Rut 1

₁Jamané para rèkter tanah Israèl ngalami patyeklik. Terus ana sakwijiné wong Bètlehèm ing Yéhuda lunga neneka menyang tanah Moab karo bojoné lan anaké lanang loro. ₂Wongé mau jenengé Elimèlèk, bojoné jenengé Naomi lan anaké loro jenengé Mahlon lan Kilyon, kabèh wong Efrata, sangka Bètléhèm ing Yéhuda; sak tekané ing tanah Moab, terus pada manggon ing kono. ₃Elimèlèk, bojoné Naomi ninggal ndonya, dadi Naomi kèri karo anaké loro. ₄Anaké loro terus pada omah-omah olèh wong Moab, jenengé sing siji Orpa, sijiné Rut; manggon ing kono suwéné sepuluh taun. ₅Mahlon lan Kilyon loro-loroné uga pada ninggal ndonya, dadiné wong wadon kuwi kélangan anaké loro lan bojoné. ₆Naomi terus budal karo mantuné arep mulih sangka negara Moab, awit ing negara Moab kono dèwèké olèh kabar, yèn GUSTI wis nggatèkké umaté karo dikèki pangan.

₇Naomi terus budal sangka panggonan kono, ditutké mantuné loro pisan. Dongé ing ndalan arep mulih menyang negara Yéhuda, ₈Naomi terus omong marang mantuné loro: “Wis pada balia mulih menyang omahé makmu déwé-déwé, GUSTI supaya ngekèki katrésnan marang kowé kaya sing wis dadi penggawému marang sing wis pada ninggal ndonya lan marang aku; ₉GUSTI supaya ngekèki kabetyikan, kowé kabèh siji-siji pada olèha pangayomané bojomu.” Mantuné terus pada diambungi, nanging terus pada nangis banter ₁₀karo ngomong: “Ora, kula pada bakal mèlu sampéyan mulih marani bangsa sampéyan.” ₁₁Nanging Naomi ngomong: “Pada muliha waé, duh anak-anakku, perluné apa kowé pada mèlu aku? Aku wis ora bakal nduwé anak lanang menèh, sing lair sangka wetengku lan terus dadi bojomu? ₁₂Pada muliha waé, duh anak-anakku, wis pada lungaa, aku wis tuwa kanggo kawin. Sak umpama aku mikir: aku ijik nduwé pengarep-arep, malah senajan mengko mbengi aku nduwé bojo, ₁₃lan nganti nglairké anak lanang pisan, apa ya kena kok entèni nganti tekan ing déwasané? Apa ya awit sangka kuwi kowé nahan-nahanké pada ora omah-omah? Aja kaya mengkono ta, duh anak-anakku! Sing tak rasakké iki luwih pait banget tenimbang karo kowé, nanging tangané GUSTI wis ditibakké marang aku kaya mengkéné.” ₁₄Mantuné terus pada nangis menèh nganti ngglolo, Orpa terus ngambungi maratuwané lan pamitan, nanging Rut sing ijik nggondèli dèwèké. ₁₅Naomi terus ngomong: “kuwi ipému wis bali mulih menyang bangsané lan para allahé, mbok kowé ya bali mèlu ipému!” ₁₆Nanging tembungé Rut: “Kula aja sampéyan peksa ninggalké sampéyan terus mulih, ora mèlu sampéyan, awit menyanga ngendi waé lungané sampéyan, kula ya bakal ngetutké, lan anaa ing ngendi waé enggèn sampéyan turu, kula ya bakal mèlu nginep. Bangsa sampéyan ya bangsa kula, lan Gusti Allah sampéyan ya Gusti Allah kula; ₁₇anaa ngendi waé enggèn sampéyan mati, kula ya bakal mèlu mati ing kono, lan ing kono enggèn kula dikubur. GUSTI muga ngekèki paukuman marang kula, malah luwih sangka kuwi, yèn kula nganti pisah karo sampéyan, kejaba yèn mati.” ₁₈Bareng Naomi weruh yèn wis kentyeng niyaté Rut arep mèlu, terus mandek enggoné ngomongi. ₁₉Lan loro-loroné terus pada nerusaké mlakuné nganti tekan ing Bètléhèm. Bareng pada mlebu ing Bètléhèm, wong sak kuta kabèh pada ramé awit sangka wong loro kuwi lan para wong wadon pada ngomong: “Apa kuwi Naomi?” ₂₀Nanging tembungé Naomi marang wong-wong mau: “aku mbok aja kok arani Naomi, arani Mara, awit sing Mahakwasa ndadèkké paité marang aku. ₂₁Lungaku karo lubèr-lubèr, nanging baliku wis digawé nglentung karo GUSTI. Kenèng apa aku kok tyeluk Naomi, nanging GUSTI wis dadi seksi nglawan aku lan sing Mahakwasa wis nekakké tyilaka marang aku.” ₂₂Kaya mengkono mulihé Naomi karo Rut wong Moab, mantuné, sing mèlu bali sangka negara Moab. Lan tekané ing Bètléhèm nalika ing waktu wiwitané panèn jewawut.