Wahyu 2

₁“Kowé nulisa marang mulékaté pasamuan ing Efésus: Iki tembungé sing nyekel lintang pitu ing tangan-Né tengen lan sing mlaku ing antarané tyagak dimar emas pitu kuwi. ₂Aku weruh sak kabèhé penggawéanmu, ya marang rekasamu ya marang kemantepanmu. Aku weruh, yèn kowé ora bisa nyabari marang para wong duraka, lan yèn kowé wis nliti wong-wong sing ngaku-aku rasul, nanging ing sak temené duduk, kowé wis weruh wong-wong kuwi tukang goroh. ₃Kowé tetep sabar lan ngalami sangsara awit sangka asma-Ku; lan kowé ora tau krasa kesel. ₄Senajan mengkono kowé Tak tyatyat, awit kowé wis ninggal katrésnanmu sing wiwitan. ₅Mulané kowé élinga sepira jeruné enggonmu wis keplorot! Pada mratobat lan nglakonana kaya penggawéanmu sing wiwitan. Yèn ora mengkono, Aku mesti bakal nekani kowé, lan Aku bakal njupuk tyagak dimarmu sangka panggonané, yèn kowé ora mratobat. ₆Nanging iki ing kowé, ya kuwi kowé sengit marang tumindaké wong-wongé Nikolaus, sing uga Aku sengiti.

₇Sapa sing nduwé kuping, rungokna apa sing diomongké karo Roh marang pasamuan-pasamuan.

Sapa sing menang, kuwi bakal Tak wènèhi mangan wohé wit panguripan ing taman Firdaus duwèké Gusti Allah.”

₈“Kowé nulisa marang mulékaté pasamuan ing Smirna: Iki tembungé sing Wiwitan lan sing Pungkasan, sing wis ninggal lan urip menèh: ₉Aku weruh kasusahanmu lan kemlaratanmu, nanging kowé sugih, uga pitenahé wong sing ngaku-aku wong Ju, nanging sak temené duduk; kosok baliné wong-wong kuwi tunggalé sétan. ₁₀Kowé aja wedi marang kabèh kasangsaran sing kudu kok sangga! Sak temené iblis bakal nglebokké wong sak panunggalanmu menyang pakunjaran, supaya kowé nampani pantyoba lan kowé bakal katekan kasusahan sepuluh dina suwéné. Kowé setia tuhua nganti tekan pati lan kowé bakal Tak upahi makutané panguripan. ₁₁Sapa sing nduwé kuping, rungokna apa sing diomongké karo Roh marang pasamuan-pasamuan:

Sapa sing menang, kuwi ora bakal ngalami sangsara sangka pati sing kaping pindo.”

₁₂“Kowé nulisa marang mulékaté pasamuan ing Pèrgamus: Iki tembungé sing nggawa pedang landepé kiwa-tengen: ₁₃Aku weruh ing ngendi manggonmu, ya kuwi panggonan damparé sétan; nanging kowé ngugemi asma-Ku, lan ora nyélaki pertyayamu marang Aku, uga ora ing nalika jamané Antipas, seksi-Ku, sing setia marang Aku sing dipatèni ing ngarepmu, ing panggonané sétan. ₁₄Nanging kowé, ana sing Tak tyatyat; ing tengahmu ana sing pada nyekel piwulangé Biléam, sing ngajani Balak supaya njlumprongké wong Israèl, supaya pada mangan sajèné brahala lan mlaku bédang. ₁₅Mengkono uga ing tengahmu ana sing pada nyekel piwulangé para sing ngetutké Nikolaus. ₁₆Awit sangka kuwi kowé mratobata! Yèn ora mengkono, Aku bakal gelis nekani kowé lan Aku bakal maju perang marang wong-wong mau karo pedang ing tutuk-Ku iki.

₁₇Sapa sing nduwé kuping, rungokna apa sing dadi tembungé Roh marang pasamuan-pasamuan:

Sapa sing menang, bakal Tak wènèhi mangan manna sing kesimpen; lan Tak upahi watu putih, ing nduwuré ketulis jeneng anyar, sing wong ora weruh, kejaba sing nampani kuwi.”

₁₈“Kowé nulisa marang mulékaté pasamuan ing Tiatira: Iki tembungé Putrané Gusti Allah, sing mripaté kaya urupé geni lan sikilé kaya tembaga: ₁₉Aku weruh sak kabèhé penggawéanmu: ya katrésnanmu, ya pertyayamu, uga pangabdianmu lan kemantepanmu. Aku weruh, yèn penggawéanmu sing pungkasan kuwi ngungkuli sing wiwitan. ₂₀Nanging kowé Tak tyatyat, awit kowé ngumbar Isebèl, wong wadon sing ngaku-aku nabi, mulangi lan nasarké para abdi-Ku supaya mlaku bédang lan mangan sajèné brahala. ₂₁Aku wis ngekèki wantyiné marang wong mau supaya mratobat, nanging ora gelem mratobat sangka enggoné mlaku bédang. ₂₂Ngertia, wong kuwi bakal Tak untyalké ing ambèn, Tak dadèkké lara lan para sing bédang karo wong mau bakal Tak untyalké ing sangsara gedé, yèn pada ora mratobat sangka pertingkahé wong wadon kuwi. ₂₃Uga anak-anaké bakal Tak entèkké. Terus sak kabèhé pasamuan bakal pada mangertèni yèn Aku iki sing nliti pikiran lan atiné manungsa. Lan Aku bakal mbales marang sak panunggalmu miturut sak penggawéanmu. ₂₄Nanging kowé, ya kuwi wong-wong liyané ing Tiatira, sing ora ngugemi piwulang kuwi, lan sing ora nyinau wewadiné sétan, kayadéné enggoné ngarani, wong kuwi Tak omongi, ngéné: Aku ora gelem ngemoti momotan liyané marang kowé. ₂₅Nanging apa sing kok duwèni kuwi rumaten nganti sak teka-Ku.

₂₆Nanging sapa sing menang lan nindakké penggawéan-Ku nganti tekan pungkasané, kuwi bakal Tak upahi pangwasa ngwasani para bangsa, ₂₇lan kuwi bakal pada dikwasani karo teken wesi; wong-wong kuwi bakal diremuk kaya kendi, pada kaya pangwasa sing Tak tampani sangka Bapak-Ku, ₂₈uga bakal Tak upahi lintang panjer ésuk.

₂₉Sapa sing nduwé kuping, rungokna apa sing dadi tembungé Roh marang pasamuan-pasamuan.”