Ayub nyauri Bildad
1Ayub nyauri, tembungé:
2“Apik banget enggonmu mitulungi marang wong apes,
lan enggonmu ngréwangi wong sing tangané tanpa kekuwatan.
3Apik banget tembungmu marang wong sing ora kanggonan kawityaksanan
lan kaweruh sing kok wulangké nganti mbludak!
4Enggonmu ngutyapké tembung-tembung kuwi karo dasar panemuné sapa,
lan pikirané sapa sing kok omongaké kuwi?
5Para sing wis mati pada gemeter
mengkono uga banyu uga sak isiné.
6Ndonyané wong mati wéla-wéla ing ngarepé Gusti Allah,
lan panggoné pati ya ora ana tutupé.
7Gusti Allah mentèng langit lor mayungi awang-awang,
lan nggantung bumi tanpa tyantèlan.
8Banyu dibuntel karo mendungé,
senajan mengkono mendungé ora suwèk.
9Damparé ketutupan dadi ora kena disawang
awit kaling-kalingan karo mendungé.
10Nduwuré banyu wis diwatesi karo garis
nganti tekan antarané pepadang lan pepeteng.
11Tyagak-tyagaké langit pada gonjang-ganjing
kagèt awit sangka bebenduné.
12Segara disirepaké karo pangwasané,
lan karo kawityaksanané enggoné ngalahké marang Rahab.
13Karo napasé langit didadèkké terang,
lan ula sing tyepet ditembus karo tangané.
14Lah kuwi kabèh mau ijik mung pojok-pojokané dalané,
tenan ta lirihé swara-Né sing kita krungu sangka Panjenengané!
Sapa sing bisa ngerti marang gumlegeré swarané tumindaké pangwasané?”