Markus 13

₁Nalika Yésus lunga sangka Griya Sutyi, ana muridé siji sing ngomong marang Panjenengané: “Guru, Panjenengan delok; kuwaté watu-watu lan apiké bangunan-bangunan kuwi!” ₂Yésus terus nyauri, tembungé: “Kowé weruh bangunan-bangunan sing kuwat iki? Bakal ora ana watu sing temumpang ing watu liyané, kabèh bakal dirubuhké.”

₃Nalika Yésus njagong ing pèrèngé gunung Saitun ngadepké Griya Sutyi, Pétrus, Yakobus, Yohanes lan Andréas pada ngomong dèwèkan marang Panjenengané: ₄“Gusti supaya ngomong marang kita, mbésuk apa kuwi mau arep klakon, lan apa tanda-tandané yèn kabèh kuwi teka ing pungkasané?”

₅Yésus terus wiwit ngomong marang muridé papat: “Kowé pada sing ati-ati supaya aja ana sing nasarké kowé! ₆Bakal ana wong okèh sing pada teka nganggo asma-Ku, karo ngomong: Ya aku iki Panjenengané lan bakal nasarké wong pirang-pirang. ₇Yèn kowé pada krungu swarané perang utawa kabar-kabar perang, aja geter atimu. Kuwi kabèh kudu kelakon, nanging kuwi durung tekan pungkasané. ₈Awit bangsa siji bakal nyerang bangsa liyané, lan kraton siji marang kraton liyané. Ing endi-endi bakal ana lindu lan patyeklik. Kabèh kuwi dadi wiwitan kasangsaran, arep tekané jaman anyar.

₉Nanging kowé, pada sing ngati-ati marang awakmu déwé! Kowé bakal pada dipasrahké marang pengadilan agama; kowé bakal pada digebuki ing sinaguk-sinaguk lan bakal pada diadepaké ing ngarepé para pangwasa lan para ratu awit sangka Aku, kanggo paseksi kanggo wong-wong kuwi. ₁₀Nanging Injil kudu diwartakké ndisik marang sak kabèhé bangsa. ₁₁Nanging yèn wong-wong kuwi pada nggiring kowé, arep masrahké kowé, kowé aja pada sumelang, bab apa sing kudu kok omongké, nanging pada omongna apa waé sing nalika kuwi dikèkké marang kowé, awit duduk kowé sing pada ngomong, nanging Roh Sutyi sing ngomong.

₁₂Sedulur bakal masrahké seduluré supaya dipatèni, semono uga bapak masrahké anaké lan anak-anak bakal pada nglawan lan matèni wong tuwané. ₁₃Kowé bakal pada disengiti karo wong kabèh awit sangka jeneng-Ku. Nanging sapa sing tahan nganti tekan ing pungkasan, kuwi bakal slamet.”

₁₄“Yèn kowé pada weruh Pengrusak sing kereng, ngadek ing panggonan sing ora sak mestiné — sapa sing pada matya, kuwi gatèkna — para sing manggon ing Yudéa pada mblayua menyang pegunungan. ₁₅Sing pinuju ing payon, aja medun njikuk barang sangka omahé, ₁₆lan sing ijik ing kebon aja mulih njikuk sandangané. ₁₇Nanging tyilaka banget para ibu sing ijik meteng lan sing pada nusoni ing waktu kuwi. ₁₈Pada ndedongaa, supaya kuwi ora kelakon ing wantyi adem. ₁₉Awit ing dina kuwi bakal ana panyiksa kaya sing durung tau kelakon, kawit wiwitan ndonya sing digawé karo Gusti Allah nganti saiki, lan ya ora bakal kelakon menèh. ₂₀Lan yèn Gusti ora nyepetké wantyiné, ora ana wong siji waé sing bakal ditulungi; nanging awit sangka para wong pilihan, sing wis dipilih karo Panjenengané, wantyiné dityepetké.

₂₁Nalika kuwi yèn ana wong sing ngomong marang kowé: Delengen, Mésias ing kéné, utawa: Delengen, Panjenengané ing kana, kowé aja pada ngandel. ₂₂Awit bakal ana mésias-mésias palsu lan nabi-nabi palsu bakal pada njedul lan bakal pada nggawé tanda-tanda lan mujijat-mujijat, karepé, bisa kanggo nasarké para wong pilihan. ₂₃Nanging kowé pada ati-ati! Aku wis ngomongké iki kabèh marang kowé sak durungé.”

₂₄“Nanging ing dina kuwi, sakwisé panyiksa mau, srengéngé bakal dadi peteng lan mbulan ilang padangé ₂₅lan lintang-lintang bakal pada rontok sangka langit, uga para pangwasa ing langit bakal pada gontyang. ₂₆Nalika kuwi wong-wong bakal pada weruh Putrané Manungsa teka karo mendung nganggo sak kabèhé pangwasa lan kamulyan-Né. ₂₇Uga Panjenengané terus bakal ngutus mulékat-mulékaté lan bakal nglumpukké para wong pilihan-Né sangka kéblat papat, sangka pungkasané bumi tekan pungkasané langit.

₂₈Pada blajara sangka kahanané bab wit anjir: Yèn pangé wiwit lemes lan semi, kowé pada ngerti, yèn wis mèh waktu panas. ₂₉Uga yèn kowé pada weruh perkara-perkara kuwi kelakon, kowé pada ngertia, yèn wis mèh tekan wantyiné, wis ing ngarep lawang. ₃₀Sak temené Aku ngomong marang kowé yèn golongan iki ora bakal entèk sak durungé kuwi mau kabèh kelakon. ₃₁Langit lan bumi bakal entèk, nanging tembung-tembung-Ku ora bakal entèk.

₃₂Nanging kanggo dinané utawa wantyiné, kuwi ora ana wong siji waé sing weruh, mengkono uga para mulékat ing swarga, uga Putra ya ora, kejaba sang Bapak.”

₃₃“Kowé pada jaga-jagaa, tansah pada jaga-jagaa! Awit kowé pada ora weruh kapan wantyiné. ₃₄Kuwi kenèng dipadakké kaya wong sing lelungan, ninggal omahé lan dipasrahké marang para abdiné, pada dikèki penggawéan déwé-déwé; lan mréntahké marang sing jaga lawangé gapura supaya melèk. ₃₅Mulané pada jaga-jagaa, awit kowé pada ora weruh, kapan sing nduwé omah kuwi arep teka, apa arep tekané wengi, apa tengah wengi, apa wantyi pitik jago kluruk, apa ésuk-ésuk, ₃₆supaya yèn sing nduwé omah kuwi dadakan teka, ora nemoni kowé ijik pada turu. ₃₇Lan sing tak omongké marang kowé, kuwi tak omongké marang wong kabèh: Pada jaga-jagaa!”