Masmur 55

₂Duh Gusti Allah, Panjenengan supaya gelem ngrungokké pandonga kula,

Panjenengan aja nganti ndelik sangka penjaluk kula!

₃Panjenengan supaya gelem ngrungokké lan gelem nyauri,

kula nglembara karo nangis awit sangka semplak.

₄Awit sangka bengokané mungsuh,

lan panindesé wong duraka;

awit pada nekakké tyilaka,

lan karo nggeget-nggeget anggèné nglawan kula.

₅Ati kula ngolang-ngaling,

lan wediné pati ngebruki kula.

₆Kula katekan rasa wedi lan rasa gemeter,

kula dikwasani karo rasa wedi.

₇Kula pikir mengkéné: “Oh, yèn aku dikèki swiwi kaya manuk dara,

terus mabur golèk panggonan sing tentrem,

₈malah terus mlayu nganti adoh,

lan nginep ing ara-ara samun. Sela

₉Aku bakal gelis-gelis golèk panggonan pangungsèn,

ngéndani angin gedé lan lésus.”

₁₀Duh Gusti, supaya Panjenengan gelem nggawé bingungé wong-wong kuwi lan késruhké rembukané,

awit kula weruh penggawé ala lan bantahan ing kuta!

₁₁Awan wengi pada ngubengi kuta kuwi ing sak nduwuré témboké,

lan ing njeruh ana tyilaka lan kasangsaran;

₁₂lan kahanané sing ngrusak ditemokké ing pangwasané,

penindes lan para wong goroh njedul tanpa mandek ing lemah rata.

₁₃Yèn mungsuh kula sing ngèlèk-èlèkké kula,

kula ijik bisa sabar.

Yèn sing sengit marang kula sing nyombongaké urip ing ngarep kula,

kula ijik bisa ndelik.

₁₄Nanging kowé kuwi wong sing tyedak karo aku,

kantyaku lan wong sing tak pertyaya.

₁₅Aku pada sesrawungan karo betyik,

lan pada bebarengan munggah menyang griyané Gusti Allah ing sak tengahé keraméan.

₁₆Wong kuwi supaya pada ketyekel karo pati,

pada muduna menyang ndonyané wong mati urip-uripan!

Awit omahé malah batiné kanggonan sing ala.

₁₇Nanging aku nyebut marang Gusti Allah,

lan GUSTI terus bakal ngluwari aku.

₁₈Ing wayah soré, ésuk lan awan aku sambat lan nangis;

Gusti terus ngrungokké swaraku.

₁₉Gusti Allah ngluwari aku karo tentrem

sangka serangané mungsuhku, awit pada gembruduk nglawan aku.

₂₀Gusti Allah sing njagong ing damparé wiwit mbiyèn mula,

bakal krungu lan ngasorké wong-wong kuwi. Sela

Awit pada ajek waé,

lan pada ora wedi marang Gusti Allah.

₂₁Wong kuwi ngagakké tangané marang para wong sing urip rukun bebarengan karo dèwèké,

awit nerak perjanjiané.

₂₂Lunyuné tyangkemé ngungkuli mertégo,

nanging karepé arep nyerang;

tembungé alusé ngungkuli lenga,

nanging sak kabèhé mau pedang sing landep.

₂₃Sumelangmu pasrahna marang GUSTI,

mesti kowé dirumati!

Gusti ora nglilani,

yèn wong bener gloyoran ing selawasé.

₂₄Nanging Panjenengan, duh Gusti Allah, bakal nyemplungké wong-wong kuwi

ing sumur sing jeru;

wong sing ngutahké getih lan mlaku goroh,

umuré ora bakal teka separo

nanging kula pertyaya marang Panjenengan.