Masmur 36

₂Dosa kuwi muni marang wong duraka ing sak njeruhné atiné;

ing batiné ora ana rasa wedi lan ngajèni marang Gusti Allah,

₃awit wong mau mbujuk marang awaké déwé,

nganti wong ora ngrumangsani kesalahané lan ora sengit marang kuwi.

₄Tembung sing kewetu sangka tutuké kuwi isi sing ala lan sing goroh,

wis mandek enggoné nandangi wityaksana lan nglakoni kabetyikan.

₅Ing peturoné ngrantyam-ngrantyam sing ala,

sing dilakoni dalan sing ora apik,

lan ora ngedohi sing ala.

₆Duh GUSTI, kawelasan Panjenengan kuwi sundul langit,

lan kasetian Panjenengan teka ing mendung.

₇Keadilan Panjenengan kuwi kaya gunung-gunungé Gusti Allah,

putusan Panjenengan kaya segara gedé sing medèni.

Duh GUSTI, Panjenengan sing mitulungi manungsa lan kéwan.

₈Ora ana sing ngungkuli ajiné katrésnan Panjenengan, duh Gusti Allah!

Para anak-anaké manungsa pada ngungsi ing ngisoré sewiwi Panjenengan.

₉Pada warek karo gajih sangka griya Panjenengan,

lan Panjenengan ngekèki ngombé sangka kali kesenengan Panjenengan.

₁₀Awit sumberé urip kuwi ing Panjenengan;

enggèn kula weruh pepadang mung ing pepadang Panjenengan.

₁₁Kawelasan Panjenengan supaya kalubèrké marang wong sing pada kenal marang Panjenengan,

lan keadilan Panjenengan marang wong sing jujur atiné.

₁₂Kula supaya aja nganti diidek-idek karo sikilé wong gemunggung,

utawa ditundung karo tangané wong duraka.

₁₃Lah kuwi para wong sing nandangi ala pada tiba;

pada kebanting nganti ora bisa tangi menèh.