangka kono.

₂₁Nanging wong Yébus, sing manggon ing Yérusalèm ora ditundung karo turunané Bényamin, dadi wong Yébus kuwi ijik pada manggon tyampur karo turunané Bényamin ing Yérusalèm nganti sepréné. ₂₂Turunané Yosèf ya pada maju perang ing Bétel lan GUSTI nunggal karo wong-wong kuwi. ₂₃Turunané Yosèf pada ngutus wong ngindik menyang ing Bétel; kuta kuwi mbiyèn diarani Lus. ₂₄Bareng wong ngindik mau pada weruh wong siji sing metu sangka kuta, terus ngomong: “Aku tulungana, duduhana dalané mlebu menyang kuta, terus kowé bakal tak anggep kaya kantya!” ₂₅Sakwisé diduduhi dalané mlebu menyang kuta, sak isiné kuta terus dientèkké karo landepé pedang, nanging wong siji mau dililani lunga sak brayaté. ₂₆Wong kuwi terus menyang ing negarané bangsa Hèt, ing kono nggawé kuta, sing dijenengké Lus. Mengkono diarani kuta kuwi tetep nganti sepréné.

₂₇Taleré Manasé ora nundungi wong Bèt-Séan sak tanah pangwasané, wong Taanak sak tanah pangwasané, wong Dor sak tanah pangwasané, wong Yilbiam sak tanah pangwasané lan wong Megido sak tanah pangwasané, awit wong Kanaan meksa pada nékat manggon ing negara kono. ₂₈Bareng wong Israèl wiwit kwasa, wong Kanaan mau pada didadèkké wong nyangga kerja peksa, nanging ora pada ditundungi babar pisan.

₂₉Taleré Efraim uga ora nundungi wong Kanaan sing manggon ing Geser, dadi wong Kanaan mau pada tetep manggon ing sak tengahé ing Geser.

₃₀Taleré Sébulon ora nundungi wong Kitron lan ing Nahalol, dadi wong Kanaan mau pada tetep manggon ing sak tengahé, senajan pada didadèkké wong nyangga kerja peksa.

₃₁Taleré Asyèra ora nundungi wong Ako, mengkono uga wong Sidon, ing Ahlab, ing Aksib, Kelba, Afik, lan ing Réhob. ₃₂Dadi wong Asyèra kuwi pada manggon ing sak tengahé wong Kanaan, rayaté asli ing negara kono, awit pada ora ditundungi.

₃₃Taleré Naftali ora nundungi wong Bèt-Sémes lan ing Bèt-Anat, dadiné pada manggon ing sak tengahé wong Kanaan, rayaté asli ing negara kono, nanging wong Bèt-Sémes lan ing Bèt-Anat pada didadèkké wong nyangga kerja peksa. ₃₄Wong turunané Dan pada didesek menyang ing pegunungan karo wong Amori, lan pada dialang-alangi enggoné arep medun menyang ing legokan. ₃₅Lan wong Amori meksa pada nékat manggon ing Har-Heres, ing Ayalon lan ing Saalbim, senajan pada ditindes karo tyedak turunané Yosèf, mulané pada didadèkké wong sing nyangga kerja peksa. ₃₆Panggonané bangsa Amori kuwi wiwit sangka unggah-unggahan ing Akrabim, sangka Watu terus menyang menduwur.