Matius 14

₁Waktu semono Hérodes, ratuné Galiléa, krungu kabar bab Yésus, ₂terus ngomong marang para abdiné: “Kuwi Yohanes Pembaptis; wis tangi sangka antarané wong mati, mulané pangwasa sing nggumunaké kuwi ing Panjenengané kaya mengkono.” ₃Awit Hérodes pantyèn mbiyèn wis ngongkon nyekel Yohanes, terus digawa lan dilebokké ing paukuman, gegandèngan karo lelakoné Hérodias, bojoné Filipus, seduluré. ₄Jalaran Yohanes ngélingké Hérodes: “Ora kenèng sampéyan dadi bojoné Hérodias!” ₅Senajan Hérodes nduwé karep matèni Yohanes, nanging wedi karo wong okèh, awit wong-wong kuwi pada nganggep nabi marang Yohanes. ₆Sak njeruhné pinuju ulang tauné Hérodes, anaké wadon Hérodias, njogèt ing sak tengahé pésta, nyenengké atiné Hérodes, ₇nganti Hérodes ngetokké sumpah bakal ngekèki apa waé, sing dijaluk. ₈Awit sangka wis diajani karo ibuné, anak wadon mau terus ngomong: “Lilanana kula njaluk sirahé Yohanes Pembaptis saiki, ing piring.” ₉Ratu dadiné krasa susah atiné, nanging awit wis sumpah lan awit sangka para dayohé, terus ngongkon ngekèkké, ₁₀lan kongkonan ngetok guluné Yohanes ing pakunjaran ₁₁lan sirahé digawa ing nampan dipasrahké marang anak wadon mau, terus dikèkké marang ibuné. ₁₂Sakwisé kuwi para muridé Yohanes terus teka njukuk layoné, terus dikubur, banjur pada lunga ngabarké marang Yésus.

₁₃Bareng Yésus krungu kabar kuwi, terus lunga adoh sangka kono, numpak prau, arep dèwèkan menyang panggonan sing sepi. Nanging bareng wong okèh pada krungu bab kuwi, terus pada nyusul, mlaku ing daratan sangka kuta-kutané. ₁₄Waktu Panjenengané munggah ing daratan, lan weruh wong sing okèh banget, ati-Né trenyuh awit sangka welasé marang wong-wong mau. Panjenengané terus maraské sing pada lara.

₁₅Soréné para muridé pada nemoni Yésus lan ngomong: “Panggonan iki sepi tur wantyiné wis soré. Mulané wong okèh kuwi Panjenengan dililani supaya pada lunga menyang désa-désa tuku pangan déwé-déwé.” ₁₆Nanging Yésus ngomong marang para murid: “Ora usah pada lunga, kowé waé pada ngekèkana mangan.” ₁₇Semauré para murid: “Ing kéné kita pada ora nduwé apa-apa, kejaba roti lima lan iwak loro.” ₁₈Tembungé Yésus: “Gawanen mréné, wènèhna Aku.” ₁₉Panjenengané terus mréntah marang wong okèh supaya pada lungguh ing suketan. Lan sakwisé nampani roti lima karo iwak loro mau, Yésus terus ndangak menyang langit ndedonga njaluk berkah, terus nyuwil-nyuwil roti lima karo iwak loro mau, dikèkké marang para muridé, lan para muridé terus pada ngedum marang wong okèh mau. ₂₀Kabèh terus pada mangan nganti warek. Sakwisé mengkono wong-wong terus pada nglumpukké turahané nganti rolas ténggok kebak, ₂₁sing mèlu mangan mau tyatyahé wong lanang kira-kira 5000 wong, wong wadon lan botyah-botyah ora kepitung.

₂₂Sakwisé kuwi Yésus terus meksa para muridé, supaya pada numpak prau, ndisiki Panjenengané menyang sabrangé tlaga, nanging wong okèh pada dikongkon mulih. ₂₃Bareng wong okèh wis pada dikongkon mulih, Yésus terus munggah ing gunung dèwèkan, arep ndedonga. Mbengi kuwi Panjenengané dèwèkan ing kono. ₂₄Waktu kuwi prauné para murid wis adoh sangka pinggir lan ijik montang-manting katekan karo ombak, awit anginé nampek. ₂₅Bareng wayah mbengi jam telu Yésus nyusul para muridé, Panjenengané mlaku ing nduwuré banyu. ₂₆Waktu para murid weruh Panjenengané mlaku ing sak nduwuré banyu kuwi, pada kagèt lan mbengok: “Ana memedi!” terus pada njerit-njerit, awit sangka wediné. ₂₇Nanging Yésus terus ngomong marang para murid, tembungé: “Pada sing tatak atimu! Iki Aku, aja wedi!” ₂₈Pétrus terus ngomong marang Panjenengané karo mbengok: “Gusti, yèn tenan Panjenengan, kula kongkonen nemoni Panjenengan karo mlaku ing sak nduwuré banyu.” ₂₉Panjenengané terus ngongkon: “Mrénéa!” Pétrus terus medun sangka prauné, mlaku ing banyu, marani Yésus. ₃₀Nanging bareng kena angin gedé, terus wedi lan arep kelep, terus mbengok: “Gusti, njaluk tulung!” ₃₁Yésus gelis-gelis ngelungké tangané, nyekel Pétrus lan ngomong: “Hé, wong sing tyupet ing pengandel, kenèng apa kowé mangga-mara?” ₃₂Terus pada munggah ing prau, anginé terus mandek. ₃₃Wong sak isiné kapal pada sujut ing ngarepé Yésus lan ngomong: “Panjenengan kuwi tenan Putrané Gusti Allah.”

₃₄Sakwisé nyabrang, pada mentas ing Genesarèt. ₃₅Bareng wong-wong ing panggonan kono wis pada ora pangling marang Yésus, terus pada ngekèki weruh marang wong sak bawah kono kabèh. Wong-wong terus pada nggawa sak kabèhé wong lara, digawa marang Yésus. ₃₆Karo ngomong, lilanana mung ndemèk gombyoké jubahé waé, lan sak pira sing ndemèk jubahé, pada dadi waras.