Masmur 32

Rahayu wong sing dingapura paneraké,

sing dosané ditutupi!

₂Rahayu wong

sing dosané ora diitung karo GUSTI,

lan sing atiné ora kanggonan goroh!

₃Sak suwéné kula meneng, balung kula pada dadi gapuk

ing njeruhné sambat kula sedina muput;

₄awit awan wengi tangan-Mu abot menet marang kula

sungsum kula nganti garing,

kaya garingé waktu panas. Sela

₅Dosa kula, kula omongaké marang Panjenengan,

kesalahan kula ora kula tutup-tutupi;

tembung kula: “Tak akoni panerakku ing ngarepé GUSTI,”

Panjenengan banjur ngapura kesalahan kula awit sangka dosa kula. Sela

₆Mulané kabèh wong bener pada ndedonga marang Panjenengan,

pumpung ijik bisa ditemoni;

senajan anaa banjir gedé,

ora kebanjiran.

₇Panjenengan sing dadi pandelikan kula,

Panjenengan ngedohké kula sangka kangèlan,

Panjenengan ngemuli kula, nganti kula luwar lan surak-surak. Sela

₈Aku arep mulangi marang kowé,

Tak duduhké dalan sing kudu diliwati;

Aku arep ngomongi kowé, mripat-Ku tumuju marang kowé.

₉Aja kaya jaran utawa bihal sing ora nduwé pikiran,

perlu dienggoni keluh lan tali, yèn ora, ora bakal nyedaki kowé.

₁₀Wong duraka ngalami perih okèh,

nanging sing pertyaya marang GUSTI

kuwi mesti diubengi karo kawelasan.

₁₁Hé para wong bener, pada bungaha lan surak-suraka ing GUSTI.

Hé para wong sing tulus ati, pada surak-suraka!