Korah, Datan lan Abiram mbruntak
1Korah anaké Yishar anaké Kéhat anaké Lévi bebarengan karo Datan lan Abiram, anaké Eliab lan On anaké Pelet, telu-teluné wong Rubèn, pada mbruntak, ngajak wong-wong, 2mbruntak marang Moses, bebarengan karo wong Israèl 250 wong, penggedéné umat, sing dipilih karo pasamuan, kabèh para wong kajèn, 3kuwi pada nglumpuk ngrubung Moses lan Harun, lan ngomong: “Sak iki wis tyukup! Wong Israèl kabèh kuwi sutyi, lan GUSTI ing tengahé; kenèng apa, sampéyan kok pada ngunggul-unggulké sampéyan déwé ngungkuli pasamuané GUSTI?” 4Bareng Moses krungu perkara kuwi terus sendeku sujut, 5sakwisé terus ngomong marang Korah lan marang grombolané kabèh: “Sésuk GUSTI bakal ngekèki ngerti sapa sing dadi duwèké, lan sapa sing sutyi, ya kuwi sing dililani nemoni ing ngarepé; wong sing bakal dipilih, bakal dililani nemoni ing ngarepé Panjenengané. 6Kowé pada nindakké mengkéné: Pada njupuka pedupan, hé Korah lan kowé kabèh grombolané, 7pada dèkèkna geni lan dupa ing ngarepé GUSTI, sésuk-ésuk terus wong sing dipilih karo GUSTI, kuwi sing sutyi. Wis tyukup seméné waé, kowé para turunané Lévi!”
8Moses terus neruské tembungé marang Korah: “Hé, wong turunané Lévi, pada rungokna! 9Apa durung tyukup kanggo kowé, enggonmu wis pada dibédakké karo Gusti Allahé Israèl sangka antarané umat Israèl, dililani nyedek ing ngarepé Gusti, supaya kowé pada nandangi penggawéan ing Tarup Sutyiné GUSTI, lan ngladèni pasamuan, 10kowé lan para sedulurmu wong turunané Lévi kabèh pada dililani nyedek, nanging saiki kowé kok pada nggolèk pangkat dadi imam? 11Mulané kowé lan grombolanmu kabèh terus bebarengan nglawan marang GUSTI; sapa ta imam Harun kuwi, nganti pada kok grundeli?”
12Nanging Moses wis kongkonan nyeluk Datan lan Abiram, para anaké Eliab, nanging semauré: “Aku pada emoh mara. 13Apa durung tyukup enggonmu nggawa kita metu sangka negara sing lubèr mèlek lan madu, arep kok patèni ing ara-ara samun, nganti saiki kok ijik waé enggonmu ngwasani marang kita? 14Sak temené aku ora pada kok gawa menyang negara sing lubèr mèlek lan madu, ya ora pada kok wènèhi kebon utawa kebonan anggur kanggo lemah panduman; apa saiki kowé bisa nglabuhi mripaté wong-wong kuwi! Aku pada emoh teka!” 15Moses banget nesuné, terus ngomong marang GUSTI: “Kurbané supaya aja Gusti nampani, kula ora naté njukuk kimaré senajana mung siji waé, uga marang wong-wong iki siji waé, durung naté kula nindakké ala.”
16Moses terus ngomong marang Korah: “Kowé lan sak grombolanmu kabèh sésuk pada ngadepa marang GUSTI, ya kowé lan wong-wong kuwi lan imam Harun. 17Siji-sijiné pada nggawaa pedupan lan dèlèhna dupa, terus kowé pada ngladèkna padupanmu déwé-déwé marang GUSTI, pedupan 251; mengkono uga kowé lan imam Harun, nggawaa padupanmu déwé-déwé!” 18Terus ya kelakon, siji-sijiné nggawa dupané, diwènèhi geni lan didèkèki dupa, lan pada ngadek ing ngarep lawang Tarup Kumpulan, mengkono uga Moses lan imam Harun. 19Bareng Korah wis nglumpukké sak grombolané kabèh lan nglawan Moses lan Harun ing ngarep lawang Tarup Kumpulan, semlorot kamulyané GUSTI ngétok marang wong Israèl kabèh. 20GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses lan imam Harun: 21“Kowé pada minggira sangka tengahé golongan kuwi, supaya pada Tak entèkké ing sak kedèpé mripat.” 22Moses lan imam Harun terus pada sendeku lan ngomong: “Duh Gusti, Allah sing ngrumat rohé sak wernané sing urip. Wong siji sing nggawé dosa, apa Panjenengan terus bakal ngekèki bebenduné marang pasamuan kuwi kabèh?”
23GUSTI ngetokké tembung marang Moses: 24“Kowé ngomonga marang umat kuwi mengkéné: Pada minggira sangka tarupé Korah, Datan lan Abiram.” 25Moses terus ngadek nemoni Datan lan Abiram, ditutké karo para tuwa-tuwané Israèl, 26terus ngomong marang wong sak umat kabèh: “Pada minggira sangka tarupé wong iki lan aja nganti nggepok apa-apané sing dadi duwèké, supaya kowé aja nganti katut dientèkké awit sangka dosané!” 27Wong-wong terus pada minggir ngedohi sangka sak ubengé tarupé Korah, Datan lan Abiram. Datan lan Abiram terus pada metu ngadek ing lawangé tarupé karo bojoné, lan anak-anaké gedé tyilik. 28Sakwisé mengkono Moses terus ngomong: “Awit sangka lelakon iki kowé bakal pada weruh, yèn aku diutus karo GUSTI supaya nindakké perkara iki kabèh, dadi ora sangka karepmu déwé, 29yèn wong-wong kuwi pada mati kaya sak lumrahé manungsa, lan bakal ngalami kaya sing dialami karo saben wong, dadi aku ora diutus karo GUSTI. 30Nanging yèn GUSTI nganakké lelakon sing durung tau kelakon, ya kuwi yèn bumi mbukakké tyangkemé nguntal wong-wong kuwi kabèh apa waé sing dadi duwèké, karo urip-uripan enggoné nyemplungké ing ndonyané wong mati, dadi kowé bakal ngerti, yèn wong-wong kuwi wis pada ora ngajèni marang GUSTI.” 31Ijik waé Moses mandek enggoné ngomong mengkono, bumi sing dientyiki wong-wong mau mbukak, 32lan ngangapké tyangkemé lan nguntal wong-wong kabèh brayaté, uga sak grombolané Korah kabèh lan sembarang duwèké. 33Kaya mengkono wong-wong mau urip-uripan pada ketyemplung ing ndonyané wong mati lan wong sak grombolané kabèh; terus ketutupan karo bumi, pada resik entèk sangka sak tengahé pasamuan. 34Wong-wong Israèl ing sak ubengé kabèh pada mblayu ngadoh awit krungu jeritané, awit pikirané ing atiné: “Mengko bumi aja-aja pada nguntal kita uga!” 35Uga menèh ana geni metu sangka GUSTI sing mangan wong 251 sing pada masrahaké pedupan kuwi mau.
36GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: 37“Eléazar anaké imam Harun omongana njupuki pedupan sangka panggonané geni sing nylomot kuwi lan geniné buyarna sing adoh, awit kabèh kuwi sutyi, 38dupané wong sing pada dosa sing wis mbayar karo nyawané; pada gemblèngen sing tipis digawé brongsong mesbèh, awit wis dipasrahké ing ngarepé GUSTI, mulané kabèh kuwi wis pada dadi sutyi; lan pada dadia tanda kanggo wong Israèl.” 39Imam Eléazar terus njupuki pedupan tembaga kurbané wong-wong sing wis kobong mau, terus digemblèng digawé brongsong mesbèh. 40Kuwi kanggo pengéling-éling kanggo wong Israèl, supaya sak liyané turunané imam Harun aja ana sing ngadep ngobong dupa ing ngarepé GUSTI lan aja ana sing nandangi kaya Korah sak grombolané mau, tyotyok kaya enggoné wis dipréntahké karo GUSTI lantaran Moses.
41Nanging ésuké wong Israèl sak umat kabèh pada pating kedumel ngomèli marang Moses lan imam Harun, tembungé: “Sampéyan sing pada matèni umaté GUSTI.” 42Bareng umat mau pada ngomèli nglawan Moses lan imam Harun, lan pada ngadep menyang Tarup Kumpulan, terus tarupé kétok dikwasani ing mendung, lan semlorot kamulyané GUSTI nekani. 43Moses lan Harun terus pada nemoni ing ngarepé Tarup Kumpulan.
44GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: 45“Kowé pada minggira sangka sak tengahé umat iki, wong-wong kuwi bakal pada Tak entèkké ing waktu sak kedèpé mripat.” Wong loro terus pada sendeku sujut. 46Moses terus ngomong marang imam Harun: “Dupané jupuken, wènèhana geni sangka mesbèh, lan dèkèkana dupa, umat kuwi gelis paranana lan nganakna rukunan kanggo wong-wong kuwi, awit nesuné GUSTI wis mulat-mulat, bebendu mau wis wiwit nyerang.” 47Imam Harun terus jikuk pedupan kaya sing dadi préntahé Moses, lan gelis-gelis mlayu menyang ing sak tengahé para umat, lan bebenduné wis kétok wiwit nyerang marang wong-wong mau, geni terus didèkèki dupa lan nganakké rukunan kanggo bangsa kuwi. 48Bareng Harun ngadek ing antarané wong sing wis mati lan sing ijik urip, bebenduné lèrèn. 49Lan tyatyahé sing mati karo bebendu kuwi mau ana 14.700 wong, kuwi durung kepitung sing pada mati awit sangka perkarané Korah. 50Harun terus nemoni Moses ing ngarepé lawang Tarup Kumpulan; bebenduné wis sirep.
