Markus 11

₁Bareng Yésus lan sing pada mèlu wis nyedekki Yérusalèm, ing sak tyedaké Bètfagé lan Bétania, sing dumunung ing gunung Saitun, Yésus ngutus muridé loro. ₂Tembungé: “Pada menyanga désa ngarep kuwi. Sak tekané ing kono kowé bakal nemoni anaké kimar sing dityentyang, sing durung tau ditunggangi wong. Kuwi utyulana terus tuntunen mréné. ₃Yèn ana wong aruh-aruh marang kowé: ‘Kenèng apa kowé pada nindakké kuwi? Kowé ngomonga: Gusti sing merlokké; Panjenengané bakal mbalèkké mréné.” ₄Muridé loro kuwi terus pada lunga, terus nemokké anaké kimar dityentyang ing njaba lawang ing pinggir dalan; terus diutyuli. ₅Ana wong sing ngadek ing kono ngaruh-aruhi muridé loro kuwi: “Apa sing pada kok tindakké; kenèng apa kowé pada ngutyuli anak kimar kuwi?” ₆Muridé loro kuwi terus ngomong kaya sing wis diomongké karo Yésus; nganti wong-wong kuwi ngejarké muridé loro kuwi. ₇Muridé loro mau terus nuntun anaké kimar, menyang ngarepé Yésus, lan nglambari anak kimar kuwi nganggo sandangané déwé; Panjenengané terus numpak. ₈Okèh wong sing pada nggelarké sandangané ing dalan, nanging wong-wong liyané pada nggelarké pang sak godongé olèhé ngetoki sangka kebon. ₉Nanging sing pada mlaku ing ngarep uga sing pada ngetutké, pada bungah-bungah:

₁₁Sak tekané ing Yérusalèm, Panjenengané terus mlebu ing Griya Sutyi. Ing kono Panjenengané nyawangi samubarang, awit wis surup, terus lunga menyang Bétania, ditutké muridé rolas.

₁₂Esuké nalika Yésus lan para muridé rolas pada budal sangka Bétania, Yésus krasa ngelih. ₁₃Sangka kadohan Panjenengané weruh wit anjir sing wis ana godongé. Panjenengané nyedekki, mbok menawa bisa olèh apa-apa ing wit kuwi. Nanging sak tekané ing kono, Panjenengané ora olèh apa-apa kejaba mung godong-godong, awit pantyèn durung waktuné anjir woh. ₁₄Panjenengané ngomong marang wit anjir kuwi: “Aja nganti ana wong sing mangan wohmu menèh tekan sak lawas-lawasé!” Para muridé pada krungu tembungé kuwi.

₁₅Terus Yésus lan para muridé pada teka ing Yérusalèm. Sakwisé Yésus mlebu ing Griya Sutyi, Panjenengané terus wiwit nundungi wong-wong sing pada adol-tuku ing lataré Griya Sutyi. Panjenengané ngglémpang-ngglémpangké méja-méjané tukang ngijoli duwit uga dingklik-dingkliké wong adol manuk dara, ₁₆lan Panjenengané uga ora nglilani wong nggawa barang liwat lataré Griya Sutyi. ₁₇Panjenengané terus ngekèki piwulang lan ngomong marang wong-wong kuwi: “Apa ora wis ketulis: griya-Ku bakal disebut griya kanggo ngabekti kanggo sak kabèhé bangsa? Nanging kowé wis pada ndadèkké guwané bégal!” ₁₈Para pengarepé imam lan para juru Torèt pada krungu anané lelakon kuwi, terus pada golèk akal enggoné arep matèni Yésus; awit wong-wong kuwi pada wedi marang Panjenengané, awit wong okèh kabèh pada nggumun marang piwulangé. ₁₉Bareng wis soré, Yésus lan para muridé terus metu sangka kuta.

₂₀Ing wantyi ésuk mruput, Yésus lan para muridé nalika pada liwat ing panggonané wit anjir mau, weruh yèn wité anjir wis garing sak oyot-oyoté pisan. ₂₁Pétrus terus kèlingan, terus ngomong marang Panjenengané: “Rabbi, ndelok, wit anjir sing Panjenengan sepatani kuwi wis garing.” ₂₂Yésus nyauri marang para muridé: “Pada pertyayaa marang Gusti Allah! ₂₃Sak temen-temené Aku ngomong marang kowé: Sapa waé sing ngomong marang gunung iki: Diangkata lan diuntyalna ing segara, angger ora mangga-mara ing sak njeruhné atiné, nanging pertyaya yèn apa sing diutyapké kuwi mesti kelakon, kuwi mesti ya bakal kelakon. ₂₄Mulané Aku ngomong marang kowé: Apa waé sing kok ndongakké lan kok jaluk, pada pertyayaa yèn kowé wis pada nampa, kuwi mesti ya bakal pada kelakon kanggo kowé. ₂₅Yèn kowé pada ngadek ndedonga, yèn ana wong sing kesalahan marang kowé, ngapuranen ndisik, supaya Bapakmu ing swarga ya ngapura kesalahanmu. [ ₂₆Nanging yèn kowé pada ora ngapura, Bapakmu ing swarga ya bakal ora ngapura kesalahanmu.”]

₂₇Yésus lan para muridé terus teka ing Yérusalèm menèh. Nalika Panjenengané mlaku ing lataré Griya Sutyi, pengarepé imam, juru Torèt lan pinituwa-pinituwa pada nemoni Panjenengané, ₂₈lan pada ngomong marang Panjenengané: “Nganggo pangwasa apa anggèn Panjenengan nindakké penggawéan-penggawéan kuwi? Lan sapa sing ngekèki pangwasa kanggo nindakké penggawéan-penggawéan mau?” ₂₉Yésus ngomong marang wong-wong kuwi: “Aku arep takon sak perkara marang kowé kabèh. Kuwi semaurana ndisik, mengko Aku ya bakal ngomongké marang kowé, karo pangwasa apa enggonku nindakké penggawé-penggawé kuwi. ₃₀Pembaptisané Yohanes kuwi sangka swarga apa sangka manungsa? Tyoba, pada semaurana.” ₃₁Wong-wong mau terus pada rembukan déwé, karo ngomong: “Betyiké kita pada omong: Sangka swarga, mesti disemauri: Yèn mengkono, kenèng apa kowé pada ora pertyaya marang Yohanes? ₃₂Nanging apa ya kita arep pada omong: Sangka manungsa!” Wong-wong kuwi pada wedi marang wong okèh, awit kabèh pada nganggep Yohanes kuwi nabi sejati. ₃₃Dadiné terus pada nyauri marang Yésus, karo ngomong: “Kita pada ora ngerti.” Yésus terus ngomong marang wong-wong kuwi: “Yèn mengkono, Aku ya ora bakal ngomong marang kowé, karo pangwasa apa enggon-Ku nindakké penggawé-penggawé kuwi.”