Lukas 21

₁Bareng Yésus ndangak, weruh wong-wong sugih pada nglebokké pisungsungé ing peti pisungsung. ₂Terus ya weruh randa mlarat sing nglebokké pisungsung rong keping. ₃Terus ngomong: “Aku ngomong marang kowé: Sak temené pawèhé randa mlarat kuwi luwih okèh tenimbang wong kabèh kuwi. ₄Awit wong-wong kabèh kuwi pawèhé pisungsung sangka kesugihané, nanging randa iki pawèhé sangka kekurangané, malah masrahké sak kabèhé duwèké sing kanggo uripé.”

₅Bareng ana wong sing pada rembukan bab Griya Sutyi lan pada ngelem awit digambari ing watu-watu sing apik lan barang pisungsung werna-werna, Yésus terus ngomong: ₆“Apa sing pada kok deleng kuwi - bakal tekan wantyiné ora ana watu siji waé sing tetep temumpang ing watu liyané; kabèh bakal pada dirubuhké.”

₇Wong-wong mau terus pada takon: “Guru, mbésuk apa bakal kedadian? Lan apa tandané yèn kuwi arep klakon?” ₈Semauré: “Pada sing ati-ati, supaya kowé aja nganti disasarké. Awit bakal ana wong okèh sing pada teka nganggo jeneng-Ku lan omong: Ya aku iki Panjenengané lan iki wis tyedak wantyiné. Kowé aja mèlu-mèlu wong-wong kuwi. ₉Lan yèn kowé krungu kabar bab peperangan lan pambruntakan, aja pada kagèt. Awit kuwi kabèh mesti kudu kelakon ndisik, nanging kuwi durung tegesé, yèn bakal gelis tekan ing pungkasané jaman.”

₁₀Panjenengané terus ngomong marang wong-wong mau: “Bakal ana bangsa sing nglawan pada bangsa, kraton nglawan pada kraton, ₁₁lan bakal ana lindu sing medèni lan ing kana-kéné bakal ana lara pès lan patyeklik, uga bakal kelakon perkara-perkara sing medèni lan tanda-tanda sing medèni sangka langit. ₁₂Nanging sak durungé kuwi kabèh, kowé bakal pada dityekel lan dianiaya; kowé bakal dipasrahké menyang sinaguk lan ing paukuman-paukuman lan bakal pada dituntun nang ngarepé para ratu lan para pangwasa awit sangka jeneng-Ku. ₁₃Kuwi bakal dadi jalarané kowé kabèh bakal pada ngetokké paseksi. ₁₄Mulané sing pada mantep waé, aja ngrantyam-ngrantyam ndisik bab kepriyé enggonmu bakal nyauri. ₁₅Awit Aku déwé sing bakal ngekèki marang kowé tembung-tembung lan kawityaksanan, terus kowé ora bisa dilawan utawa dibantah karo mungsuh-mungsuhmu. ₁₆Apa menèh kowé bakal ya pada dipasrahké karo wong tuwamu, sedulur-sedulurmu, sanak kadangmu lan kantya-kantyamu lan ana tunggalmu sing bakal dipatèni, ₁₇uga kowé bakal pada disengiti karo wong kabèh awit sangka jeneng-Ku. ₁₈Nanging rambutmu sakeler waé ora bakal ilang. ₁₉Yèn kowé pada tetep mantep, kowé bakal pada nampani uripmu.”

₂₀“Yèn kowé weruh Yérusalèm dikepung karo suradadu, ngertènana, yèn ambruké wis tyedak. ₂₁Nalika kuwi wong-wong ing Yudéa pada mblayua menyang pegunungan lan wong-wong ing njeruh kuta pada minggira lan wong-wong ing pedésan aja mlebu ing kuta menèh, ₂₂awit, ya kuwi waktu tekané balesan, sing dadi genepé sembarang sing wis ketulis kabèh. ₂₃Nanging mesakké banget para wong sing ijik meteng, utawa sing ijik nusoni bayi ing waktu kuwi! Awit bakal ana kasangsarané gedé ing sak ubengé negara, lan bangsa iki bakal nampa paukuman. ₂₄Wong-wong mau bakal pada mati kena landepé pedang lan bakal pada direbut dadi tawanané bangsa-bangsa kabèh, lan Yérusalèm bakal diidak-idak karo bangsa kapir, nganti tekan sak rampungé jamané bangsa kapir.”

₂₅“Uga bakal ana tanda ing srengéngé, ing mbulan lan ing lintang-lintang, lan ing bumi, para bangsa bakal pada wedi lan bingung awit sangka gemleger lan ombaké segara. ₂₆Wong-wong bakal pada mati kewedèn karo giris awit kuwatér marang apa sing bakal nekani jagat; awit kabèh pangwasané langit bakal gonjing. ₂₇Nalika kuwi wong bakal pada weruh Putrané Manungsa teka numpak mendung, nganggo pangwasa lan kamulyan gedé. ₂₈Lan yèn kuwi kabèh wiwit kelakon, pada njenggèlèka lan ndangaka, awit wis tyedak enggonmu bakal ditulungi.” ₂₉Yésus terus ngekèki semonan ngéné: “Pada nyawanga wit anjir lan wit apa waé. ₃₀Yèn kowé pada weruh yèn wis pada semi, kowé pada mangertèni déwé, yèn wis arep tekané waktu panas. ₃₁Mengkono uga yèn kowé pada weruh lelakon mau, pada ngertènana yèn Kratoné Gusti Allah wis tyedak. ₃₂Aku ngomong marang kowé: Sak temené wong-wong jaman iki bakal ora entèk sak durungé kuwi mau kelakon kabèh. ₃₃Langit lan bumi bakal pada entèk, nanging tembung-Ku ora bakal entèk babar pisan.”

₃₄“Pada jaganen awakmu déwé, supaya atimu aja nganti mung mikir bab pésta gedèn lan mendem-mendeman, uga kasusahané urip, supaya kowé tansah jaga-jaga yèn dinané Gusti sing tekané dadakan kuwi aja nganti nyerang marang kowé kaya jiret. ₃₅Awit dina kuwi bakal nibani sak kabèhé wong sing manggon ing bumi iki. ₃₆Pada tansah jaga-jagaa lan ndedongaa, supaya kowé dikèki kekuwatan sing njalari pada ora bakal ngalami lelakon kuwi lan supaya kowé pada bisa kuwat enggonmu ngadep Putrané Manungsa.”

₃₇Yèn wantyi awan Yésus mulangi ing Griya Sutyi, nanging yèn mbengi metu lan nginep ing gunung Saitun. ₃₈Esuké, nalika ijik mruput wong okèh pada teka marang Panjenengané ing Griya Sutyi, ngrungokké tembungé.