Yosua 1

₁Sakwisé Moses, abdiné GUSTI ninggal, terus ana tembungé GUSTI marang Yosua, anaké Nun, abdiné Moses ₂mengkéné: “Abdi-Ku Moses wis ninggal, mulané saiki kowé budala sabrangana laut Yordan iki, kowé uga sak bangsa iki kabèh, menyang ing negara sing bakal Tak wènèhake marang wong-wong kuwi, ya kuwi marang wong Israèl. ₃Saben panggonan sing bakal kok idek karo tlapakanmu kuwi Tak wènèhaké marang kowé kabèh, kaya sing dadi janji-Ku marang Moses. ₄Wiwit ing ara-ara samun lan ing gunung Libanon ing sisih kana tekan ing kali gedé, ya kuwi kali Efrat, panggonané wong Hèt kabèh lan tekan ing segara Gedé ing panggonan mingslepé srengéngé, kabèh kuwi bakal dadi duwèkmu. ₅Sakjeké uripmu bakal ora ana wong, sing bisa ngadepi ing ngarepmu; kaya enggon-Ku nunggal karo Moses, ya kaya mengkono enggon-Ku bakal nunggal karo kowé. Kowé ora bakal Tak tégakké lan Tak tinggalké. ₆Kowé sing tatak lan kendel atimu, awit kowé sing bakal nuntun bangsa iki supaya bisa nduwèni negara sing Tak janjèkké karo sumpah marang para leluhuré, sing bakal dikèkké marang dèwèké kabèh. ₇Mung waé kowé sing tatak lan kendel, tumindaka karo ngati-ati miturut angger-angger sing wis dipréntahké abdi-Ku Moses marang kowé, aja nyimpang ngiwa utawa nengen sangka kuwi, supaya kowé olèh kabekjan menyanga ngendi waé paranmu. ₈Kowé aja lali ngomongké kitab Torèt iki, resepana awan lan wengi, supaya tumindakmu ngati-ati miturut karo sing ketulis ing kitab kuwi, awit karo tyara mengkono mlakumu mesti bakal olèh gawé lan kowé bakal olèh kabekjan. ₉Aku wis ngomong marang kowé: sing tatak lan kendel! Aja wedi lan semplak, awit GUSTI, Gusti Allahmu nunggal karo kowé ing sak paran-paranmu.”

₁₀Yosua terus mréntah marang para penggedéné bangsa kuwi, tembungé: ₁₁“Kowé pada ngubengana ing tarup-tarupé lan wong-wong pada préntahana mengkéné: Pada tata-tataa sangumu, awit ing sak njeruhné telung dina kowé bakal pada nyabrang ing laut Yordan iki, lan terus ngenggoni negara sing bakal dikèkké karo GUSTI, Gusti Allahmu marang kowé dadi duwèkmu!”

₁₂Wong turunané Rubèn lan wong turunané Gad lan separo taler Manasé terus pada diomongi Yosua, mengkéné: ₁₃“Kowé pada ngélingana marang tembung pawelingé Moses, abdiné GUSTI marang kowé ya kuwi: GUSTI, Gusti Allahmu wis ngekèki katentreman marang kowé lan ngekèki negara iki: ₁₄Wong wadon lan anakmu sing ijik tyilik ing tengah-tengahmu uga kéwan-kéwanmu pada kena kok tinggal ing panggonan pawèhé Moses marang kowé ing sabrangé laut Yordan; nanging kowé, para perjurit lan sing gagah rosa-rosa pada nyabranga ing ngarepé para sedulurmu karo nganggo gaman, sedulurmu pada réwangana, ₁₅nganti para sedulurmu kuwi ya pada dikèki katentreman kaya kowé kabèh lan ya ngenggoni negara, sing bakal dikèkké karo GUSTI, Gusti Allahmu. Sakwisé mengkono kowé pada balia menyang ing negaramu déwé lan ngenggoni negara sing dikèkké karo Moses, abdiné GUSTI ing sabrangé laut Yordan ing panggonan mletèkké srengéngé.” ₁₆Wong mau terus pada ngomong marang Yosua, mengkéné: “Apa préntahé sampéyan marang kula, bakal kula tandangi lan menyang ngendi-ngendia waé enggèn sampéyan bakal ngongkon, kula bakal pada budal. ₁₇Kaya enggèn kula pada mbangun turut marang Moses bab samubarang, mengkono uga kula pada mbangun turut marang sampéyan; mung waé, supaya GUSTI, Gusti Allah sampéyan gelema nunggal karo sampéyan pada kaya anggèné nunggal karo Moses. ₁₈Sapa waé sing mbangkang marang préntah sampéyan, lan ora manut marang préntah sampéyan ing bab samubarang sing sampéyan préntahké kuwi, dèkné kudu ditibani paukuman pati. Mung sampéyan supaya sing kuwat lan tatak ing ati.”