Upatyara mbirat najisé wong sing mari enggoné lara lépra
1GUSTI terus ngetokké tembung menèh marang Moses: 2“Iki sing kudu dadi pernatan kanggo wong sing ngalami lara lépra ing waktu ngresiki awit najisé, wong kudu digawa marang ing ngarepé imam, 3lan imam kuwi kudu metu menyang ing sak njabané tarup. Yèn manut panemuné imam, wong sing nandang lara lépra mau wis waras, 4imam terus ngongkon marang wong sing arep diresiki najisé kuwi supaya masrahaké manuk sing ijik urip lan halal loro, karo kayu tyemara, kain abang lan hisop. 5Imam dipréntahké mbelèh manuk sing siji ing nduwuré wadah kwali sing ana banyuné mili. 6Nanging manuk sing ijik urip kuwi dijukuk bareng karo kayu tyemara, kain abang lan hisop kuwi mau, terus kabèh kuwi karo manuk mau dityelupké ing getihé manuk sing wis dibelèh ing nduwuré banyu mili mau. 7Sakwisé mengkono imam terus nyipratké getih mau dibalèni kaping pitu marang awaké wong sing arep diresiki najisé mau, nganti ditetepaké resik; terus manuk sing ijik urip kuwi dietyulké ing ara-ara. 8Nanging wong sing bakal diresiki najisé kuwi terus kudu ngumbah sandangané, dityukur rambuté kabèh lan adus, nganti resik najisé. Sakwisé mengkono kena mlebu ing tarup, nanging lèrèna ing sak njabané tarupé lawasé pitung dina. 9Ing pitung dinané dityukur menèh rambuté nganti resik kabèh, rambuté sirah, jénggoté, alisé, malah kabèh wuluné awaké kabèh dityukur, sandangané dikumbah, awaké diadusi, nganti resik najisé.
10Ing wolung dinané wong mau njupuka wedus gèmbèl lanang loro sing tanpa tyiri, lan wedus gèmbèl wadon siji sing umur setaun ya sing tanpa tyiri, glepung sing apik déwé telung prasepuluh éfa diwori lenga kanggo kurban panganan, uga menèh lenga sak takeran. 11Nanging imam sing nindakké ngresiki najis kuwi terus mernahké wong sing bakal diresiki najisé kuwi uga sak rupané pisungsung ing ngarepé GUSTI ing ngarepé lawangé Tarup Kumpulan. 12Imam terus njupuka wedus gèmbèl lanang sing siji, lan dipasrahké kanggo kurban denda karo lengané sak takeran mau, kudu pada digoyangké dadi pisungsung goyangan ing ngarepé GUSTI. 13Sakwisé mengkono wedus gèmbèl lanang mau dibelèh ing panggonan mbelèh kurban ngluwari dosa lan kurban obongan, ing panggonan sing sutyi, awit kurban denda mengkono uga kurban ngluwari dosa, kuwi dadi pandumané imam; kuwi panduman sing Mahasutyi. 14Imam terus njupuka getihé kurban denda mau setitik dilèlètké marang wong sing bakal diresiki najisé mau ing godongé kupingé sing tengen ing jempolané tangan tengen lan ing jempolané sikilé tengen. 15Lan menèh lenga sak takeran mau dijukuk setitik, esokna ing èpèk-èpèké tangané imam déwé sing kiwa; 16imam terus nyelupna drijiné sing tengen ing lenga ing èpèk-èpèké kiwa kuwi lan nyipratké lengané karo drijiné dibalèni kaping pitu ing ngarepé GUSTI. 17Turahé lenga ing tangané kuwi sak bagéan lèlètna karo imam marang godongé kupingé tengen wong kuwi, ing jempolané tangan tengen lan ing jempolané sikilé sing tengen, temumpang ing getihé kurban denda mau. 18Turahané lenga ing èpèk-èpèké imam mau diusapna ing sirahé wong sing bakal diresiki najisé. Mengkono enggoné imam nganakké rukunan kanggo wong mau ing ngarepé GUSTI. 19Uga menèh imam ya masrahna kurban ngluwari dosa lan karo mengkono nganakké rukunan kanggo wong sing bakal diresiki najisé lan sakwisé kuwi mbelèha kurban obongan. 20Sak terusé imam masrahna kurban obongan lan kurban panganan ing mesbèh. Mengkono imam enggoné nganakké rukunan kanggo wong kuwi, nganti resik najisé.
21Nanging yèn wong kuwi mlarat ora bisa nganakké kuwi kabèh, dèkné kudu mung njupuka wedus gèmbèl lanang siji waé kanggo kurban denda sing kanggo pisungsung goyangan digawé nganakké rukunan kanggo wong mau, uga menèh glepung pilihan sak prasepuluhé éfa olahen dityampuri lenga kanggo kurban panganan karo lenga sak takeran. 22Uga manuk deruk loro utawa manuk dara loro, endi sing dèkné bisa, siji kanggo kurban ngluwari dosa lan sijiné kanggo kurban obongan. 23Ing dina kaping woluné wong mau masrahna barang-barang mau kabèh marang imam ing lawangé Tarup Kumpulan ing ngarepé GUSTI, kanggo upatyara ngresiki najisé.
24Imam sakwisé nampani wedus kurban denda lan lenga sak takeran mau, terus masrahaké kuwi kabèh kanggo pisungsung goyangan ing ngarepé GUSTI. 25Sakwisé kuwi terus wedus kurban denda dibelèh, lan imam njupuka getihé setitik lèlètna ing godongé kupingé sing tengen wong kuwi lan ing jempolané tangané tengen uga ing jempolané sikilé sing tengen. 26Lan menèh lenga mau esokna setitik karo imam ing èpèk-èpèké tangané imam déwé sing kiwa, 27terus lenga ing tangané kiwa mau dityipratké karo drijiné tangan tengen, nganti dibalèni kaping pitu ing ngarepé GUSTI. 28Uga lenga ing èpèké-èpèké mau sak bagéan lèlètna ing godongé kupingé tengen wong sing diresiki najisé, uga ing jempolané tangan tengen, uga jempolané sikilé tengen, ing panggonan sing wis ana getihé kurban denda mau. 29Turahané lenga ing èpèk-èpèké imam mau diusapké ing sirahé wong sing bakal diresiki najisé, digawé nganakké rukunan kanggo wong mau ing ngarepé GUSTI. 30Terus manuk deruké utawa anaké dara, endi sing dipasrahké karo wong mau miturut kekuwatané, 31sing siji kanggo kurban ngluwari dosa lan sijiné kanggo kurban obongan karo kurban panganan. Mengkono imam enggoné nganakké rukunan ing ngarepé GUSTI kanggo wong sing bakal diresiki najisé.
32Kuwi mau pernatan bab upatyara ngresiki najisé wong sing nandang lara lépra sing mlarat.”
33GUSTI ngetokké tembung menèh marang Moses lan imam Harun: 34“Yèn kowé wis pada mlebu ing negara Kanaan sing bakal Tak wènèhké dadi duwèkmu, nanging ing negara sing bakal dadi duwèkmu kuwi ana omah sing Tak tibani lara lépra, 35wong sing nduwé omah kuwi kudu nemoni lan ngomong marang imam: Kula weruh ing omah kula kaya ana korèngé lépra. 36Imam terus préntah nyuwungké omah mau sak durungé dipréksa tanda-tanda lépra kuwi, supaya aja nganti ndadèkké najisé samubarang ing njeruh omah kono. Sakwisé mengkono imam terus tekaa nitipriksa omahé. 37Yèn manut panemuné imam, ing témboké omah kuwi, ana legok-legokan sing rupané semu ijuh utawa semu abang, kétoké luwih jeru tenimbangané praupané témbok liyané, 38imam terus metua sangka omah kuwi menyanga ing ngarep lawang, lan kongkonen nguntyi omah mau lawasé pitung dina. 39Ing pitung dinané imam bali menèh, yèn manut panemuné tanda-tanda lépra kuwi mrèmèn ing témbok sandingé, 40imam terus ngongkon njugili témboké sing kanggonan tyiri kuwi, pada dibuwang menyang ing sak njabané negara ing panggonan sing najis. 41Uga omahé diremukké ing sisih njeruh mubeng, nanging kerukané kuwi dibuwang menyang ing sak njabané negara ing panggonan sing najis. 42Sakwisé mengkono wong-wong terus pada njupuka watu liyané dipasang ing tilas panggonan watu sing lawas, lan njupuka labur digawé nglépa omahé. 43Nanging yèn tanda-tanda mau tukul menèh ing omah kuwi sakwisé batané dijugili lan omahé wis dikeruki lan malah wis dilépa menèh, 44imam terus bali mrana lan yèn manut panemuné tanda-tanda lépra kuwi mrèmèn ing omahé, omah kuwi kena ing lara lépra sing ndrawasi, omahé kuwi dadi najis. 45Omah kaya mengkono kuwi kudu dibubrah, batané, kayuné kabèh lépané omah kabèh, kuwi pada digawa metu menyang ing sak njabané negara ing panggonan sing najis. 46Lan sapa sing mlebu ing omah kuwi sak suwéné dikuntyi, kuwi dadi najis nganti tekan mingslepé srengéngé. 47Lan wong sing turu ing omah kono, kudu ngumbah sandangané, mengkono uga wong sing manggon ing omah kono, ya kudu ngumbah sandangané.
48Nanging yèn imam mrana, nanging manut panemuné tanda-tanda mau ora mrèmèn sakwisé dilepa menèh, imam terus netepana omah kuwi ora najis, awit korèngé wis ilang. 49Sakwisé mengkono kanggo ngresiki najisé omah kuwi, njupuka manuk loro, kayu tyemara, kain abang lan hisop. 50Manuké sing siji dibelèh ing nduwuré banyu mili ing wadah kwali. 51Kayu tyemara lan bolah abang lan hisop kabèh manuké sing ijik urip kuwi terus pada dityelupké ing getihé manuk sing wis dibelèh lan ing banyu mili mau, lan omahé dityiprati dibalèni kaping pitu. 52Mengkono enggoné imam ngresiki najisé omah kuwi karo getihé manuk, banyu sing mili, lan manuk sing ijik urip uga karo kayu tyemara, hisop lan kain abang mau. 53Nanging manuké sing ijik urip kuwi dietyulké ing ara-ara ing sak njabané kuta. Mengkono enggoné imam nganakké rukunan kanggo omah kuwi, nganti dadi resik.
54Kuwi mau pernatan kanggo ing saben lara lépra, lara borok, 55kanggo lara lépra ing sandangan lan ing omah, 56uga bab abuh, mlenting-mlenting lan blentong, 57kanggo pernatan bab najis lan bab ora najis. Kuwi kabèh angger-anggeré bab lara lépra.”
