Masmur 16

Duh Gusti Allah, Panjenengan supaya gelem njaga kula,

awit kula ndelik marang Panjenengan.

₂Tembungku marang GUSTI mengkéné: “Panjenengan kuwi Gusti kula,

kanggo kula ora ana sing apik kejaba Panjenengan.”

₃Para sutyi ing tanah kéné,

kuwi wong mulya sing tansah dadi kebungahan kula.

₄Wong sing nyembah allah liyané kuwi kasusahané mundak gedé;

kurbané ngesokné getih, kula ora mèlu masrahaké;

jenengé uga ora kula omongké ing lambé kula.

₅Duh GUSTI, Panjenengan sing dadi panduman warisan lan tuwung kula.

Panjenengan piyambak sing ndadèkké panduman sing dilotré marang kula bisa lestari.

₆Tibané tali kanggo ngukur sing kanggo kula ing panggonan sing nyenengké;

lemah panduman kula nyenengké ati kula.

₇Aku ngelem-elem marang GUSTI, sing ngekèki pinuntun marang aku;

malah ing wayah mbengi pikirané atiku mulangi aku.

₈Aku tansah madep marang GUSTI,

yèn Panjenengané ngadek ing tengenku,

aku mesti ora nganti gloyoran.

₉Mulané atiku bungah-bungah lan nyawaku surak-surak,

malah dagingku bakal manggon karo tentrem.

₁₀Awit Panjenengan ora masrahaké kula ing panggonané wong mati;

Panjenengan ora nglilani yèn katrésnan Panjenengan nganti weruh kuburan.

₁₁Panjenengan sing nduduhké dalané urip marang kula;

kebungahan ditemokké lubèr ing ngarepé Panjenengan;

ing tangan Panjenengan sing tengen ana sing énak sing langgeng.