Ayub 22

₂“Manungsa kuwi apa maédahi kanggo Gusti Allah?

Ora, wong sing nduwèni kepinteran kuwi mung migunani kanggo awaké déwé.

₃Yèn kowé bener apa ana paédahé kanggo sing Mahakwasa,

utawa yèn uripmu kuwi apik,

apa Panjenengané olèh untungé?

₄Apa awit sangka pangabektimu enggonmu kesiksa

lan dilungakké pengadilan karo Panjenengané?

₅Apa ora awit sangka gedéné penggawé alamu

lan tanpa itungan kesalahanmu?

₆Awit karo sak wenang-wenang enggonmu nampani gadèn sangka sedulur-sedulurmu,

lan ngrampas sandangané para wong mlarat.

₇Wong sing ngelak ora kok wènèhi ngombé,

wong sing kaliren ora kok wènèhi mangan,

₈nanging wong sing kuwat kuwi sing nduwèni bumi,

lan wong sing luhur-luhur kuwi sing ngenggoni.

₉Randa-randa pada kok tundungi nglentung

lan tangané botyah-botyah lola pada kok remuk.

₁₀Mulané kowé dikala-kala ing kiwa-tengenmu,

lan dadakan kena karo rasa wedi.

₁₁Padangmu dadi peteng terus kowé ora bisa weruh,

lan terus keleb ing banjir.

₁₂Gusti Allah apa ora njagong ing langit sing duwur?

Delengen ta lintang-lintang sing duwur déwé, ora ana sing ngungkuli duwuré!

₁₃Nanging tembungmu: Gusti Allah ngerti apa?

Apa Panjenengané bisa ngadili sangka sak nduwuré mendung-mendung sing peteng?

₁₄Panjenengané ketutupan karo mendung nganti ora bisa weruh;

Panjenengané mlaku-mlaku ing sak dawané langit.

₁₅Apa kowé arep tetep mlaku ing dalan sing lawas,

sing dilakoni karo para wong ala,

₁₆sing wis pada disendal sak durungé waktuné,

sing lemahé katut kebanjiran,

₁₇sing pada nduwé tembung marang Gusti Allah:

Minggira sangka aku,

Sing Mahakwasa bisa ngapakké aku?

₁₈Senajan mengkono ya Panjenengané kuwi sing ngebaki omahé karo samubarang sing apik -

nanging rantyamané wong duraka kuwi adoh sangka aku.

₁₉Para wong bener pada weruh lan pada bungah;

lan wong sing tanpa kesalahan pada moyoki, tembungé:

₂₀Tenan, mungsuhku wis entèk,

lan apa sing kok tinggal wis entèk dipangan karo geni.

₂₁Rukuna marang Gusti Allah supaya kowé tentrem;

karo mengkono kowé bakal olèh kabekjan.

₂₂Tampanana piwulangé tutuké,

lan tembungé simpenen ing sak njeruhné atimu.

₂₃Yèn kowé mratobat marang sing Mahakwasa lan ngasorké urip;

yèn kowé ngedohké sing ala sangka tarupmu,

₂₄mbuwang wiji emas ing lebu

emas Ofir ing sak tengahé watu-watu ing kali,

₂₅lan yèn sing Mahakwasa kuwi dadi tumpukanmu emas

lan slakamu sing apik,

₂₆ing kono kowé mesti ngrasakaké kesenengan awit sing Mahakwasa

lan bakal ndangak marang Gusti Allah.

₂₇Yèn kowé ndedonga marang Panjenengané, mesti dituruti,

lan kowé bakal mbayar tembung-janjimu.

₂₈Yèn kowé mutusi arep nindakké sakwijiné bab, mesti bakal kelakon kekarepanmu

lan dalan-dalanmu bakal keslorotan karo padangé pepadang.

₂₉Awit Gusti Allah kuwi ngasorké wong sing sombong

nanging ngganjar keslametan marang wong sing ndingklukké sirahé.

₃₀Wong sing ora kesalahan bakal dipitulungi,

mengkono uga enggonmu olèh pitulungan kuwi awit sangka resiké tanganmu.”