Paukuman marang Yérusalèm
1Tyilaka si tukang mbruntak lan sing nandangi sing njijiki, hé, kuta sing kebak panindesan, 2sing ora gelem ngrungokké tembungé sapa waé, lan ora perduli marang pawelèh, ora pertyaya marang GUSTI lan ora ngadep marang Gusti Allah. 3Para penggedé ing sak tengahé kuwi singa sing nggeruh; para rèkteré kuwi asu alasan ing wayah mbengi, sing ora ngèngèhké apa-apa tekan ésuké. 4Para nabiné pada umuk-umukan lan goroh, para imamé pada najisaké apa sing sutyi, nerak marang angger-anggeré Torèt. 5Nanging GUSTI kuwi adil ing sak tengahé, ora nyia-nyia, saben ésuk ngekèkké pernatané, ora tau telat ing wayah ésuk wétan. Nanging wong sing tukang nyia-nyia kuwi ora nduwé isin. 6“Aku wis ngentèkké para bangsa, menara-menara témbok wis pada gempuran; dalan-dalané wis Tak rusak, nganti ora ana wong sing liwat. Kuta-kutané wis dibungkar, nganti ora ana wong sing ngenggoni, suwung kabèh. 7Tak kira: Mesti saiki bakal wedi marang Aku, lan nggatèkké marang pawelèh-Ku lan sak kabèhé kuwajipané sangka Aku ora bakal dilalèkké. Nanging malah mundak nemen enggoné nerusaké kabèh pokalé sing ala. 8Mulané kowé pada ngentènana Aku, mengkono tembungé GUSTI, ing dina kuwi Aku gelem teka ngrampas. Awit putusan-Ku kuwi nglumpukké para bangsa lan nglumpukké kraton-kraton, sing terus Tak esoki nesu-Ku, ya kuwi bebendu-Ku kabèh sing mulat-mulat, awit sak lumahé bumi bakal dipangan karo geniné jalusu-Ku.”
Janji bab keslametan
9“Nanging sakwisé kuwi para bangsa bakal Tak wènèhi lambé liyané, ya kuwi lambé sing resik, supaya kabèh pada nyebut asmané GUSTI, lan pada ngabekti marang Panjenengané karo rukun. 10Sangka sabrangé kali-kali ing negara Etiopia, wong sing pada nyembah Aku, sing wis dibuyaraké, bakal pada nggawa pisungsung kanggo Aku. 11Ing dina kuwi kowé ora bakal ngalami kewirangan, awit sangka sak kabèhé pokal-gawému sing duraka marang Aku; awit ing dina kuwi Aku bakal nyingkirké sangka tengahmu wong-wongmu sing pada seneng umuk-umukan, lan kowé bakal ora ngluhurké uripmu déwé menèh ing gunung-Ku sing sutyi. 12Lan ing tengahmu Aku ninggalaké umat sing andap asor lan ringkih, lan sing bakal golèk pengayoman ing asmané GUSTI, 13ya kuwi turahé Israèl kuwi. Kuwi bakal ora pada nandangi sing ala lan ora ngutyapké goroh, lan ing tutuké ora ketemu ilat sing goroh; awit bakal pada kaya wedus gèmbèl sing nyenggut suket lan njerum, lan ora ana sing nggawé kagèté.” 14Hé putri Sion, pada surak-suraka! Hé Israèl, pada surak-suraka! Hé putri Yérusalèm, pada bungah-bungaha lan surak-suraka karo sak kabèhé ati. 15GUSTI wis nyingkirké paukuman marang kowé, wis ngentèkké mungsuhmu. Ratuné Israèl, ya kuwi GUSTI, kuwi ing tengahmu, kowé ora bakal wedi marang kasangsaran menèh.
16Ing dina kuwi bakal ana tembung-tembung sing tumuju marang Yérusalèm: “Hé Sion, aja wedi! Tanganmu aja nganti kendo. 17GUSTI, Gusti Allahmu ing tengahmu, bakal ngadek dadi Pahlawan sing ngekèki kemenangan; banget senengé ing ati-Né awit sangka kowé. Panjenengané nganyaraké kowé awit kawelasané, karo surak-surak enggoné pada bungah awit kowé, 18kaya ing dina kumpulan gedé.” “Aku bakal nyingkirké kasangsaran sangka kowé, terus kowé ora bakal ngalami disepèlèkké menèh, kaya sing wis tau dadi momotanmu. 19Lan ing waktu kuwi Aku bakal tandang marang wong kabèh sing wis nindes kowé; nanging nylametaké sing pada pintyang, lan nglumpukké sing pada pating slebar, lan sak pira sing kewirangan bakal Tak dadèkké lem-leman lan kesuwur ing sak lumahé bumi. 20Ing waktu kuwi kowé bakal Tak tuntun mulih, ya Tak klumpukké lan Tak dadèkké kesuwur lan lem-leman ing sak tengahé sak kabèhé bangsa ing sak lumahé bumi, lan kahananmu bakal Tak balèkké ing ngarepé wong-wong kuwi,” mengkono tembungé GUSTI.