Yohanes 14

₁“Atimu aja sumelang; pada pertyayaa marang Gusti Allah; uga pertyayaa marang Aku. ₂Ing griyané Bapak-Ku okèh panggonan. Yèn ora mengkono, kowé mesti Tak omongi. Awit Aku mrana perlu nyawiské panggonan kanggo kowé. ₃Nanging yèn Aku wis mrana lan wis nyawiské panggonan kanggo kowé, Aku bakal bali menèh lan ngajak kowé menyang ngendi Aku ana, supaya ing ngendi Aku ana, kowé uga pada ing kana.

₄Lan menyang ngendi paran-Ku, kowé ya pada mengertèni dalané mrana.” ₅Tomas ngomong marang Panjenengané: “Gusti, kula ora ngerti menyang ngendi lunga Panjenengan, dadi kepriyé anggèn kula ngerti dalané mrana?” ₆Tembungé Yésus: “Aku iki dalané, lan kabeneran lan urip. Ora ana wong siji-sijia sing bisa nemoni marang Bapak, yèn ora liwat Aku. ₇Yèn kowé pada kenal marang Aku, mesti kowé kabèh ya kenal marang Bapak-Ku. Wiwit saiki kowé kenal marang Panjenengané lan wis pada weruh Panjenengané.”

₈Filipus ngomong marang Panjenengané: “Gusti, kita supaya pada Panjenengan duduhi Bapak kuwi, supaya kita pada marem.” ₉Tembungé Yésus: “Wis semono suwéné Aku ngantyani kowé, Filipus, senajan mengkono kowé ora kenal marang Aku? Sapa waé sing wis weruh Aku, kuwi wis weruh Bapak; kepriyé kowé ngomong: Kita supaya pada Panjenengan duduhi Bapak? ₁₀Apa kowé ora ngandel yèn Aku iki ing Bapak lan Bapak ing Aku? Apa sing Tak omongké marang kowé kuwi, ora sangka karep-Ku déwé, nanging sangka Bapak, sing manggon ing Aku, Panjenengané kuwi sing nindakké penggawéané. ₁₁Pada ngandela marang Aku, yèn Aku ing Bapak lan Bapak ing Aku; utawa sak ora-orané, pada ngandela, awit sangka penggawéan-penggawéan kuwi. ₁₂Sak temené Aku ngomong marang kowé: Sapa sing pertyaya marang Aku, kuwi bakal nindakké uga penggawéané sing Tak tindakké, malah penggawéan-penggawéan sing ngungkuli kuwi. Awit Aku teka menyang Bapak; ₁₃lan apa waé sing kok jaluk atas asma-Ku, Aku bakal ngleksanani, supaya Bapak diluhurké ing Putra. ₁₄Yèn kowé pada njaluk apa-apa marang Aku atas asma-Ku, Aku bakal nindakké.”

₁₅“Yèn kowé pada trésna marang Aku, kowé pada netepana préntah-Ku. ₁₆Aku bakal njaluk marang Bapak lan Panjenengané bakal ngekèki kowé Juru Pitulung liyané, supaya Panjenengané nunggal karo kowé tekan selawasé, ₁₇ya kuwi Rohé Kabeneran. Jagat ora bisa nampani Panjenengané, awit jagat ora weruh lan ora kenal marang Panjenengané, nanging kowé pada kenal marang Panjenengané, awit Panjenengané nunggal karo kowé lan bakal manggon ing kowé.

₁₈Kowé ora bakal Tak tinggal lola, Aku bakal mbélani kowé. ₁₉Mung kurang sedilut jagat ora bakal weruh Aku menèh, nanging kowé weruh Aku, awit Aku urip, lan kowé ya bakal urip. ₂₀Ing wantyiné kuwi kowé bakal pada mengertèni, yèn Aku ing Bapak-Ku lan kowé pada ing Aku lan Aku ing kowé.

₂₁Sapa sing pada nduwèni lan netepi préntah-Ku, ya kuwi sing trésna marang Aku. Sapa sing trésna marang Aku, kuwi bakal ditrésnani karo Bapak-Ku lan Aku uga bakal nrésnani lan bakal ngétokké Aku déwé marang wong kuwi.” ₂₂Yudas, duduk Yudas Iskariot, terus ngomong marang Yésus: “Gusti, sebabé apa Panjenengan arep ngétokké Panjenengan piyambak marang kita, lan ora marang jagat?” ₂₃Yésus nyauri, tembungé: “Yèn ana wong sing trésna marang Aku, kuwi bakal netepi piwulang-Ku lan bakal ditrésnani karo Bapak-Ku lan Aku karo Bapak bakal pada nekani lan manggon ing wong kuwi. ₂₄Sapa sing ora trésna marang Aku, kuwi ora netepi piwulang-Ku; lan piwulang-Ku sing kok krungu kuwi ora sangka Aku, nanging sangka Bapak sing ngutus Aku.

₂₅Kabèh kuwi mau Tak omongké marang kowé, pumpung Aku ijik ngantyani karo kowé; ₂₆nanging Juru Pitulung, ya kuwi Roh Sutyi, sing bakal diutus karo Bapak atas asma-Ku, kuwi sing bakal mulangké samubarang kabèh marang kowé lan bakal ngélingké kowé sembarang sing wis Tak omongké marang kowé.

₂₇Kowé pada Tak tinggali katentreman. Tentrem-rahayu-Ku Tak wènèhaké marang kowé, lan apa sing Tak wènèhaké kuwi ora kaya pawèhé jagat marang kowé. Atimu aja sumelang lan aja wedi. ₂₈Kowé wis pada krungu, yèn Aku wis ngomong marang kowé: Aku lunga, nanging bakal nekani kowé menèh. Yèn kowé trésna marang Aku, kowé mesti pada bungah awit Aku lunga nemoni Bapak-Ku, awit Bapak kuwi ngungkuli Aku. ₂₉Lan saiki uga kowé pada Tak omongi sak durungé bab kuwi kelakon, supaya yèn kelakon, kowé pada pertyaya. ₃₀Aku ora ngomong okèh menèh marang kowé, awit penggedéné jagat iki teka, nanging ora nduwé pangwasa setitik-titika kanggo Aku. ₃₁Nanging supaya jagat mengertèni, yèn Aku trésna marang Bapak lan yèn Aku nindakké samubarang sing dipréntahké Bapak marang Aku.

Mulané ngadeka, hayuk pada lunga sangka kéné.”