Masmur 23

GUSTI kuwi pangonku, aku ora kekurangan apa-apa.

₂Panjenengan nuntun kula ing panggonan suket sing ijuh,

Panjenengan nggiring kula menyang banyu sing anteng;

₃nyawaku diayemké,

lan dituntun ing dalané sing bener

awit sangka asma-Né.

₄Malah senajan mlaku ing jurang petengé pati,

aku ora wedi marang tyilaka,

awit Panjenengan sing nuntun kula;

teken Panjenengan lan gada Panjenengan kuwi dadi panglipur kula.

₅Panjenengan nyepakké suguhan kanggo kula,

ing ngarepé satru kula;

sirah kula Panjenengan jebati karo lenga,

tuwung kula kebak mentyep-mentyep.

₆Awit mung kabekjan lan katrésnan sing bakal ngetutké kula,

sak lawasé urip kula,

lan kula bakal manggon ing griyané GUSTI sak lawasé.