Gusti Yésus maraské wong ing dina sabat
1Yésus terus mlebu menèh ing sinaguk. Ing kono ana wong sing tangané mati sebelah. 2Wong-wong pada nyawang Panjenengané apa ya arep maraské wong kuwi ing dina sabat, supaya bisa pada nggugat Panjenengané. 3Panjenengané terus ngomong marang wong sing tangané mati sebelah kuwi: “Maraa, ngadeka ing tengah kéné!” 4Panjenengané terus ngomong marang wong-wong sing pada nyawang kuwi: “Ing dina sabat kuwi wong dipréntahké nindakké kabetyikan apa nindakké sing ala, nylametké nyawa apa matèni?” Nanging wong-wong kuwi pada meneng waé. 5Panjenengané terus weruh wong-wong ing sak kiwa-tengené karo nesu lan karo mangkel ing ati awit wangkoté atiné. Panjenengané ngomong marang sing tangané mati sebelah kuwi: “Tanganmu atungna!” Wong kuwi terus ngetungké lan tangané wis dipulihké. 6Wong-wong Farisi kuwi, bareng wis pada metu, sak nalika pada komplotan karo para golongané Hérodes gawé rantyamané, kepriyé bisané matèni Panjenengané.
Wong pirang-pirang pada diwaraské
7Yésus lan para muridé terus sumingkir lunga menyang tlaga; lan kumpulané wong okèh tyatyahé sangka Galiléa pada mèlu, semono uga sangka Yudéa, 8sangka Yérusalèm, sangka Iduméa lan sabrangé laut Yordan, uga sangka bawah Tirus lan Sidon. Kumpulané wong sing okèh tyatyahé kuwi pada nemoni Panjenengané, awit wis pada krungu bab samubarang sing ditindakké karo Panjenengané. 9Panjenengané terus ngongkon marang para muridé supaya nyawiské kapal kanggo Panjenengané awit wong okèh, supaya wong okèh kuwi ora ngesuk-ngesuk Panjenengané. 10Awit Panjenengané wis maraské wong okèh, mulané sak kabèhé wong sing ngalami lara pada desek-desekan maju nyedaki, kanggo bisané ndemèk Panjenengané. 11Roh-roh ala kuwi saben-saben weruh Panjenengané, terus pada sujut ing ngarepé lan ngomong sing banter: “Sampéyan kuwi Putrané Gusti Allah!” 12Nanging karo diwanti-wanti Panjenengané menging roh-roh ala supaya ora pada ngomongké bab Panjenengané.
Gusti Yésus netepaké rasul rolas
13Yésus terus munggah ing gunung lan nyeluk wong-wong sing dikarepké lan wong-wong kuwi pada teka marang Panjenengané. 14Panjenengané netepaké wong rolas, sing disebut rasul-rasul karo Panjenengané, supaya pada mèlu Panjenengané lan diutus nggelarké Injil, 15lan pada dikèki pangwasa nundungi demit. 16Panjenengané netepaké wong rolas kuwi, ya kuwi: Simon, sing dikèki jeneng Pétrus, 17lan Yakobus, anaké Sebédéus lan Yohanes seduluré Yakobus lan Panjenengané ngekèki jenengé marang loro-loroné Boanèrges, sing tegesé anaké gluduk, 18lan Andréas, Filipus, Bartoloméus, Matius, Tomas, Yakobus, anaké Alféus, Tadéus, Simon wong Sélot, 19uga Yudas Iskariot, sing ngiyanati Panjenengané.
Gusti Yésus lan Bèèlsébul
20Yésus terus mlebu ing sakwijiné omah, wong okèh terus teka menèh, nganti pada ora kober mangan. 21Bareng para seduluré pada krungu, terus pada marani arep ngajak Panjenengané sumingkir, awit Panjenengané kuwi diarani édan. 22Nanging para juru Torèt sing teka sangka Yérusalèm pada ngomong: “Panjenengané kuwi kesurupan Bèèlsébul, lan enggoné nundungi demit karo pitulungané penggedéné para demit.” 23Panjenengané terus nyeluk lan ngomongi wong-wong mau karo umpama: “Kepriyé bisané sétan nundungi sétan? 24Yèn ana kraton nglawan awaké déwé, kraton kuwi ora bisa tetep ngadek, 25lan yèn ana brayat petyah nglawan awaké déwé, brayat kuwi ora bisa lestari. 26Mengkono uga yèn sétan mbruntak nglawan awaké déwé lan dipetyah-petyah, sétan ora bakal tetep ana, nanging wis tekan ing pungkasané. 27Nanging ora ana wong bisa mlebu ing omahé wong sing rosa lan njukuki sembarangé barang duwèké, yèn wong sing rosa kuwi ora dibanda ndisik. Sakwisé mengkono terus bisa ngrampasi banda ing omahé. 28Sak temené Aku ngomong marang kowé: Sak kabèhé dosa lan ngolok-olok sing diutyapké karo anak-anaké manungsa bakal dingapura. 29Nanging, sapa waé sing ora ngajèni marang Roh Sutyi, ora bakal pada olèh ngapura ing sak lawas-lawasé, nanging kesalahan awit nindakké dosa sing langgeng.” 30Panjenengané ngomong mengkono, jalaran wong-wong mau pada ngarani yèn Panjenengané kanggonan roh ala.
Gusti Yésus lan brayaté
31Ibuné lan sedulur-duluré terus pada teka; ngadek ing njaba, pada kongkonan wong ngomongi Panjenengané. 32Wong okèh pada lungguh ngubengi Panjenengané lan pada ngomong: “Kuwi ibu lan sedulur Panjenengan pada ing njaba nggolèki Panjenengan.” 33Panjenengané terus nyauri marang wong-wong kuwi: “Sapa ibuku lan sedulur-sedulurku?” 34Karo nyawang wong-wong sing pada lungguh ngubengi Panjenengané, terus ngomong: “Ya iki ibuku lan sedulur-sedulurku! 35Awit sapa sing nindakké karepé Gusti Allah, ya kuwi sedulurku lanang lan sedulurku wadon uga ibuku.”