Ayub 4

₁Ing kono Elifas wong Téman nyauri, tembungé:

₂“Yèn ana wong njajal guneman karo kowé, apa ndadèkké gelané atimu?

Nanging sapa sing bisa ngempet tembungé?

₃Lan wis okèh wong sing pada kok wulangi,

tangan sing lemes wis kok kuwatké,

₄wong sing tiba wis kok tangèkké karo tembungmu,

dengkul sing gloyoran wis kok kuwatké,

₅nanging bareng kowé déwé wiwit kedemok, kowé terus ngenes,

bareng katekan kangèlan, atimu semplak.

₆Apa ora pangabektimu marang Gusti Allah sing dadi pengandelmu,

lan katemenané mlakumu sing dadi pengarep-arepmu?

₇Rasakna ta: Ngendi ana wong resik sing nemu karusakan,

utawa wong temen sing ditumpes?

₈Sak weruhku wong sing mluku tyilaka lan nyebar kangèlan,

ya kuwi uga sing diunduh.

₉Pada entèk karo napasé Gusti Allah,

lebur karo banteré nesuné.

₁₀Singané nggeruh, singané nggereng,

untuné singa nom pada rompal.

₁₁Singa tuwa mati awit kekurangan mangsa,

lan anaké singa wédok pada buyar.

₁₂Aku wis dibisiki pitutur,

tembung sing dibisikké ya wis ditampa karo kupingku,

₁₃sak njeruhné ngrasak-ngrasakké impèn-impèn ing wayah mbengi,

ing waktuné wong ngalami turu kepati,

₁₄aku katekan wedi lan ndredek,

sing njalari balung-balungku gemeter.

₁₅Terus ana rohé liwat ing ngarepku,

nganti wuluné awakku mengkorok kabèh.

₁₆Waktu mandek ing ngarepku, aku ora bisa nitèni rupané.

Ana sing kétok ing pandelengku, aku terus krungu swara mbisiki mengkéné:

₁₇Apa manungsa bisa bener ing ngarepé Gusti Allah,

apa manungsa bisa tanpa salah ing ngarepé Sing nggawé?

₁₈Sak tenané Gusti Allah ora pertyaya marang para abdiné,

lan para mulékaté ya ditemokké enggoné kesasar,

₁₉apa menèh para sing manggon ing omah lempung,

sing dibangun sangka lebu, sing pada diidak-idak nganti mati kaya rayap.

₂₀Wiwit ésuk nganti soré pada diidek-idek,

lan tanpa krasa pada entèk selawasé.

₂₁Apa taliné tarupé ora dipedot?

Pada mati nanging tanpa kawityaksanan.