1Aku terus ndangak lan weruh, ana wong lanang sing nyekel tali ukuran, 2Aku terus takon: “Panjenengan lunga menyang ngendi?” Semauré: “Arep ngukur Yérusalèm, kepéngin weruh pira ambané lan pira dawané.” 3Nanging mulékat sing omongan karo aku kuwi terus maju, terus ana mulékat liyané sing nyedaki, 4kuwi dipréntahké mengkéné: “Mblayua, wong nom ing kana kaé omongana: Yérusalèm bakal tetep kaya kuta sing kebukak tanpa bèntèng, awit sangka okèhé manungsa lan kéwan ing njeruhné. 5Lan Aku déwé, mengkono tembungé GUSTI, bakal dadi bèntèng geni ing sak ubengé, uga dadi kamulyan ing njeruhné.”
6Hayuk, hayuk ta! Pada mlayua sangka Negara lor, - mengkono tembungé GUSTI, - awit kowé pada Tak buyaraké ing kéblat papat, - mengkono tembungé GUSTI. - 7Hayuk, mblayua menyang Sion, hé, wong sing pada manggon ing Babèl! 8Awit tembungé GUSTI sing ngwasani langit lan bumi, ing sak njeruhné kamulyané wis ngutus aku gegandèngan karo para bangsa sing wis ngrampasi kowé, - awit sapa sing nggepok kowé dadi pada nggepok irengé mripaté Panjenengané. - 9“Tenan Aku bakal ngobat-ngabétké tangan-Ku marang para wong kuwi, lan terus pada dadi bandangané para wong sing mbiyèn dikwasani.” Terus kowé bakal pada weruh yèn GUSTI sing ngwasani langit lan bumi kuwi sing ngutus aku.
10“Hé putriné Sion! Pada surak-suraka lan bungah-bungaha, awit Aku teka lan manggon ing tengahmu, mengkono tembungé GUSTI. 11Ing waktu kuwi okèh para umat sing bakal pada gembruduk mèlu sujut marang GUSTI lan manggon dadi umat-Ku, lan Aku bakal manggon ing tengahmu.” Mulané kowé pada ngerti yèn GUSTI sing ngutus aku. 12Ing kono Yéhuda bakal dijukuk karo GUSTI dadi duwèké ing negara sing sutyi, lan Yérusalèm bakal dipilih uga. 13Hé sak kabèhé sing urip! Pada menenga ing ngarepé GUSTI, awit wis gelem ngadek sangka omahé sing sutyi.
