Matius 26

₁Sakwisé Yésus mungkasi piwulangé kabèh kuwi mau, terus ngomong marang para muridé, ₂“Kowé pada mengertèni, yèn rong dina menèh nyandak dinané riyaya Paskah lan Putrané Manungsa bakal dipasrahké supaya dipentèng.”

₃Ing waktu semono para pengarepé imam lan para pemimpiné bangsa pada nglumpuk ing omahé imam gedé Kayafas, ₄rembukan bab enggoné arep nyekel Yésus karo tyara dikenèng lan matèni Panjenengané. ₅Nanging pada ngomong: “Aja pinuju ing riyaya supaya aja ndadèkké gègèr ing tengahé umat.”

₆Waktu Yésus ing Bétania, ing omahé Simon sing lara lépra kuwi, ₇ana wong wadon sing teka ing ngarepé Yésus, nggawa botol isi lenga jebat sing larang regané, terus diesoké ing sirahé Yésus, waktu ijik njagong mangan. ₈Para murid bareng weruh pada muring-muring, tembungé: “Apa karepé nindakké boros kuwi? ₉Awit lenga kuwi apa ora kena didol payu larang lan disumbangké marang wong-wong mlarat.” ₁₀Nanging Yésus weruh, terus ngomong marang para murid: “Kenèng apa kowé pada ngganggu-gawé wong wadon iki? Awit penggawé betyik sing ditindakké marang Aku. ₁₁Wong-wong mlarat kuwi selawasé ana karo kowé, nanging ora selawasé Aku ana karo kowé. ₁₂Awit enggoné ngesokké lenga ing awakku kuwi, kanggo nyawiské enggon-Ku bakal dikubur. ₁₃Sak temené Aku ngomong marang kowé, ing ngendi waé Injil iki diwartakké ing sak ubengé jagat, apa sing ditindakké kuwi bakal dityritakké uga kanggo pengéling-éling marang wong wadon kuwi.”

₁₄Sakwisé kuwi salah sakwijiné murid rolas, sing jenengé Yudas Iskariot, marani para pengarepé imam ₁₅lan ngomong: “Sampéyan arep ngekèki apa marang kula, supaya kula masrahaké wong kuwi marang sampéyan?” Para pengarepé imam terus ngelungké telung puluh sèkel slaka marang Yudas. ₁₆Lan wiwit waktu kuwi Yudas golèk waktu sing tyotyok kanggo masrahké Yésus.

₁₇Ing dina wiwitané Riyaya Roti tanpa ragi, para muridé pada teka ing ngarepé Yésus lan ngomong: “Gusti ngarepké ing ngendi anggèn kita nyawiské panggonan kanggo mangan Paskah?” ₁₈Panjenengané ngomong: “Pada menyanga nang kuta, menyang enggoné si Anu lan ngomonga: Préntahé Guru: wantyi-Ku wis tyedak, Aku arep ngramèkaké Paskah karo para sedulur-Ku ing omahmu.” ₁₉Para murid terus nindakké kaya sing dipréntahké karo Yésus lan nyawiské Paskah.

₂₀Bareng wis soré, Panjenengané njagong mangan bebarengan karo para muridé rolas. ₂₁Lan waktu pada mangan, Panjenengané ngomong: “Sak temené Aku ngomong marang kowé, yèn salah siji sangka tengahmu bakal ngiyanati Aku.” ₂₂Para murid pada sedih banget lan wiwit pada ngomong blaka siji genti-gentèn: “Duduk kula, ta, Gusti?” ₂₃ Semauré, Panjenengané ngomong: “Sing bebarengan karo Aku nyelupké tangan ing mangkok iki, ya kuwi sing bakal ngiyanati Aku. ₂₄Putrané Manungsa pantyèn bakal lunga, kaya sing ketulis kanggo Panjenengané, nanging tyilaka wong sing awit sangka pokal-gawéné Putrané Manungsa dipasrahké. Sak umpama wong kuwi ora dilairké, kuwi luwih betyik.” ₂₅Yudas sing bakal ngiyanati Panjenengané terus ngomong: “Duduk kula, ta, Guru?” Panjenengané ngomong marang Yudas: “Kowé wis ngomong déwé!”

₂₆Waktu pada mangan, Yésus njupuk roti lan sakwisé ndedonga, terus nyuwil-nyuwil roti kuwi lan ngekèkké marang para murid lan ngomong: “Pada tampanana, panganen, iki badan-Ku.” ₂₇Panjenengané terus njupuk tuwung lan sakwisé ndedonga terus ngekèkké marang para muridé, tembungé: “Pada ngombéa kabèh sangka tuwung iki. ₂₈Awit iki getih-Ku, getihé perjanjian sing dikutahké kanggo wong okèh, kanggo pangapurané dosa. ₂₉Nanging Aku ngomong marang kowé: Wiwit saiki Aku ora bakal ngombé menèh pametuné wit anggur iki, nganti tekan wantyiné Aku lan kowé pada ngombé sing anyar ing Kratoné Bapak-Ku.”

₃₀Sakwisé pada nyanyi kidung pamuji, terus pada budal menyang gunung Saitun.

₃₁Yésus terus ngomong marang para muridé: “Ing mbengi iki kowé kabèh bakal pada ninggalké Aku. Awit wis ketulis, ngéné: Aku bakal nggepuk juru pangoné lan wedus-wedusé ing kumpulané bakal dibuyaraké. ₃₂Nanging sakwisé Aku tangi, Aku bakal ndisiki kowé kabèh menyang Galiléa.” ₃₃Pétrus terus ngomong marang Panjenengané: “Senajan kabèh pada ninggalké marang Gusti, babar pisan kula ora arep ninggalké.” ₃₄Tembungé Yésus marang Pétrus: “Sak temené Aku ngomong marang kowé: Ing mbengi iki, sak durungé pitik jago kluruk, kowé bakal nyélaki Aku kaping telu.” ₃₅Pétrus ngomong marang Panjenengané: “Senajan kula kudu mati bareng karo Gusti, kula ora arep nyélaki Gusti.” Para muridé kabèh ya pada ngomong kaya mengkono.

₃₆Yésus terus lunga karo para muridé menyang ing panggonan sing diarani Gètsémani lan Panjenengané ngomong marang para murid: “Pada lungguh ing kéné, Aku lunga mrana perlu ndedonga.” ₃₇Panjenengané ngajak Pétrus lan anaké Sebédéus loro, Panjenengané terus wiwit kasusahan ing ati lan ndredek. ₃₈Panjenengané terus ngomong marang muridé telu mau: “Atiku sedih banget, nganti kaya arep pati. Pada tetepana ing kéné lan pada jaga-jagaa ngantyani Aku.” ₃₉Panjenengané terus lunga maju setitik sendeku lan ndedonga, karo ngomong: “Duh, Bapak Kula, yèn dililani, supaya tuwung kuwi sumingkira sangka Kula, nanging aja awit sangka karep Kula sing dadi, nanging karepé Panjenengan sing kudu dadi.” ₄₀Panjenengané terus nemoni murid mau lan pada ketemu turu. Panjenengané ngomong marang Pétrus: “Apa kowé pada ora kuwat melèk ngantyani Aku sak jam waé? ₄₁Pada jaga-jagaa lan ndedongaa, supaya kowé aja kena ing panggoda. Roh kuwi pantyèn gelem nurut, nanging dagingé manungsa kuwi ringkih.” ₄₂Sing kaping pindoné Panjenengané lunga menèh lan ndedonga: “Duh, Bapak Kula, yèn tuwung kuwi ora bisa sumingkir, kejaba Kula ombé, dadia karo sak karepé Panjenengan.” ₄₃Lan waktu Panjenengané mbalik menèh, para murid pada turu, awit mripaté mbliyut abot. ₄₄Panjenengané terus ninggalké para muridé menèh lunga ndedonga kaping teluné, pandongané pada kaya sing sak durungé. ₄₅Sakwisé mengkono terus nemoni para muridé lan ngomong: “Apa kowé ijik pada turu lan ngasuh? Wis tekan wantyiné Putrané Manungsa dipasrahké marang tangané wong-wong dosa. ₄₆Pada tangia, hayuk pada lunga, sing ngiyanati Aku wis tyedak.”

₄₇Waktu Yésus ijik ngomong, Yudas, ya kuwi salah sijiné murid rolas, teka bebarengan karo wong golongan gedé kongkonané para pengarepé imam lan para pinituwané bangsa, karo nggawa pedang lan pentung. ₄₈Nanging sing ngiyanati Panjenengané wis ngekèki tanda marang wong-wong mau karo ngomong: “Sing bakal tak ambung, ya kuwi wongé, tyekelen wong kuwi!” ₄₉Lan Yudas terus teka ing ngarepé Yésus lan ngomong: “Mbagèkké keslametan, Rabbi,” lan ngambung Panjenengané. ₅₀Yésus terus ngomong marang Yudas: “Hé, kantya, perlumu iki ta, kowé teka mréné?” Wong-wong mau terus pada maju lan nyekel Panjenengané. ₅₁Salah siji sangka sing pada mèlu Yésus ngadek, tangané ngempakké pedangé lan nyabet abdiné imam gedé, merung kupingé. ₅₂Yésus terus ngomong marang sing medang kuwi: “Pedangmu balèkna ing rangkané, awit kabèh wong sing nganggokké, bakal mati karo pedang. ₅₃Utawa apa kok kira yèn Aku ora bisa njaluk marang Bapak-Ku lan Panjenengané sak nalika bakal ngirimké marang Aku mulékat luwih sangka rolas legion? ₅₄Yèn mengkono, terus kepriyé enggoné katetepan tulisan-tulisan sing ndunungké yèn pantyèn kudu kelakon kaya mengkono kuwi?” ₅₅Ing waktu kuwi Yésus ngomong marang wong okèh mau: “Kowé pada teka arep nyekel Aku, kok kaya ngadepi bégal karo nganggo pedang lan pentung? Nanging saben dina Aku lungguh lan mulangi ing Griya Sutyi lan kowé ora nyekel Aku. ₅₆Nanging kabèh iki kelakon supaya katetepan tulisan-tulisané para nabi.” Para murid kabèh terus pada ninggal Panjenengané lan pada mlayu sumingkir.

₅₇Para sing nyekel Yésus terus nuntun Panjenengané menyang omahé imam gedé Kayafas. Ing kono para juru Torèt lan para pinituwa wis pada nglumpuk. ₅₈Pétrus ngetutké Panjenengané sangka kadohan nganti tekan plataran omahé imam gedé lan bareng wis mlebu terus lungguh ing antarané para abdi, arep weruh kepriyé kedadiané perkara.

₅₉Para pengarepé imam, malah sak kabèhé pangwasa hukum Agama pada golèk seksi palsu sing nglawan Yésus, supaya bisa matèni Panjenengané, ₆₀nanging pada ora bisa nemu, senajan okèh seksi palsu sing pada maju. Ana loro sing maju, ₆₁lan ngomong: “Wong kuwi naté tyerita: Aku bisa mbubrah Griyané Gusti Allah lan bisa mbangun menèh sak njeruhné telung dina.” ₆₂Imam gedé terus ngadek lan ngomong marang Panjenengané: “Apa kowé ora nyauri apa-apa marang pandakwané seksi-seksi iki?” ₆₃Nanging Yésus meneng waé. Imam gedé terus ngomong marang Panjenengané: “Kanggo Gusti Allah sing maha urip, kowé ngomonga marang kita, apa kowé kuwi Kristus, Putrané Gusti Allah?” ₆₄Yésus ngomong marang imam gedé: “Kowé wis nyebutké. Nanging Aku ngomong marang kowé kabèh: Wiwit saiki kowé pada weruh Putrané Manungsa njagong ing sak tengené Sing Mahakwasa lan teka numpak mégané langit.” ₆₅Ing kono imam gedé terus nyuwèk penganggoné lan ngomong: “Wong iki ngutyapké ngèlèk-èlèkké Gusti Allah. Kenèng apa kita kok ijik mbutuhké seksi-seksi? Saiki sampéyan wis krungu enggoné ora ngajèni. ₆₆Kepriyé panimbang sampéyan?” Wong-wong pada nyauri karo ngomong: “Wong kuwi kudu diukum mati.”

₆₇Terus pada ngidoni rupané lan njotosi Panjenengané; nanging liyané napuki ₆₈karo ngomong: “Hé, Kristus, tyoba omongna marang kita, sapa sing napuk kowé?”

₆₉Waktu semono Pétrus lungguh ing njaba, ing plataran. Terus ana sakwijiné abdi wadon sing nekani lan ngomong: “Sampéyan ya mèlu karo Yésus, wong Galiléa kuwi?” ₇₀Nanging Pétrus sélak ing ngarepé wong kabèh, tembungé: “Kula ora ngerti sampéyan kuwi omong apa.” ₇₁Bareng dèwèké menyang lawang gapura, ana abdi liyané sing weruh, terus omong karo wong-wong ing kono: “Wong iki ya mèlu Yésus, wong Nasarèt kuwi.” ₇₂Nanging Pétrus sélak menèh karo sumpah: “Kula ora kenal karo wong kuwi.” ₇₃Ora let suwé wong-wong sing pada ngadek ing kono pada marani Pétrus lan ngomong: “Sak temen-temené kowé ya tunggalé wong kuwi, omonganmu tyeta ngétokké yèn kowé kuwi sapa.” ₇₄Pétrus terus wiwit nyepatani awaké déwé lan sumpah: “Kula ora kenal karo wong kuwi.” Ing waktu kuwi uga terus ana pitik jago kluruk. ₇₅Pétrus terus kèlingan tembungé Yésus marang dèwèké: “Sak durungé pitik jago kluruk, kowé wis nyélaki Aku kaping telu.” Mulané terus metu lan nangis kelara-lara.