Bab nampa warisan kanggo anak wadon
1Waktu semono para anaké wadon Sélaféhad anaké Hèfèr anaké Giléad anaké Makir anaké Manasé, mlebu turunané Manasé anaké Yosèf - para anaké wadon kuwi jenengé: Makli, Noa, Hokla, Milka lan Tirsa, - 2pada ngadep marang ngarepé Moses lan Eléazar, lan ing ngarepé para penggedéné lan kabèh pasamuan ing ngarepé lawangé Tarup Kumpulan, lan ngomong: 3“Bapak kula wis pada mati ing ara-ara samun, senajan ora mèlu grombolané wong sing pada nglawan marang GUSTI; ya ora mèlu grombolané Korah; nanging enggoné mati awit sangka dosané déwé, lan ora ninggalké anak lanang. 4Kenèng apa bapak kula kudu entèk sangka golongané, awit ora ninggal anak lanang? Kula njaluk pada dikèkké lemah ing antarané seduluré bapak kula.” 5Moses terus nerusaké perkara kuwi marang ngarepé GUSTI.
6GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: 7“Tembungé anak-anaké Sélaféhad kuwi bener; pantyèn kowé wajip ngedumi tanah ing antarané para seduluré bapaké; warisan tinggalané bapaké kuwi kèkna dadi duwèké anaké. 8Uga wong Israèl kuwi pada kok omongana mengkéné: Yèn ana wong mati ora ninggal anak lanang, warisan tinggalané kuwi diwènèhké marang anaké wadon. 9Yèn ya ora nduwé anak wadon, warisan tinggalané pada diwènèhké marang seduluré lanang. 10Yèn ya ora nduwé sedulur lanang, warisan tinggalané pada diwènèhké marang seduluré lanang bapaké. 11Lan yèn bapaké ya ora nduwé sedulur lanang, warisan tinggalané kuwi diwènèhké marang seduluré sing pernahé tyedak déwé sangka antarané golongané, supaya dadia duwèké.”
Mengkono kuwi sing kudu dadi pernatané kanggo wong Israèl, kaya sing dadi préntahé GUSTI marang Moses mau.
Sing nggentèni Moses
12GUSTI terus ngetokké tembung marang Moses: “Kowé munggaha ing gunung Abarim iki, terus nyawanga marang negara sing bakal Tak wènèhaké marang wong Israèl. 13Nanging sakwisé kowé nyawang, terus kowé ya bakal diklumpukké karo para leluhurmu pada kaya kakangmu Harun enggoné wis diklumpukké mbiyèn. 14Awit ing waktu ing ara-ara samun Sin, wong-wong pada nglawan, kowé wong loro pada mbangkang marang tembung-Ku, supaya pada ngétokké kesutyian-Ku ing ngarepé wong-wong kuwi karo perkara banyu.” Ya kuwi sumber Mériba ing sak tyedaké Kadès ing ara-ara samun Sin.
15Moses terus ngomong marang GUSTI: 16“GUSTI, Gusti Allah sing ngwasani rohé kabèh sing urip, supaya gelem ngangkat salah sijiné wong, 17sing nuntun mlakuné yèn metu lan mlebu, lan nuntun mlakuné yèn lunga lan teka, supaya pasamuan duwèké GUSTI kuwi ora nganti kaya wedus sing tanpa pangon.”
18Tembungé GUSTI marang Moses: “Kowé ngejaka Yosua anaké Nun, wong sing kebak ing roh, kowé numpangna tanganmu, 19lan kongkonen ngadek ing ngarepé Eléazar lan ing ngarepé kabèh pasamuan, terus omongana kuwajipané, lan diseksèni karo wong sak umat kabèh; 20uga kowé ngekèkana pangwasa sak bagéan, supaya disujuti karo sak pasamuané wong Israèl kabèh. 21Yosua kuwi kudu ngadek ing ngarepé imam Eléazar, nanging Eléazar kuwi negesi marang putusané Urim kanggo dèwèké ing ngarepé GUSTI. Wong-wong enggoné pada metu awit sangka préntahé lan awit sangka préntahé uga enggoné mlebu, dèwèké lan sakkèhé wong Israèl, ya kabèh umat kuwi kabèh.” 22Moses terus nandangi apa sing dadi préntahé GUSTI; Yosua terus dityeluk lan dikongkon ngadek ing ngarepé imam Eléazar lan ing ngarepé kabèh umat kabèh. 23Yosua terus ditumpangi tangan lan pasrahi sing dadi kuwajipané, kaya sing wis dipréntahké karo GUSTI marang Moses.
