Masmur 22

₂Duh Gusti Allah kula, Gusti Allah kula, kenèng apa Panjenengan tégakaken kula?

Kula mbengok banter, nanging Panjenengan tetep adoh lan ora mitulungi kula.

₃Duh Gusti Allah kula, ing wantyi awan kula sambat,

nanging Panjenengan ora nyauri,

ing wantyi wengi mengkono uga, nanging kula ya ora tentrem.

₄Nanging Panjenengan kuwi sing Mahasutyi sing njagong

ing damparé kidung pamujiné Israèl.

₅Para leluhur kita pada pertyaya marang Panjenengan;

pada pertyaya marang Panjenengan, banjur Panjenengan tulungi;

₆Panjenengan sing dityeluk, terus Panjenengan gatèkké;

pada pertyaya marang Panjenengan lan pada ora kewirangan.

₇Nanging kula kuwi tyatying, duduk manungsa,

dadi tyatyatané wong, dadi geguyoné wong okèh.

₈Wong sing nyawang kula pada moyoki kabèh,

karo ngèntyepi lan gèdèk-gèdèk, tembungé mengkéné:

₉“Wong suméndé marang GUSTI, bèn dientaské karo Panjenengané,

bèn Panjenengané sing ngluwari! Wong kuwi apa ora dadi senengé atiné ta?”

₁₀Ya, tenan Panjenengan sing nglairké kula sangka wetengé ibu;

Panjenengan sing ndadèkké kula tentrem ing dadané ibu kula.

₁₁Wiwit lair mila kula dipasrahké marang Panjenengan,

wiwit waktu kula ing wetengé ibu kula,

Panjenengan dadi Gusti Allah kula.

₁₂Supaya Panjenengan aja nganti ngedohi kula,

awit kasusahan wis tyedak,

nanging ora ana sing mitulungi.

₁₃Sapi-sapi lanang okèh sing pada ngrubung kula;

kula dikepung karo sapi-sapi lanang sangka Basan;

₁₄anggèné pada ngangapké tutuké marang kula

kaya waé singa sing nubruk lan nggeruh.

₁₅Kula diesoké kaya banyu,

kabèh balung kula pada pisah sangka ros-rosané;

ati kula kaya lilin,

lèlèh ing batin kula;

₁₆kekuwatan kula garing kaya beling,

ilat kula kelèt ing tyetak kula,

lan Panjenengan sing nyèlèhké kula ing lebu kaya wong mati.

₁₇Awit kula dirubung karo asu,

grombolané wong duraka ngepung kula,

pada nyuduki tangan lan sikil kula.

₁₈Balung-balung kula bisa kula itung kabèh;

wong-wong pada weruh, pada nyawang kula.

₁₉Sandangan kula pada diedum,

lan jubah kula dilotré karo dadu.

₂₀Nanging Panjenengan, duh GUSTI, supaya Panjenengan aja ngadoh sangka kula;

duh karosan kula, supaya gelis mitulungi kula!

₂₁Kula supaya Panjenengan owalké sangka pedang,

lan nyawa kula sangka tyengkeremané asu.

₂₂Supaya ngluwari kula sangka bolongané singa,

lan sangka sunguné sapi alasan.

Panjenengan wis nyauri kula!

₂₃Kula bakal ngabaraké asma Panjenengan marang para sedulur kula,

Panjenengan bakal kula puji ing kumpulané pasamuan:

₂₄Hé para wong sing ngabekti marang GUSTI,

pada masrahna pamuji marang Panjenengané,

hé kabèh turunané Yakub, pada luhurna Panjenengané;

hé kabèh turunané Israèl, pada nduwéa rasa wedi lan trésna marang Panjenengané.

₂₅Awit Panjenengané ora nyawang asor lan ora jijik

marang wong sing ditindes,

lan ora ngaling-alingi praupan-Né,

lan ngrungokké nalikané wong mau sambat njaluk tulung marang Panjenengané.

₂₆Awit sangka Panjenengan kula memuji-muji ing pasamuan sing gedé;

janji kula bakal kula bayar ing ngarepé para wong sing pada ngajèni Panjenengan.

₂₇Wong andap asor bakal pada mangan nganti warek,

wong sing nggolèki GUSTI bakal ngelem-elem Panjenengané;

atimu bèn urip ing selawasé!

₂₈Pojok-pojokané bumi bakal éling marang kuwi

lan terus mratobat marang GUSTI;

Para bangsa turun-temurun bakal pada sujut nyembah ing ngarepé Panjenengan.

₂₉Awit GUSTI sing nduwé kraton,

Panjenengané sing ngwasani bangsa-bangsa.

₃₀Wong gemedé ing bumi bakal pada sujut nyembah kabèh marang Panjenengané,

para wong sing mudun menyang lebu lan ora bisa nyambung uripé bakal pada nyembah ing ngarepé.

₃₁Para turun-turunané pada ngabekti marang Panjenengané,

lan ngabarké bab GUSTI marang para turunané.

₃₂Kuwi kabèh bakal pada ngabarké keadilané

marang bangsa sing mengko bakal lair,

awit kuwi wis ditindakké karo Panjenengané.