Filipi 4

₁Awit sangka kuwi sedulur-sedulurku sing tak trésnani lan sing tak kangeni, sing dadi kabungahanku lan makutaku, pada sing kendel ing Gusti, hé sedulur-sedulurku sing ditrésnani.

₂Eudia tak pituturi lan Sintiké ya tak pituturi, pada nunggala ati lan nunggala pikir ing Gusti. ₃Lan aku uga nduwé penjaluk marang kowé, kantyaku sing setia: Kuwi pada tulungana. Awit wong-wong kuwi wis pada nyambutgawé bebarengan karo aku kanggo nggelarké Injil, lan bebarengan karo Klémens lan kantya-kantyaku nyambutgawé liyané, sing jenengé pada ketulis ing kitab panguripan.

₄Pada tansah bungah-bungaha ing sak njeruhné Gusti! Tak balèni menèh pituturku: Pada bungah-bungaha! ₅Kabetyikanmu kuwi dikétokké marang wong kabèh. Gusti wis tyedak! ₆Aja pada nyumelangké bab apa waé, nanging sak kabèhé kepénginanmu pada pasrahna marang Gusti Allah ing pandonga lan panyuwun karo maturkesuwun. ₇Katentreman sangka Gusti Allah, sing ngungkuli sak kabèhé pikiran, bakal njaga ati lan angen-angenmu ing Kristus Yésus.

₈Pungkasané, sedulur-sedulur, sembarang sing bener, sembarang sing luhur, sembarang sing adil, sembarang sing sutyi, sembarang sing alus, sembarang sing kepénak dirungokké, sembarang sing disebut kamulyan lan pantes dielem, kuwi kabèh tansah pada pikiren. ₉Lan apa sing wis pada kok sinau lan sing kok tampani lan wis krungu lan kok deleng ing aku, kuwi lakonana; mesti Gusti Allah sumberé katentreman bakal nunggal karo kowé kabèh.

₁₀Aku bungah banget ing Gusti, awit pungkasané angen-angené lan pangrasamu kanggo aku tukul menèh. Kowé pantyèn tansah pada nggatèkké, nanging ora ana kelunggaranmu. ₁₁Bab iki tak omongké ora awit kekurangan, awit aku wis blajar nyukupi awakku déwé ing kabèh kahanan. ₁₂Aku ngerti kekurangan kuwi apa lan ya ngerti kalubèran kuwi apa. Ing kabèh bab lan ing kabèh perkara ora ana sing bisa didelikké kanggo aku; ing bab kewareken, ing bab kaliren, ing bab kalubèran apa ing bab kekurangan. ₁₃Sak kabèhé perkara bisa tak sangga ing Panjenengané sing ngekèki kekuwatan marang aku. ₁₄Nanging ya apik tumindakmu, kowé wis pada mèlu ngrasakaké kangèlanku. ₁₅Lan kowé déwé uga pada weruh, hé wong-wong Filipi, wantyi aku miwiti ngabaraké Injil, wantyi aku budal sangka Makédonia, ora ana pasamuan siji-sijia sing mèlu ngekèki pawèh lan kanggo mbantu kerja bebarengan karo aku, kejaba kowé. ₁₆Awit ing Tésalonika waé kaping pisan pindo kowé wis ngirimké apa sing dadi kebutuhanku marang aku. ₁₇Mung waé sing tak upaya duduk pawèh kuwi, nanging wohé, sing mundak nggedèkké keuntunganmu. ₁₈Saiki aku wis nampa kebutuhanku sangka kowé, malah luwih sangka kuwi, aku kalubèran, awit aku wis nampa kirimanmu lantaran Epafroditus, pisungsung sing apik, kurban sing nyenengké lan ndadèkké senengé Gusti Allah. ₁₉Gusti Allahku bakal nyukupi sak kabèhé kebutuhanmu tyotyok karo kasugihané kamulyan-Né ing Kristus Yésus. ₂₀Gusti Allah ya Bapak kita diluhurké ing sak lawas-lawasé! Amin.

₂₁Aku titip salam keslametan marang saben wong sutyi ing Kristus Yésus. Salam keslametan marang kowé sangka sedulur-sedulur tunggal pertyaya sing bebarengan karo aku. ₂₂Salam keslametan marang kowé sangka sak kabèhé para sutyi, luwih menèh sangka kratoné kaisar.

₂₃Kawelasané Gusti Yésus Kristus nunggal ing rohmu!