Kesutyiané imam
1GUSTI ngetokké tembung marang Moses: “Kowé mréntaha marang para imam anaké Harun, pada kok omongana: Sing jenengé imam kuwi aja nganti najiské awaké, sangka wong mati ing antarané bangsané. 2Kejaba yèn sing mati ijik kulit dagingé déwé sing tyedak, kayata: ibuné, bapaké, anaké lanang utawa wadon, seduluré lanang, 3seduluré wadon sing ijik prawan lan tyedak, awit durung nduwé bojo, kanggo wong kuwi dèwèké kena najiské awaké. 4Awit wis bebojoan aja najiské awaké ing antarané bangsané, awit karo mengkono dadi sembrana marang kesutyiané.
5Para imam aja nggawé gundulé sirahé lan aja nyukur pinggirané jénggoté, lan aja nggarèt-nggarèti kulité awaké. 6Para imam kudu dadi sutyi kanggo Gusti Allahé lan aja nganti nerak kesutyiané asmané Gusti Allahé, awit para imam kuwi kudu masrahaké kurban bakaran marang GUSTI, ya pangané Gusti Allahé, mulané kudu pada sutyi. 7Enggoné golèk bojo aja wong wadon nakal, utawa wong wadon sing wis tau dituroni, lan ya aja wong wadon sing wis ditundung karo bojoné, awit imam kuwi sutyi kanggo Gusti Allahé. 8Lan kuwi anggepen sutyi, awit kuwi sing masrahaké pangané Gusti Allahmu; kudu kok anggep sutyi, awit Aku GUSTI sing nyutyèkké kowé kuwi sutyi. 9Nanging yèn anaké wadon salah sakwijiné imam nglalèkké kesutyiané dirusak karo tyara dadi wong wadon nakal, kuwi nerak kesutyiané bapaké, wong kuwi kudu diobong.
10Nanging sing dadi imam gedé ing antarané para seduluré, sing wis diesoki lenga jebaté sirahé lan wis ditetepaké lan dienggoni sakkèhé sandangan sutyi, kuwi aja nganti ngoré rambuté lan aja nyuwèk sandangané. 11Kudu, aja nyedaki kabèh layon, senajan kuwi bapaké utawa ibuné, ya aja nganti najiské awakmu. 12Uga aja metu sangka omah sutyi, supaya aja nganti nerak marang kesutyiané omah sutyi Gusti Allahé, awit sangka lenga jebaté Gusti Allahé ing sirahé, sing kanggo tanda enggoné wis dipiji; Aku iki GUSTI. 13Enggoné rabi golèkana wong wadon sing ijik prawan. 14Aja golèk randa utawa wong wadon sing wis dipegat, sing wis dituroni utawa wong wadon nakal, kuwi aja diepèk, nanging sing diepèk kudu prawan sangka antarané bangsané, 15supaya aja nerak kesutyiané turunané ing antarané bangsané, awit Aku iki GUSTI sing nyutyèkké dèwèké.”
16GUSTI ngetokké tembung marang Moses: 17“Kowé ngomonga marang Harun mengkéné: Kanggo anak putuné turun-temurun sing tyiri awaké, kuwi aja ana sing ngadep masrahaké pangané Allah, 18awit saben wong sing tyiri awaké kuwi ora kena ngadep, ya kuwi: wong lamur, wong pintyang, wong sing tyiri rainé, utawa wong sing awaké kedawan, 19wong sing tugel sikilé utawa tangané, 20wong sing bungkuk, utawa sing tyébol, sing mripat mletis, sing gudiken utawa kadasen lan sing kewirangané tyiri. 21Saben wong turunané imam Harun, sing tyiri awaké, aja nganti ana sing ngadep masrahaké kurban bakaran marang GUSTI; awit ana tyiriné, mulané aja ngadep masrahaké pangané Gusti Allahé. 22Bab pangané Gusti Allahé, dadia kurban sing Mahasutyi utawa kurban sing sutyi, kuwi dililani dipangan. 23Mung aja nyedaki geber lan aja marani mesbèh, awit tyiri awaké, supaya aja nganti nerak marang kesutyiané panggonan-Ku sing sutyi, awit Aku iki GUSTI sing nyutyèkké kuwi.” 24Kaya mengkono Moses enggoné nglantaraké tembung kuwi marang imam Harun, marang para anaké lan marang sakkèhé wong Israèl.
