Lukas 22

₁Nalika semono wis arep tekané Riyaya Roti tanpa ragi, sing diarani Paskah. ₂Para pengarepé imam lan para juru Torèt pada golèk dalan, enggoné bisa matèni Yésus, awit pada wedi karo wong okèh.

₃Yudas, sing dityeluk Iskariot, tunggalé muridé rolas terus ketèmpèlan karo sétan, ₄terus lunga marani para pengarepé imam lan para pemimpiné Griya Sutyi, perlu rembukan bab enggoné bakal ngelungké Yésus. ₅Wong-wong pada bungah lan setuju bakal pada ngekèki upah. ₆Yudas nyaguhi lan wiwit nalika kuwi tansah golèk dalan bisané ngelungké Yésus, ora nganti weruh karo wong okèh.

₇Bareng tekan dinané Riyaya Roti tanpa ragi, ya kuwi dina enggoné wong-wong pada mbelèh tyempé Paskah. ₈Yésus terus ngutus Pétrus lan Yohanes, tembungé: “Kowé pada lungaa, tyawiské kebutuhan Paskah sing bakal pada kita pangan.” ₉Semauré wong loro mau: “Ing ngendi Panjenengan gelem anggèn kita pada nyawiské?” ₁₀Semauré Yésus: “Yèn kowé pada mlebu ing kuta, kowé bakal kepetuk wong sing nggawa kendi isi banyu, kuwi terus tutna tekan omah sing dileboni, ₁₁lan ngomonga marang sing nduwé omah kuwi: Guru takon marang sampéyan: Endi kamaré, sing kena Tak enggo mangan Paskah bebarengan karo para murid-Ku? ₁₂Wong kuwi terus bakal nduduhké marang kowé kamar gedé ing nduwur sing wis ditata. Kowé pada nganakna tyetyawisan ing kono.” ₁₃Wong loro kuwi terus pada budal, nemoni ya tyotyok kaya sing diomongké karo Yésus. Terus pada nyawiské Paskah.

₁₄Bareng wis tekan ing wantyiné, Yésus terus njagong mangan bebarengan karo para rasulé. ₁₅Terus pada diomongi: “Aku wis kepéngin banget mangan Paskah iki bebarengan karo kowé kabèh, sak durungé Aku ngalami sangsara. ₁₆Awit Aku ngomong marang kowé: Aku ora bakal mangan kuwi menèh, nganti kuwi wis kelakon ing Kratoné Gusti Allah.” ₁₇Sakwisé mengkono Panjenengané terus njupuk tuwung, ndonga maturkesuwun terus ngomong: “Iki tampanana lan edumen sing rata, ₁₈awit Aku ngomong marang kowé: wiwit saiki Aku ora bakal ngombé pametuné wit anggur menèh, nganti Kratoné Gusti Allah teka.” ₁₉Terus njupuk roti, ndonga maturkesuwun, terus nyuwil-nyuwil roti mau dikèkké marang para muridé karo ngomong: “Iki badan-Ku sing dikèkké awit sangka kowé. Iki tindakna kanggo pengéling-éling marang Aku.” ₂₀Mengkono uga tuwungé, sakwisé mangan, tembungé: “Tuwung iki perjanjian anyar sing ditetepké karo getih-Ku, sing dikutahké kanggo kowé!

₂₁Nanging, delengen, tangané wong sing ngiyanati Aku, nunggal karo Aku ing méja kéné. ₂₂Awit Putrané Manungsa pantyèn bakal lunga miturut ing pestiné, nanging tyilaka wong sing dadi jalarané enggoné dielungké.” ₂₃Terus pada wiwit takon-takonan, kuwi sapa ta sing bakal nandangi mengkono.

₂₄Para muridé ya pada padudon bab sapa sing bakal dianggep gedé déwé. ₂₅Yésus terus ngomong marang wong-wong mau: “Ratu-ratuné para bangsa kuwi mréntah marang rayaté lan sing pada ngwasani kuwi dijenengké sing ngekèki pengayoman. ₂₆Nanging kowé kabèh kuwi ora mengkono, malah sing gedé déwé ing tengahmu kuwi dadia kaya sing enom déwé lan sing dadi pemimpin dadia sing ngladèni. ₂₇Awit sapa ta sing luwih gedé: sing lungguh mangan, apa sing ngladèni? Apa ora sing lungguh mangan? Nanging Aku iki ing sak tengah-tengahmu dadi sing ngladèni. ₂₈Kowé kabèh kuwi sing tansah dadi siji karo Aku sak njeruhné Aku kena panggoda. ₂₉Lan Aku wis nyawiské Kraton kanggo kowé kabèh kayadéné Bapak-Ku enggoné wis nyawiské marang Aku, ₃₀supaya kowé pada bisa mangan lan ngombé tunggal sak méja karo Aku ing Kraton-Ku. Apa menèh kowé bakal pada lungguh ing dampar lan ngadili taleré Israèl rolas.”

₃₁“Simon, Simon, ngertia, sétan banget enggoné nginteri kowé, kaya gandum, ₃₂nanging kowé wis Tak dongakké, supaya pertyayamu ora ilang. Lan kowé, yèn wis mratobat, sedulur-sedulurmu pada kok kuwatké.” ₃₃Semauré Pétrus: “Gusti, kula gelem tandang mbélani Panjenengan, senajan nganti mlebu paukuman lan tekané mati pisan.” ₃₄Nanging Yésus ngomong: “Aku ngomong marang kowé, Pétrus: ing dina iki bakal ora ana pitik jago kluruk, sak durungé kowé nyélaki Aku nganti kaping telu.”

₃₅Yésus terus ngomong menèh: “Nalika kowé pada tak utus kaé, ora nggawa wadah duwit, kantongan utawa sepatu, apa kowé tau pada kekurangan apa-apa?” ₃₆Tembungé para muridé: “Ora babar pisan.” Tembungé Yésus: “Nanging saiki, sapa sing nduwé wadah duwit, gawanen, mengkono uga sing nduwé kantongan; lan sing ora nduwé pedang, ngedola jubahé kanggo tuku. ₃₇Awit Aku ngomong marang kowé, ayat ing Kitab iki ya kudu kedadian tenan kanggo Aku:

₃₉Yésus terus metu lunga menyang gunung Saitun kaya adaté, uga ditutké karo para muridé. ₄₀Sak tekané kono, para muridé pada diomongi: “Pada ndedongaa, supaya aja nganti kena panggoda.” ₄₁Panjenengané terus misah adohé kira-kira sak anteman watu, terus sendeku ndedonga, tembungé: ₄₂“Duh Bapak, yèn Panjenengan nglilani, supaya tuwung sangsara kuwi dijikuk sangka Kula. Nanging aja karep Kula, mung karep Panjenengan sing kedadian.” [ ₄₃Terus dikétoki mulékat sangka langit sing nguwatké Panjenengané. ₄₄Panjenengané wedi banget lan mundak mempeng enggoné ndedonga. Kringeté nganti kaya tètèsé getih sing pada tiba ing lemah.] ₄₅Terus ngadek sangka enggoné ndedonga lan lunga nemoni para muridé, ketemu pada turu, awit sangka sedihé. ₄₆Terus pada diomongi: “Kenèng apa kowé pada turu? Tangia lan ndedongaa, supaya aja pada kena panggoda.”

₄₇Sak njeruhné ijik ngomong, ana wong sak grombolan teka, dituntun karo salah sijiné muridé rolas sing jenengé Yudas, kuwi terus nyedekki Yésus arep ngambung. ₄₈Yésus terus ngomong marang wong kuwi: “Hé, Yudas, enggonmu ngelungké Putrané Manungsa apa karo ngambung?” ₄₉Sing pada mèlu Yésus, bareng ngerti apa sing bakal kelakon terus pada ngomong: “Gusti, apa dililani kita nglawan karo pedang?” ₅₀Ana salah sijiné terus medang abdiné imam gedé, kupingé tengen keperung. ₅₁Nanging Yésus ngomong: “Wis, semono waé!” Kupingé terus didemok diwaraské.

₅₂Yésus terus ngomong marang para pengarepé imam lan para penggedéné Griya Sutyi lan para pinituwa sing pada teka arep nyekel Panjenengané: “Apa Aku iki kok anggep bégal, enggonmu pada teka nganggo gaman pedang lan pentung? ₅₃Saben dina Aku ing tengahmu, ing Griya Sutyi, kowé ora pada nyekel Aku. Nanging iki wantyimu lan ya iki kwasané pepeteng kuwi.”

₅₄Yésus terus dityekel lan digawa lunga sangka panggonan kono, dituntun menyang omahé imam gedé. Lan Pétrus ngetutké sangka kadohan. ₅₅Wong-wong pada bediyangan geni ing sak tengahé plataran lan terus pada lungguh bediang. Pétrus ya mèlu lungguh ing kono. ₅₆Terus ana abdi wadon weruh Pétrus lungguh tyedak geni, terus ngematké, terus alok: “Wong iki ya golongan-Né.” ₅₇Nanging Pétrus sélak, tembungé: “Ora, kula ora kenal karo wong kuwi!” ₅₈Ora let suwé ana wong liyané sing weruh Pétrus lan terus alok: “Sampéyan kuwi ya tunggalé.” Nanging semauré Pétrus: “Duduk, kula duduk.” ₅₉Lan kira-kira let sak jam ana wong liyané menèh sing alok karo yakin: “Tenan, wong iki ya tunggalé, awit iki ya wong Galiléa.” ₆₀Nanging Pétrus nyauri, tembungé: “Duduk, kula ora ngerti apa sing sampéyan omongké kuwi.” Sak nalika Pétrus ngomong mengkono kuwi, ana pitik jago kluruk. ₆₁Yésus terus minger weruh Pétrus. Pétrus terus kèlingan, yèn Gusti wis ngomong: “Sak durungé pitik jago kluruk ing dina iki, kowé wis nyélaki Aku kaping telu.” ₆₂Pétrus terus metu lan nangis kelara-lara.

₆₃Yésus dipoyoki karo wong-wong, sing pada ngukum Panjenengané lan digebuki. ₆₄Praupan-Né ditutupi karo wong-wong lan dijaluki ngerti: “Tyoba, bedèken sapa sing nggebuki Panjenengan kuwi?” ₆₅Kejaba kuwi ijik okèh menèh tembung-tembung èlèk marang Panjenengané.

₆₆Bareng wis ésuk, para pemimpiné bangsa Ju, para pengarepé imam lan para juru Torèt pada nganakké kumpulan, Yésus terus dipasrahké marang Hukum Agama. ₆₇Terus pada takon: “Yèn Panjenengan iki Mésias, ngomonga marang kita.” Semauré Yésus: “Senajan Aku ngomong marang kowé kabèh, kowé bakal pada ora ngandel; ₆₈lan senajan Aku takon apa-apa, kowé kabèh bakal ora nyauri. ₆₉Wiwit saiki Putrané Manungsa wis njagong ing sak tengené Gusti Allah sing Mahakwasa.” ₇₀Wong-wong mau terus pada ngomong: “Yèn mengkono, Kowé kuwi Putrané Gusti Allah?” Semauré Yésus: “Kowé déwé sing pada ngomong, yèn Aku iki Putrané Gusti Allah.” ₇₁Terus pada ngomong: “Apa perluné kita ijik pada golèk paseksi menèh. Kita wis pada krungu déwé sangka tembungé.”