Masmur 146
Mung Gusti Allah sing nulungi ora ana liyané
1Haléluya!
Duh nyawaku, memujia marang GUSTI!
2Aku bakal ngluhurké GUSTI sakjeku urip,
Gusti Allahku bakal tak puji karo masmur sak suwéné aku ijik urip.
3Aja pertyaya marang para penggedé,
lan marang anak-anaké manungsa sing ora bisa ngekèki keslametan.
4Yèn nyawané pedot, terus bali menyang lemah;
ing dina kuwi uga kekarepané entèk.
5Rahayu wong sing nduwèni Gusti Allahé Yakub dadi pinulungé,
sing pengarep-arepé marang GUSTI, Gusti Allahé,
6Panjenengané sing nggawé langit lan bumi,
segara lan sak isiné kabèh,
sing tetep setia tekan selawasé,
7sing jejekké keadilan kanggo wong sing pada ditindes,
sing ngekèki pangan marang wong sing pada kaliren,
GUSTI ngluwari wong sing pada diukum.
8GUSTI melèké mripaté para wong lamur,
GUSTI jejekké para wong sing ndingkluk,
GUSTI trésna marang para wong adil.
9GUSTI njaga marang wong mantya,
botyah lola lan randa pada dikuwatké menèh,
nanging dalané wong duraka diénggoké.
10GUSTI kuwi dadi Ratu sak selawasé,
Gusti Allahmu, hé Sion, turun-temurun.
Haléluya!