2“Aku trésna marang kowé,” mengkono tembungé GUSTI. Nanging kowé ngomong: ‘Enggèn Panjenengan trésna kula tyarané kepriyé?’ “Esau kuwi kakangé Yakub,” mengkono tembungé GUSTI, “senajan mengkono Yakub sing Tak trésnani, 3lan Esau Tak sengiti. Mulané pegunungané Esau Tak gawé sepi mamring, lan lemah pandumané Tak dadèkké panggonané asu alasan ing ara-ara samun.” 4Yèn Edom nduwé tembung: “Aku wis pada rusak, nanging jugrukané bakal pada tak bangun menèh.” Terus tembungé GUSTI sing ngwasani langit mengkéné: “Wong kuwi kena pada mbangun, nanging kuwi bakal Tak bubrah, lan panggonané bakal diarani: panggonan duraka, lan bangsa sing dibendu sak lawas-lawasé karo GUSTI.” 5Mripatmu bakal weruh, lan kowé déwé bakal pada ngomong mengkéné: “GUSTI kuwi Mahaluhur nganti tekan ing sak njabané panggonané Israèl.”
6“Anak lanang kuwi ngajèni bapaké, lan abdi kuwi ngajèni bendarané. Yèn Aku kuwi dadi Bapak, endi hurmatmu marang Aku? Lan yèn Aku iki dadi bendara, endi rasa wedimu marang Aku?” Mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit marang kowé kabèh: “Hé, para imam sing ngrèmèhké asma-Ku? Nanging kowé pada ngomong: Karo tyara kepriyé enggèn kita ngrèmèhké asma Panjenengan?” 7Kowé pada masrahaké pangan sing reget ing mesbèh-Ku, nanging pada ngomong: “Karo tyara kepriyé enggèn kita najisaké?” Karo enggonmu ngira: “Méjané GUSTI kuwi kena disepèlèkké.” 8Yèn kowé pada ngurbanké kéwan sing pityek, apa kuwi ora ala? Utawa yèn kowé ngurbanké sing pintyang utawa sing lara-laranen, apa kuwi ora ala? Tyoba sing mengkono kuwi pasrahna marang lurahmu, apa kowé ndadèkké senengé dèkné, apa menèh terus nampani kuwi karo seneng? Mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi.
9Mulané saiki, tyoba pada ngupayaa nglilihké atiné Gusti Allah, supaya gelem ngekèki kawelasan marang kita! Awit tumindakmu sing kaya mengkono mau, Gusti Allah apa ya gelem nampani sak panunggalmu karo apik? Mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit. 10“Betyiké anaa salah sijiné sak panunggalmu sing gelem ngantying lawangé griya sutyi, supaya aja nganti kowé nyumet geni tanpa guna ing mesbèh-Ku. Kowé ora pada ndadèkké senengé ati-Ku”, mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit, “lan pisungsung sing sangka tanganmu Aku ora gelem nampani. 11Awit sangka waktu njedulé srengéngé, tekan mingslepé, asma-Ku luhur ing antarané para bangsa, lan ing sak enggon-enggon asma-Ku dipasrahi dupa lan kurban panganan sing sutyi, awit luhur asma-Ku ing antarané para bangsa”, mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit. 12“Nanging kowé kuwi pada najisaké asma-Ku, awit kowé pada ngira: ‘Méjané Gusti kuwi kena dinajiské, lan panganan ing kono kena dirèmèhké.’ 13Kowé pada ngomong: ‘Delengen, sak pira rekasané!’ Lan kowé terus ndadèkké Aku susah”, mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi. “Lan kowé masrahaké kéwan rampasan, kéwan sing pintyang lan kéwan sing lara-laranen. Kuwi kok pasrahaké. Apa ya kuwi Aku nampani sangka tanganmu?” Mengkono tembungé GUSTI. 14“Kenaa bebendu wong sing nduwé kéwan lanang ing antarané kéwan-kéwané, sing wis dijanjèkké, senajan mengkono terus ngurbanké kéwan tyiri marang GUSTI. Awit Aku iki Ratu sing gedé,” mengkono tembungé GUSTI sing ngwasani langit. “Lan asma-Ku diajèni ing antarané para bangsa.”
