Kidungan bab ambruké kuta Babél
1Sakwisé kuwi aku krungu swara banter kaya swarané wong okèh banget ing swarga, tembungé:
“Haléluya!
Keslametan lan kamulyan lan pangwasa kuwi ing Gusti Allah kita,
2awit bener lan adil kabèh pengadilan-Né,
awit Panjenengané wis ngadili lonté gedé kuwi,
sing ngrusak bumi karo laku bédangé;
lan Panjenengané kuwi sing wis mbales getihé para abdi-Né marang wong wadon kuwi.”
3Terus pada ngomong sing kaping pindoné:
“Haléluya!
Ya, kebulé kuwi kemebul langgeng tekan sak lawas-lawasé.”
4Para pinituwa patlikur lan kéwan papat kuwi terus pada sujut lan nyembah Gusti Allah sing njagong ing dampar, lan ngomong:
“Amin, Haléluya!”
5Terus krungu swara sangka dampar kuwi,
“Pada memujia marang Gusti Allah kita,
hé para abdi kabèh,
kowé sing pada wedi lan ngajèni marang Panjenengané,
sing tyilik lan sing gedé!”
Pésta perkawinané Tyempé
6Aku terus krungu kaya swarané wong okèh banget, kaya kemrosaké banjir lan kaya swarané gluduk sing gembleger, tembungé:
“Haléluya!
Awit Gusti Allah, Gusti kita, sing Mahakwasa, wis dadi Ratu.
7Hayuk kita pada bungah-bungah,
lan ngluhurké Panjenengané!
Awit wis tekan ing dina perkawinané Tyempé,
lan pengantèn wis siap.
8Pengantèné wadon dikèki sandangané
mori alus sing putih resik meling!”
Awit mori alus kuwi nggambarké penggawéané para sutyi.
9Aku terus diomongi ngéné: “Nulisa: Rahayu wong sing dipanggil marang pésta perkawinané Tyempé.” Lan aku diomongi menèh: “Iki pitutur-pitutur sing bener, ya tembungé Gusti Allah.” 10Aku terus sujut nyembah sikilé sing ngomong mau, nanging terus diomongi: “Aja mengkono! Aku iki abdi, pada kaya kowé lan para sedulurmu, sing pada nduwèni paseksiné Yésus. Sujuta marang Gusti Allah! Awit paseksi bab Yésus kuwi rohé nubuat.”
Pitutur-pituturé Gusti Allah
11Aku terus weruh swarga menga: Sak temené, ana jaran putih; nanging jenengé sing numpak: “Sang Setia lan Sang Bener.” Panjenengané nindakké pengadilan lan peperangan karo adil. 12Mripaté kaya urupé geni lan sirahé nganggo makuta okèh, lan Panjenengané nganggo tulisan asma sing ora diweruh karo wong, kejaba mung Panjenengané piyambak. 13Penganggoné jubah sing wis dityelupké ing getih, lan jenengé disebut: “Pituturé Gusti Allah.” 14Kabèh suradadu ing swarga pada ngetutké mlakuné; lan pada numpak jaran putih lan nganggo mori alus sing putih resik. 15Sangka tutuké metu pedang sing landep, sing bakal disabetké marang sak kabèhé bangsa. Panjenengané sing bakal ngengon karo gepuk wesi lan bakal meres anggur ing peresan anggur, ya kuwi bebendu nesuné Gusti Allah, sing Mahakwasa. 16Ing jubahé, lan pupuné ketulis asma: “Ratuné para ratu lan Gustiné para gusti.”
Kéwan sing medèni lan nabiné dikalahké
17Aku terus weruh mulékat ngadek ing srengéngé, lan mbengok karo swara banter marang sak kabèhé manuk sing mabur ing awang-awang, tembungé: “Mrénéa, pada nglumpuka ing péstané Gusti Allah, pésta sing gedé, 18pada mangana dagingé para ratu, lan dagingé para penggedéné perang lan dagingé para sing kwasa, uga dagingé jaran lan sing pada numpaki lan dagingé sak rupané wong sing merdéka lan batur, sing tyilik lan sing gedé.”
19Aku terus weruh kéwan kuwi lan para ratu ing bumi sak balané pada nglumpuk arep nglawan perang marang Panjenengané sing numpak jaran lan sak balan-Né. 20Kéwan kuwi terus dityekel, bareng karo para nabi palsu, sing wis nindakké mujijat ing ngarepé, kanggo nasarké wong sing wis pada nampani tenger sangka kéwan kuwi lan pada nyembah retyané. Wong loro kuwi pada dityemplungké uripan ing segara geni lirang sing murup mulat-mulat. 21Nanging wong-wong liyané pada dipatèni karo Panjenengané sing numpak jaran, karo pedang, sing metu sangka tutuké; sak kabèhé manuk terus pada warek mangan dagingé.
