1Hé Libanon, gapuramu pada bukaken, supaya witmu tyemara pada dipangan geni. 2Hé wit sanobar, pada nangis, awit wité tyemara wis pada ambruk, wit sing ngidap-idapi wis pada dirusak. Hé, wit élon ing Basan, pada ngaduh-aduha, awit alasé wis rata. 3Rungokna, para pangon pada sambata, awit sing dadi kesenengané wis dirusak. Rungokna, singa-singa pada nggeruh, awit apiké laut Yordan wis ilang.
4Tembungé GUSTI, Gusti Allahku mengkéné: “Kowé ngengona kumpulan wedus gèmbèl sing dibelèh kuwi. 5Wong sing tuku pada mbelèh lan ora rumangsa salah, nanging sing ngedol pada ngomong: Pinujia GUSTI! Aku wis dadi sugih! Nanging para pangoné déwé ora pada welas. 6Awit Aku ora bakal ngéman menèh marang para wong isiné bumi, mengkono tembungé GUSTI, nanging wong kuwi siji-sijiné Tak pasrahké ing tangané sak pada-pada lan ing tangané ratuné; iki bakal pada ngentèkké bumi lan wong siji-sijia ora ana sing Tak luwari sangka tengahé wong kuwi mau.” 7Kumpulan wedus gèmbèl sing dibelèh kuwi bakal Tak engon, kanggo para pedagang wedus lan aku njupuk teken loro: Sing siji Tak jenengké “Nyenengké”, sijiné: “Nyawiji”; aku terus ngengon wedus-wedusé kuwi. 8Sak njeruhné sesasi aku matèni pangoné telu. Awit atiku terus mangkel banget marang dèkné lan dèkné ya pada jelèh marang aku. 9Ing kono omongku: “Aku emoh, ngengon kowé menèh, sing arep mati, bèn mati, sing arep ilang, bèn ilang lan sing ijik kèri kuwi, bèn pada pangan-panganan dagingé.” 10Tekenku sing jenengé “Nyenengké” tak jupuk, tak tugel, kanggo mbatalké perjanjian sing tak anakaké karo sak kabèhé bangsa. 11Dadiné ing dina kuwi perjanjian wis batal, nganti wong sing pada dagang wedus sing ijik nggatèkké aku kuwi pada ngerti, yèn kuwi tembungé GUSTI. 12Aku terus ngomong marang wong-wong mau: “Yèn kuwi kok anggep betyik, aku wènèhana upahé lan yèn ora, ya wis.” Terus aku ditimbangké duwit telung puluh sèkel slaka kanggo upahku. 13Nanging GUSTI ngomong marang aku: “Kuwi dipasrahké marang tukang ngetyor logam!” Semono setitiké enggoné ngregani kanggo aku. Mulané duwit slaka telung puluh sèkel kuwi mau terus tak jupuk, terus tak pasrahké marang tukang ngetyor logam ing griyané GUSTI. 14Sakwisé mengkono tekenku sijiné ya kuwi sing jenengé “Nyawiji”, tak tugel kanggo medot sedulurané Yéhuda lan Israèl.
15Sakwisé mengkono tembungé GUSTI marang aku mengkéné: “Kowé sepisan engkas dadia kaya-kaya pangon sing goblok! 16Awit Aku bakal nangèkké pangon ing negara kéné, sing ora ngéman wedus gèmbèl sing ilang, ora nggolèki sing kesasar, ora nambani sing ketaton, ora ngrumati sing waras, malah sing lemu-lemu dipangan dagingé lan njabuti tratyaké. 17Tyilaka pangon sing ora ana gunané, sing ninggal wedus-wedusé! Tangan tengené dibabat lan mripaté tengen dityungkil karo pedang! Garinga banget lengené lan mripaté sing tengen dadia lamur banget!”
