Masmur 35

Duh GUSTI, Panjenengan supaya nglawan wong sing pada bebantahan karo kula,

supaya merangi wong sing pada merangi kula.

₂Panjenengan supaya gelem nggawa tamèng lan gantol,

Panjenengan supaya gelem ngadek mitulungi kula.

₃Panjenengan supaya gelem ngetokké tumbak karo pedang

kanggo nglawan para wong sing pada ngoyak kula;

lan Panjenengan supaya gelem ngomongké marang nyawa kula:

“Aku sing mitulungi kowé.”

₄Wong sing pada arep njabut nyawa kula

supaya pada kisinan lan kewirangan,

lan sing ngupaya marang sangsara kula

supaya pada mundur lan kisinan.

₅Pada kaya kulit gabah kabur kanginan,

yèn pada diuber karo Mulékaté GUSTI.

₆Dalané dadia peteng lan lunyu,

lan pada diuyaka karo Mulékaté GUSTI.

₇Tanpa jalaran anggèné masang kala-jiret marang kula,

tanpa jalaran anggèné ngeduk juglangan kanggo kula.

₈Wong kuwi tekanana karo tyilaka sing ora kenyana-nyana,

lan kejireta karo jiret sing dipasang déwé,

ya bèn tiba nganti entèk!

₉Nanging kula bakal surak-surak awit sangka GUSTI,

lan bakal seneng-seneng awit sangka pawèhé pitulungan-Né.

₁₀Balungku kabèh bakal ngomong mengkéné:

“Duh GUSTI, sapa sing kaya Panjenengan,

sing ngluwari wong kasusahan sangka tangané wong sing liwat kuwat tenimbang dèwèké,

lan sing ngluwari wong sangsara lan mlarat

sangka tangané sing ngrampok?”

₁₁Seksi sing seneng marang duraka pada njedul,

pada nuntut ing bab sing ora kula ngertèni.

₁₂Kabetyikan kula diwales ala,

nganti nyawa kula dadi semplak.

₁₃Nanging kanggo kula, waktu wong kuwi pada lara,

kula nganggo salin kasusahan,

kula nyèksa awak kula karo pasa,

lan pandonga kula tukul malih ing ati kula,

₁₄kaya-kaya kantya kula utawa sedulur kula sing lara,

kaya mengkéné tumindak kula;

kula tansah ngalami susah kaya wong sing dipatèni ibuné,

mlaku kula tansah ndingkluk karo nganggo salin kasusahan.

₁₅Nanging bareng kula kesandung lan tiba, terus pada bungah lan nglumpuk,

pada nggrombol nglawan kula;

wong sing ora kenal karo kula,

pada nyatyat kula tanpa mandek-mandek;

₁₆anggèné ngétyé kula kaya tyarané wong dursila,

karo nggeget-nggeget untuné marang kula.

₁₇Duh Gusti, nganti kapan enggèn Panjenengan mung ngewaské waé?

Nyawa kula supaya Panjenengan tulungi sangka pangrusaké wong-wong kuwi,

lan sangka singa-singa enom!

₁₈Kula terus bakal ngidungké maturkesuwun marang Panjenengan ing pasamuan gedé,

Panjenengan bakal kula luhurké ing sak tengahé rayat okèh.

₁₉Wong sing pada nyatru marang kula tanpa sebab,

kuwi aja nganti pada bungah-bungah ing bab kula,

wong-wong sing pada sengit marang kula tanpa sebab,

aja nganti ngedap-ngedèpké mripat.

₂₀Sing dirembuk duduk rukunan,

malah pada ngrantyam penggawé ngrusak

kanggo nglawan wong ing negara sing uripé pada rukun.

₂₁Apa malih pada bengak-bengok tembungé marang kula;

tembungé: “Sukur, sukur, mripatku wis weruh!”

₂₂Duh GUSTI, Panjenengan sing wis weruh, supaya Panjenengan aja meneng waé,

duh Gusti, supaya aja nganti ngedohi kula!

₂₃Panjenengan supaya gelem tangi lan gelem ngadek mbélani wewenangé kula,

duh Gusti Allah kula lan Gusti kula, Panjenengan supaya gelem mbélani perkara kula.

₂₄Duh GUSTI, Gusti Allah kula, Panjenengan supaya gelem ngadili kula sing sak mestiné karo keadilan Panjenengan,

supaya wong kuwi aja nganti pada bungah-bungah karo bab kula!

₂₅Aja nganti pada ngomong mengkéné:

“kaya mengkono kuwi sing pada kita karepaké.”

Utawa ngomongé: “Saiki dèwèké wis kita untal!”

₂₆Pada ngalami kisinan lan isin bebarengan,

wong sing pada bungah-bungah awit sangka sangsara kula,

wong sing pada nyombongi kula,

pada ngalami kisinan.

₂₇Wong sing pada kepéngin ngerti kula dibenerké,

kuwi ya bèn pada surak-surak lan bungah-bungah!

lan tansah pada ngomong mengkéné: “GUSTI kuwi gedé,

sing ngarepké keslametané abdi-Né!”

₂₈Malah ilat kula bakal tyerita keadilan Panjenengan,

lan memuji Panjenengan sedina muput.