Néhémia 13

₁Ing waktu kuwi bagéan-bagéané kitab Moses diwatyakké lan dirungokké karo rayat. Ing kitab kono ketemu ana tulisan sing ngomongké, yèn wong Amon lan wong Moab kuwi selawasé ora kena mlebu ing pasamuané Gusti Allah. ₂Awit pada ora gelem mapak wong Israèl karo suguhan roti lan banyu, nanging malah ngupahi Biléam supaya nglawan lan nyepatani wong Israèl. Nanging bebenduné kuwi diwalik karo Gusti Allah dadi berkah. ₃Bareng wong-wong pada krungu pamatyané Torèt kuwi, kabèh pranakané terus pada dipisahké sangka wong Israèl.

₄Nanging sak durungé kuwi imam Elyasib sing dipasrahi mimpin kamar-kamar omahé Allahku, lan sing srawungané raket karo Tobia, ₅nyepakké Tobia mau kamar sing gedé. Mbiyèn kamar kuwi kanggo nyimpen panganan, menyan lan piranti-piranti, uga pisungsung prasepuluhan kanggo gandum lan anggur lan lenga sing dadi wewenangé para wong Lèwi, para penyanyi, para tukang njaga gapura, lan pisungsung spésial sing kanggo para imam. ₆Sak suwéné kuwi mau kabèh kelakon, aku ora ning Yérusalèm, awit ing taun sing kaping telung puluh loroné pepréntahané Artahsasta, ratu ing Babèl, aku bali ngadep ing ngarepé ratu. Nanging sak suwéné waktu kuwi aku njaluk pamit menèh marang piyambaké. ₇Sak tekané aku ing Yérusalèm, aku terus weruh penggawéné Elyasib enggoné ménakké Tobia, ya kuwi enggoné nyepakké kamar ing lataré omahé Gusti Allah. ₈Kuwi ndadèkké pegelé atiku, mulané kabèh barang duwèké Tobia tak buwangi metu sangka kamar mau. ₉Aku mréntahké supaya kamar kuwi disutyèkké, terus pirantiné griyané Gusti Allah lan kurban panganan lan menyan pada tak lebokké mbrono menèh.

₁₀Kejaba kuwi aku uga weruh, yèn para wong Lèwi pada ora diwènèhi tandon pangan, sak nalika para wong Lèwi mau uga para penyanyi sing pada nduwèni kuwajipané déwé-déwé kuwi wis pada utyul lunga menyang ing keboné déwé-déwé. ₁₁Para sing nyekel pangwasa terus pada tak welèhké karo tak omongi mengkéné: “Kenèng apa griyané Gusti Allah kok tégakké waé?” Para wong Lèwi terus tak klumpukké lan tak balèkké menèh menyang ing panggonané déwé-déwé. ₁₂Sak kabèhé wong Yéhuda terus pada mbayar menèh pisungsung prasepuluhan kanggo gandum lan anggur lan lenga, digawa menyang ing kamar simpenan. ₁₃Aku terus ngangkat pemimpiné kamar simpenan, ya kuwi imam Selèmya lan Sadok, juru Torèt lan Pedaya, wong Lèwi, nanging Hanan, anaké Sakur, anaké Matanya, tak bantukaké mbrono, awit wong-wong kuwi pada dianggep setia. Kabèh pada dipasrahi nentokké kuwajipané bab enggoné ngedumi marang para seduluré.

₁₄Duh Gusti Allah kula, Panjenengan supaya éling marang kula awit sangka perkara kuwi, lan supaya aja nganti ngilangi sing apik sing wis kula lakoni kanggo omahé Gusti Allah kula lan kabèh peladènan ing kono!

₁₅Ing waktu kuwi aku weruh ing tanah Yéhuda ana wong sing pada ngiles-ngiles tanduran anggur ing dina sabat, uga wong sing pada nggawa numpuk-numpuk panènan gandum, dimomotké ing kimar, uga anggur, woh anggur lan woh anjir lan momotan rupa-rupa sing digawa mlebu ing kuta Yérusalèm ing dina sabat. Wong mau waktu ijik adol barang pangan, pada tak élingké. ₁₆Uga wong Tirus sing manggon ing kono, pada nggawa iwak lan dagangan werna-werna didol ing dina sabat marang wong Yéhuda, tur ing Yérusalèm. ₁₇Para penggedéné wong Yéhuda terus pada tak welèhké lan tak omongi: “Tyara apa sing pada kok lakoni iki, nanging pada nerak kesutyiané dina sabat. ₁₈Para leluhurmu apa ora ya pada nandangi mengkono, nganti Gusti Allah kita nekakké tyilaka marang kita lan marang negara kéné. Apa karepmu arep pada ndadèkké bangeté nesuné marang Israèl, karo tyara nerak kesutyiané dina sabat?”

₁₉Mulané yèn sak durungé dina sabat ing gapura-gapura Yérusalèm wis kétok remeng-remeng, aku ngongkon nutup gapura-gapura lan tak préntahaké supaya aja dibukak sak durungé kliwat dina sabat. Uga menèh aku ndèkèkké wongku siji-loro ing gapura-gapura, supaya aja ana momotan mlebu ing dina sabat. ₂₀Nanging para bakul lan sing pada adol barang werna-werna pisan pindo pada nginep ing sak njabané témboké Yérusalèm. ₂₁Kuwi terus tak welèhké lan tak omongi: “Kenèng apa kowé pada nginep ing ngarepé témbok. Yèn kowé nandangi mengkono menèh mesti kowé pada tak tyekel.” Wiwit waktu kuwi pada ora teka menèh ing dina sabat. ₂₂Aku uga terus mréntahké marang para wong Lèwi supaya nyutyèkké uripé lan njaga gapura supaya sutyiné dina sabat.

Duh Gusti Allah kula, Panjenengan supaya gelem éling marang kula awit sangka perkara kuwi lan supaya gelem ngekèki kawelasan marang kula, miturut kawelasan Panjenengan sing gedé!

₂₃Ing waktu kuwi aku uga nemoni wong Ju siji-loro sing wis ngepèk bojo wong wadon Asdod, wong wadon Amon lan wong wadon Moab. ₂₄Sak golongané anak-anaké guneman nganggo basa Asdod utawa basané bangsa liyané kuwi, lan ora ngerti basa Ju. ₂₅Wong kuwi pada tak welèhké lan tak ipat-ipati lan ana siji-loro sing pada tak sabeti lan tak jambaki rambuté lan pada tak kongkon sumpah kanggo Gusti Allah mengkéné: “Kudu aja ngomah-omahké anakmu wadon olèh anaké lanang bangsa kuwi, lan kudu aja ngepèk anaké wadon bangsa kuwi lan ngolèhké anak-anakmu lanang utawa kanggo kowé déwé! ₂₆Salomo, ratu ing Israèl, apa ora uga tiba ing dosa awit sangka anané lelakon sing kaya mengkono kuwi? Senajan ing antarané para bangsa pirang-pirang ora ana sing nduwé ratu sing kaya piyambaké, sing ditrésnani karo Gusti Allahé, uga wis diangkat dadi ratuné wong Israèl kabèh karo Gusti Allah, senajan mengkono ya tiba ing dosa awit katut marang bojoné sing sangka bangsa liyané kuwi. ₂₇Karo perkara kuwi apa wong nganti kudu pada krungu enggonmu nglakoni ala gedé kuwi ya kuwi enggonmu pada ora setia marang Gusti Allah kita jalaran ngepèk bojo wong wadon mantya?”

₂₈Anaké imam gedé Yoyada anaké Elyasib ana siji sing wis dadi mantuné Sanbalat, wong Horoni, mulané tak tundung sangka ngarepku.

₂₉Duh Gusti Allah kula Panjenengan supaya éling wong kuwi anggèné pada ngèlèkké jagongané imam, lan uga perjanjian bab para imam lan para turunané Lèwi.

₃₀Kaya mengkono enggonku ngresiki wong-wong sangka samubarang sing sangka bangsa liyané, uga para imam lan para wong Lèwi pada tak tetepké kuwajipané lan penggawéané déwé-déwé. ₃₁Apa menèh aku uga netepké tyara ngladèni kayu ing waktu-waktu sing wis ditemtokké lan ngladèni pametuné bumi sing wiwitan.

Duh Gusti Allah kula, supaya gelem éling marang kula, kanggo katentreman kula!