Geniné Gusti
1Ing sakwijiné dina wong sak bangsa pada nggresula ing ngarepé GUSTI bab kahanané sing ora kepénak. Bareng GUSTI krungu bab kuwi, terus nesu; geniné GUSTI terus murup ing tengahé wong Israèl, lan ngobong ing pinggiré tarup-tarupé. 2Wong sak bangsa kuwi terus pada sambat marang Moses, lan Moses terus ndedonga marang GUSTI, nganti geniné sirep. 3Awit sangka kuwi panggonan kono mau diarani Tabera, awit geniné GUSTI murup ing sak tengahé.
Gusti janji ngekèki daging
4Awit ana bangsa liya sing mèlu lan ing antarané pada ketukulan pikiran srakah, sak nalika wong Israèl terus katut nggresula menèh, semauré: “Sapa sing bakal Wènèhi daging marang kita? 5Aku pada kèlingan yèn mangan daging ana negara Egipte tanpa tuku, uga timun lan semangka, prei, brambang lan bawang. 6Nanging saiki awakmu pada kuru garing, ora ana apa-apa kejaba mung manna iki.” 7Kanggo manna kuwi kaya tumbar lan rupané kaya blendok bedolah. 8Wong-wong pada mblayu rana-réné enggoné njikuki, terus digiling karo gilingan utawa dideplok ing lumpang, terus diolah ing wajan digawé roti bunder-bunder, rasané kaya glepung sing digorèng. 9Saben mbengi yèn ebun mudun ing tarupé wong Israèl, ing kono ya terus ketutupan manna.
10Bareng Moses krungu wong-wong Israèl pada nggresula ing lawangé tarupé, banget muntap nesuné GUSTI, lan Moses déwé ya nganggep bab kuwi ora apik. 11Terus ngomong marang GUSTI: “Kenèng apa nganti Panjenengan nindakké ala marang abdimu mengkéné, apa kula ora olèh kawelasané ing ngarepé Panjenengan, nanging kula nganti Panjenengan ngekèki tanggung jawap kanggo wong sak bangsa kuwi kabèh? 12Apa kula sing mbobot bangsa kuwi kabèh, apa ya kula sing nglairké, nganti Panjenengan ngomongi: Kowé mboponga, kaya réwang enggoné mbopong botyah tyilik, digawa menyang negara sing wis Tak janjèkké karo sumpah marang para leluhuré. 13Sangka ngendi enggèn kula olèh daging sing bisa kula kèkké menyang wong sak bangsa kuwi kabèh? Awit pada nangis marang kula lan tembungé: Kula njaluk sampéyan kèki daging, bakal kula pangan. 14Kula ora kuwat nyangga déwé tanggung jawap kanggo wong sak bangsa kuwi kabèh, awit kuwi kabotan kanggo kula. 15Nanging yèn Panjenengan nindakké terus marang kula kaya mengkéné, aluwung kula Panjenengan patèni waé, yèn kula tenan olèh kawelasané ing ngarepé Panjenengan, supaya kula ora nganti weruh tyilaka kula.”
16GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: “Kowé nglumpukna ing ngarep-Ku wong lanang pitung puluh tunggalané para pemimpiné Israèl, sing pada kok ngertèni, yèn kuwi pada dadi pinituwané lan penggedéné bangsa; kuwi pada kok tekakna menyang ngarepé Tarup Kumpulan, lan pada ngadeka ing kono karo kowé. 17Terus Aku bakal medun lan bakal omongi karo kowé ing kono, terus Roh ing kowé kuwi bakal sak bagéan Tak jikuk, Tak kèkké marang wong-wong mau, terus bakal pada ngréwangi kowé mikul tanggung jawap kanggo bangsa kuwi, supaya aja kok pikul déwé. 18Nanging wong sak bangsa mau pada kok omongana mengkéné: Pada sutyèkké uripmu kanggo ing dina sésuk, terus kowé bakal pada mangan daging; awit kowé wis pada nangis ing ngarepé GUSTI, karo tembungmu: Sapa sing bakal ngekèki daging marang aku? Ing negara Egipte kahananmu kabèh wis apik ta? Sing kuwi GUSTI bakal ngekèki daging, sing bakal kok pangan. 19Ora mung sedina enggonmu pada mangan, ora mung rong dina, ora lima dina, ora sepuluh dina, ora rong puluh dina, 20nanging nganti sesasi muput, nganti metu sangka irungmu lan nganti kowé pada unek-uneken, awit kowé wis pada nyingkur marang GUSTI ing tengahmu lan pada nangis ing ngarepé karo tembungmu: Apa ta perluné aku pada metu sangka negara Egipte?” 21Nanging tembungé Moses: “Bangsa sing kula tuntun kuwi tyatyahé 600.000 wong, nanging ana tembungé Panjenengan: Bakal pada Tak wènèhi daging sing dipangan nganti sesasi muput. 22Apa bakal pada ana wedus utawa sapi sing nyukupi kanggo wong sak mono okèhé kuwi? Utawa apa bakal dijukukké kabèh iwak ing segara apa nganti bisa nyukupi?” 23Nanging tembungé GUSTI marang Moses: “Apa kwasané GUSTI kuwi kurang kanggo nindakké sing mengkono kuwi? Saiki kowé bakal weruh apa sing Tak omongké kuwi bakal kelakon kanggo kowé kabèh!”
Pemimpiné bangsa pitung puluh
24Moses terus metu lan ngandarké tembungé GUSTI marang wong sak bangsa, uga menèh nglumpukké wong pitung puluh tunggalané para pemimpiné umat, pada diomongi ngadek ing sak ubengé tarup. 25GUSTI terus medun ing sak njeruhné mendung lan ngetokké tembung marang Moses; uga menèh Rohé sing manggon ing Moses kuwi sak bagéan dijikuk, dikèkké marang para pinituwané pitung puluh kuwi. Sak terusé bareng pada kanggonan rohé Gusti, terus pada nggelar kaweruh kaya nabi, nanging ora suwé sakwisé kuwi wis ora menèh.
26Nanging ing tarup ijik ana wong loro sing kèri, sing siji jenengé Eldad, sijiné Medad, sing ya pada kanggonan rohé Gusti, kuwi ya mlebu tunggalané sing ketulis, nanging pada ora mèlu metu menyang tarup, mulané ya terus pada nggelar kaweruh kaya nabi ing tarup. 27Terus ana sakwijiné wong nom mlayu ngomongi marang Moses, tembungé: “Eldad lan Medad pada nggelar kaweruh ing tarup.” 28Yosua anaké Nun, sing wiwit nom dadi abdiné Moses, terus ngomong: “Duh bendara kula Moses, supaya sampéyan ngendek!” 29Nanging terus diomongi karo Moses: “Kenèng apa nganti semono okèhé enggonmu mbélani aku? Sukur yèn umaté GUSTI kabèh pada dadi nabi, awit pada dikèki Rohé GUSTI!” 30Moses terus lunga mulih menyang ing tarupé ditutké karo para pinituwané Israèl.
Manuk gemak
31Terus ana angin sing sangka segara awit GUSTI, sing nggawa manuk gemak sangka pinggiré segara terus nyebar ing sak nduwuré tarup lan ing sak ubengé, kéblat papat, nganti sedina, duwuré sangka lemah rong éluh. 32Wong-wong terus pada tumandang nglumpukké manuk gemak mau nganti sedina muput lan sewengi muput, tekan ésuké ya sedina muput menèh; saben wong siji enggoné nglumpukké setitik-titiké sepuluh homèr, terus pada dipépé disebar ing sak ubengé tarup. 33Waktu dagingé kuwi ijik ing tyangkem, durung nganti kemamah, terus muntap nesuné GUSTI marang wong sak bangsa, pada ditibani karo memala sing abot banget karo GUSTI. 34Awit sangka kuwi panggonan kono diarani: Kibrot-Hatawa, awit ing kono enggoné pada ngubur wong-wong sing srakah. 35Sangka Kibrot-Hatawa umat mau terus budal menyang Hazérot, terus manggon ing kono.