1Nanging Yésus lunga menyang gunung Saitun.2Bareng wantyi ésuk Panjenengané teka menèh ing Griya Sutyi, lan wong kabèh pada nemoni Yésus; Panjenengané terus njagong mulangi wong-wong kuwi. 3Para juru Torèt lan para Farisi terus pada ngajokké marang Panjenengané wong wadon sing ketyekel nalika mlaku bédang. 4Wong-wong kuwi pada mapanké wong wadon mau ing tengah, terus pada ngomong marang Yésus: “Rabbi, wong wadon kuwi ketyekel nalika ijik mlaku bédang. 5Moses mréntahké marang kita ing angger-anggeré Torèt, supaya wong-wong wadon sing mengkéné kuwi dibandemi watu. Sing kuwi kepriyé panemuné Panjenengan?” 6Wong-wong mau pada ngomong mengkono kanggo njajal Panjenengané, supaya pada olèh jalaran kanggo nyalahké Panjenengané. Nanging Yésus ndingkluk terus nulis ing lemah karo drijiné. 7Bareng wong-wong mau ora uwis-uwis olèhé pada takon, Panjenengané terus ngadek lan ngomongi wong-wong mau: “Sapa ing tengahmu sing tanpa dosa, kuwi miwiti ndisik mbandemi wong wadon kuwi nganggo watu.” 8Panjenengané terus ndingkluk menèh lan nulis ing lemah. 9Nanging sakwisé wong-wong mau krungu tembungé kuwi, terus pada lunga mbaka siji, wiwit sangka sing tuwa déwé. Pungkasané kèri Yésus piyambak lan wong wadon sing ijik tetep ing kono. 10Yésus terus ngadek, lan ngomong marang wong wadon kuwi: “Hé, wong wadon, ana ngendi wong-wong mau? Apa ora ana sing ngukum kowé?” 11Semauré: “Ora ana, Gusti.” Yésus terus ngomong: “Aku uga ora ngukum kowé. Lungaa, lan wiwit saiki aja gawé dosa menèh!”]
Gusti Yésus kuwi Pepadangé jagat
12Yésus ngekèki tembung menèh marang wong okèh: “Aku iki pepadangé jagat; sapa sing ngetutké Aku, ora bakal mlaku ing pepeteng, nanging bakal pada nduwèni pepadangé urip.” 13Semauré para Farisi: “Panjenengan nyeksèkké uripé Panjenengan piyambak, paseksi kuwi ora bener.” 14Semauré Yésus marang wong-wong mau: “Senajan Aku nyeksèkké awak-Ku déwé, nanging paseksi-Ku kuwi nyata, awit Aku mengertèni asal-usul-Ku. Nanging kowé pada ora mengertèni asal-usul-Ku kuwi. 15Enggonmu pada ngadili kuwi nganggo ukurané manungsa, Aku ora ngadili wong siji-sijia, 16lan yèn Aku ngadili, enggon-Ku ngadili kuwi bener, awit Aku ora ijèn, nanging Aku bebarengan karo Panjenengané sing ngutus Aku. 17Ing sak njeruhné Torètmu wis ketulis, yèn paseksiné wong loro kuwi sah. 18Aku sing nyeksèni kanggo awak-Ku déwé, lan Bapak sing ngutus Aku, ya nyeksèni kanggo Aku.” 19Wong-wong mau pada ngomong: “Bapak Panjenengan ing ngendi?” Semauré Yésus: “Kowé pada ora kenal marang Aku lan Bapak-Ku. Yèn kowé kenal marang Aku, mesti ya kenal marang Bapak-Ku.”
20Tembungé mau diomongké Yésus, nalika Panjenengané ngekèki piwulang ing Griya Sutyi, sak tyedaké panggonan ngekèki pisungsung. Lan ora ana wong siji-sijia sing nyekel Panjenengané, awit durung tekan wantyiné.
Tekané Gusti Yésus ora sangka ndonya iki
21Yésus terus ngomong menèh marang wong okèh: “Aku iki bakal lunga, lan kowé bakal pada nggolèki Aku, nanging kowé bakal pada mati sak njeruhné dosamu. Aku lunga menyang panggonan sing kowé pada ora bisa mrana.” 22Tembungé wong-wong Ju: “Apa Panjenengané kuwi arep ngendat, kok nduwé tembung: Ing ngendi paran-Ku, kowé pada ora bisa mrana?” 23Tembungé Yésus: “Tekamu kuwi sangka ngisor, Aku iki sangka nduwur, tekamu sangka ndonya iki, nanging Aku ora sangka ndonya iki. 24Mulané Aku mau ngomong marang kowé, yèn kowé bakal pada mati sak njeruhné dosamu. Awit yèn kowé pada ora ngandel yèn Aku iki Panjenengané, kowé bakal pada mati sak njeruhné dosamu.” 25Tembungé wong-wong mau: “Panjenengan kuwi sapa?” Yésus nyauri: “Apa gunané rembukan menèh karo kowé kabèh? 26Kanggo kowé, okèh perkara sing kudu Tak wulangké lan Tak adili, nanging Panjenengané sing ngutus Aku kuwi bener, apa sing Tak krungu sangka Panjenengané, kuwi sing Tak wulangké marang jagat.” 27Wong-wong sing diomongi kuwi ora mengertèni yèn Panjenengané ngomongké bab Bapak. 28Mulané Yésus ngomong: “Mbésuk yèn kowé wis ngunggahké Putrané Manungsa, terus kowé bakal pada mengertèni yèn Aku iki Panjenengané, lan ora nglakoni apa-apa sangka karep-Ku déwé, nanging apa sing Tak wulangké kuwi miturut kaya enggon-Ku wis diwulangi karo Bapak-Ku. 29Sing ngutus Aku kuwi nunggal karo Aku. Panjenengané ora nglilani Aku ijèn, awit Aku tansah nglakoni sing dadi karepé.”
Kabeneran sing merdékakké
30Bareng Yésus wis ngomong bab kuwi mau kabèh, wong okèh pada pertyaya marang Panjenengané. 31Yésus terus ngomong marang wong-wong Ju sing pada pertyaya, tembungé: “Yèn kowé pada ngantepi pitutur-Ku, kowé tenan pada dadi murid-Ku, 32lan bakal pada ngerti kabeneran, lan kabeneran kuwi bakal merdékakké kowé.” 33Wong-wong mau pada nyauri: “Kita pada turunané Abraham, lan durung naté dadi baturé marang sapa waé wong; kepriyé Panjenengan ngomong: Kowé bakal pada merdéka?” 34Yésus nyauri, tembungé: “Sak temené Aku ngomong marang kowé: Saben wong sing nglakoni dosa kuwi dadi baturé dosa. 35Lan batur kuwi panggonané ora tetep ing omah, nanging anak kuwi panggonané tetep ing omah selawasé. 36Yèn Putra wis merdékakké kowé, kowé ya pada merdéka tenan.”
Tyedak turunané Abraham sing ora lair sangka Gusti Allah
37“Aku mengertèni yèn kowé kuwi tyedak turunané Abraham, nanging kowé pada ngarah matèni Aku, awit pitutur-Ku ora pada olèh panggonan ing kowé. 38Apa sing wis Tak deleng kanggo Bapak-Ku, ya kuwi sing Tak utyapké. Mengkono uga kowé, pada nglakoni apa sing kok krungu sangka bapakmu.” 39Wong-wong Ju pada nyauri, semauré: “Bapak kita kuwi Abraham.” Tembungé Yésus: “Yèn kowé pada dadi anaké Abraham, kowé mesti pada nglakoni apa sing ditindakké karo Abraham. 40Nanging sing kok tindakké ya kuwi ngarah matèni Aku, wong sing wis ngomongké kabeneran marang kowé, ya kuwi kabeneran sing wis Tak krungu sangka Gusti Allah; penggawé sing kaya mengkono kuwi ora ditindakké karo Abraham. 41Kowé kabèh pada nglakoni penggawéané bapakmu déwé.” Semauré wong-wong mau: “Lair kita kuwi ora sangka bédang. Kita pada nduwé Bapak siji ya kuwi Gusti Allah.” 42Tembungé Yésus: “Yèn Gusti Allah kuwi Bapakmu, kowé mesti pada trésna marang Aku, awit Aku metu sangka Gusti Allah, saiki Aku ing kéné. Apa menèh teka-Ku kuwi ora sangka karep-Ku déwé, nanging sangka Panjenengané sing ngutus Aku. 43Awit apa kowé pada ora mengertèni tembung-Ku? Kuwi awit kowé pada ora bisa nyandak pitutur-Ku. 44Kowé metu sangka bapakmu, ya kuwi iblis, lan kowé pada seneng nglakoni kekarepané bapakmu kuwi. Nanging iblis kuwi tukang matèni wong wiwit mbiyèn, lan ora urip sak njeruhné kabeneran, awit kabeneran kuwi ora manggon ing bapakmu. Yèn ngutyapké goroh, tembungé kuwi sangka awaké déwé, awit pantyèn kuwi tukang goroh lan bapaké sak kabèhé goroh. 45Nanging awit Aku iki ngomongké kabeneran marang kowé, kowé pada ora ngandel marang Aku. 46Sapa tunggalmu sing mbuktèkké yèn Aku nandangi dosa? Yèn Aku ngomongké kabeneran, sebab apa kowé ora pertyaya marang Aku? 47Sapa waé sing lair sangka Gusti Allah, kuwi mesti ngrungokké tembungé Gusti Allah; kowé kuwi pada ora ngrungokké, awit kowé ora lair sangka Gusti Allah.”
Gusti Yésus wis ana sak durungé Abraham
48Wong-wong Ju pada nyauri, tembungé: “Apa ora ya bener ta tembung kita, yèn kowé kuwi wong Samaria sing kesurupan demit?” 49Yésus nyauri: “Aku ora ketèmpèlan demit, nanging Aku ngluhurké Bapak-Ku lan kowé pada ora ngajèni Aku. 50Nanging Aku ora ngupaya marang kaluhuran-Ku: Ana siji sing nggolèki lan Panjenengané kuwi uga sing ngadili. 51Sak temené Aku ngomong marang kowé: Sapa sing netepi ing pitutur-Ku kuwi ora bakal ngalami mati ing sak lawas-lawasé.” 52Tembungé wong-wong Ju: “Saiki aku pada mengertèni yèn Panjenengan kuwi ketèmpèlan demit. Awit Abraham wis ninggal, mengkono uga para nabi, nanging Panjenengan kuwi nduwé tembung: Sapa waé sing netepi ing pitutur-Ku, bakal ora ngalami mati ing sak lawas-lawasé. 53Kowé apa ngungkuli leluhur kita Abraham sing wis ninggal! Para nabi ya wis pada ninggal; Kowé kuwi ngaku-aku sapa, ta?” 54Yésus nyauri, tembungé: “Yèn Aku ngluhurké awak-Ku déwé, kaluhuran-Ku kuwi ora ana gunané setitik-titika. Bapak-Ku kuwi sing ngluhurké Aku, ya Panjenengané kuwi sing kok sebut Gusti Allah kita. 55Nanging kowé pada ora kenal marang Panjenengané, nanging Aku kenal marang Panjenengané. Yèn Aku ngomong yèn ora kenal, Aku dadi wong goroh pada kaya kowé. Nanging Aku kenal marang Panjenengané, lan netepi tembungé. 56Abraham leluhurmu seneng atiné bakal weruh dinaku, lan ya wis weruh lan ndadèkké bungahé.” 57Tembungé wong-wong Ju sak terusé: “Umurmu durung nganti sèket taun, kepriyé enggonmu wis weruh Abraham?” 58Semauré Yésus: “Sak temen-temené Aku ngomong marang kowé: Sak durungé Abraham ana, Aku wis ana.” 59Ing kono wong-wong terus pada njupuki watu, arep mbandemi Panjenengané; nanging Panjenengané ngilang, lan ninggalké Griya Sutyi.