Gidéon nundungi mungsuh
1Bareng wayah ésuk Yérubaal, ya kuwi Gidéon, lan sak balané kabèh sing ngetutké, terus budal lan manggon ing sak tyedaké sumber; nanging tarup-tarupé wong Midian ing sak loré, sandingé gunung Moré, ing legokan.
2GUSTI terus ngomong marang Gidéon: “Rayat sing mèlu kowé kuwi kakèhan kanggo sing Tak karepké enggon-Ku bakal masrahaké wong Midian ing tangané wong Israèl, supaya ora pada gemunggung ing ngarep-Ku karo omong: Tanganku déwé sing mitulungi aku. 3Kanggo kuwi kowé ngomonga marang rayat kuwi mengkéné: Sapa sing jirèh lan wedi, kuwi mundura bèn mulih, minggira sangka pegunungan Giléad.” Terus ana sing pada mundur wong 22.000, sing kèri mung 10.000.
4Senajan mengkono GUSTI ngomong marang Gidéon: “Rayaté ijik kakèhan; pada omongana medun ngombé banyu; ing kono bakal pada Tak saring kanggo kowé. Sapa sing Tak omongké marang kowé: Iki sing bakal mèlu kowé, ya kuwi sing bakal mèlu kowé lan endi sing Tak omongké marang kowé: Iki aja mèlu kowé, kuwi ya aja mèlu.” 5Rayaté terus pada dipréntahké menyang panggonan banyu, Gidéon terus dipréntahké karo GUSTI: “Sapa sing ngombé banyu karo ndilat, tyarané kaya asu ndilat banyu, kuwi dèwèkna, mengkono uga sapa sing ngombé karo sujut.” 6Tyatyahé wong sing pada ngombé karo nyiduk terus marakké tangané marang ing tutuké kuwi ana 300, nanging liyané sangka tunggalé para rayat kuwi enggoné ngombé kabèh karo jèngkèng.
7GUSTI terus ngomong marang Gidéon: “Karo wong 300 sing pada ngombé mengkono kuwi enggon-Ku bakal ngluwari kowé. Aku bakal ngekèkké wong Midian marang tanganmu, nanging wong liyané kuwi kabèh pada lilanana mulih menyang ing panggonané déwé-déwé.” 8Sanguné wong okèh kuwi lan trompèté pada ditinggal lan terus pada dililani mulih menyang ing tarupé déwé-déwé, nanging sing 300 mau pada diendek. Nanging tarup-tarupé wong Midian kuwi ing sak ngisoré, ing legokan. 9Ing mbengi kuwi GUSTI ngomong marang Gidéon: “Kowé ngadeka, muduna lan serangen tarup-tarupé, awit wis Tak pasrahké ing tanganmu. 10Nanging yèn kowé ijik wedi nyerang, kowé muduna karo abdimu Pura, lan terus menyanga ing tarup-tarupé, 11terus kowé bakal krungu apa sing dadi rerasanané, nganti kowé bakal olèh kekendelan medun nyerang tarup-tarupé kuwi.” Gidéon terus medun karo abdiné Pura kuwi, nganti tekan ing panggonan tukang njaga para suradadu sing ngarep déwé ing tarupé kono. 12Wong Midian lan wong Amalèk lan wong sak golongané wong sangka sisih wétan pada pating glémpang ing legokan, tyatyahé kaya walang, lan untané tanpa itungan kaya wedi ing pinggir segara. 13Bareng Gidéon teka ing kono, nalika ana wong nyritakké impèné marang kantyané, semauré: “aku mentas ngimpi, ana roti jewawut sak glintér sing kétok ngglundung nerjang marang ing tarup-tarupé wong Midian. Bareng tekan ing tarupé kéné, tarup iki ditrejang nganti ambruk molak-malik, kaya mengkono dadiné tarup iki terus rusak kabèh.” 14Kantyané nyauri, tembungé: “Kuwi ora liya pedangé Gidéon anaké Yoas wong Israèl; Gusti Allah wis ngekèkké wong Midian lan tarupé iki kabèh marang ing tangané.”
15Bareng Gidéon krungu tyeritané impèn kabèh tegesé kuwi mau, terus gelis-gelis sujut. Sakwisé mengkono terus mulih menyang ing tarup-tarupé wong Israèl lan ngomong: “Pada ngadeka, awit GUSTI wis ngekèkké tarup-tarupé wong Midian marang ing tanganmu.” 16Wong 300 mau terus didum dadi telung kumpulan, lan saben wong dityekeli trompèt lan botol kosong sing diisèni ontyor. 17Wong-wong terus pada dipréntahké: “Pada ngewasna lan nirua aku: yèn aku wis tekan ing tapel watesé tarupé, terus kowé pada nirua sak pratingkahku. 18Yèn aku lan wong kabèh sing mèlu aku ngunèkké trompèt, kowé ya terus pada ngonèkna trompèt uga ing sak ubengé tarupé kuwi kabèh lan pada mbengok-mbengoka banter: ‘Kanggo GUSTI lan kanggo Gidéon!”
19Gidéon karo wong 100 sing mèlu terus pada tekan ing pinggiré tarupé waktu wiwitané gilirané jaga ing tengah wengi, waktu para suradadu jaga ijik waé pada dipapanaké. Terus pada ngunèkké trompèté lan ngremuki botol ing tangané. 20Kaya mengkono enggoné wong telung kumpulan mau bebarengan pada ngunèkké trompèté lan ngremuki botolé, ontyoré dityekeli ing tangané kiwa lan trompèté ing tangané tengen, pada diunèkké karo mbengok: “Pedangé GUSTI lan Gidéon!” 21Waktu kuwi wong-wong pada mapan ing panggonané déwé-déwé ing sak ubengé tarupé, nanging suradadu-suradaduné mungsuh terus pada bingung lan pada mlayu karo njerit-njerit. 22Waktu wong 300 mau pada ngunèkké trompèté, GUSTI terus ndadèkké wong pada pedang-pedangan ing tarup-tarupé lan suradadu kuwi terus pada mlayu nganti tekan ing Bèt-sita, nuju ing Seséra nganti tekan ing pinggiré Abel-Mehola ing sak tyedaké Tabat.
23Ing kono wong Israèl taleré Naftali lan Asyèra lan Manasé kabèh terus pada diklumpukké lan terus pada ngoyak wong Midian. 24Gidéon ya kongkonan menyang ing sak ubengé pegunungan Efraim karo ngongkon: “Pada muduna, metuki wong Midian, pada kwasanana sakkèhé panyebrangan, uga sabrangané laut Yordan nganti tekan ing Bèt-Bara.” Kabèh wong Efraim terus pada diklumpukké lan ngwasani sakkèhé panyebrangan, uga sabrangané laut Yordan nganti tekan ing Bèt-Bara. 25Wong-wong mau pada bisa nyekel ratuné wong Midian loro; ya kuwi: Orèb lan Seèb. Orèb kuwi dipatèni ing gunung watu Orèb lan Seèb ing kebon anggur Seèb. Wong-wong ngoyak wong Midian. Sirahé Orèb lan Seèb mau terus pada digawa menyang ing ngarepé Gidéon ing sabrangé laut Yordan.
