Johannes 6

₁Daarna vertrok Jezus naar de overzijde van de zee van Tiberias in Galilea. ₂En Hem volgde een grote schare, omdat zij de tekenen zagen, die Hij aan zieken verrichtte. ₃En Jezus ging de berg op en zat daar neder met zijn discipelen. ₄En het Pascha, het feest der Joden, was nabij. ₅Toen Jezus dan de ogen opsloeg en zag, dat een grote schare tot Hem kwam, zeide Hij tot Filippus: Waar zullen wij broden kopen, dat dezen kunnen eten? ₆Maar dit zeide Hij om hem op de proef te stellen, want Hij wist zelf, wat Hij doen zou. ₇Filippus antwoordde Hem: Tweehonderd schellingen brood is voor dezen niet genoeg, als ieder een kleine hoeveelheid zal krijgen. ₈Een van zijn discipelen, Andreas, de broeder van Simon Petrus, zeide tot Hem: ₉Hier is een jongen, die vijf gerstebroden en twee vissen heeft; maar wat betekent dit voor zovelen? ₁₀Jezus zeide: Laat de mensen gaan zitten. Nu was er veel gras op die plaats. De mannen gingen dus zitten, ten getale van omstreeks vijfduizend. ₁₁Jezus dan nam de broden, dankte en verdeelde ze onder hen, die daar zaten, evenzo van de vissen, zoveel zij wensten. ₁₂En toen zij verzadigd waren, zeide Hij tot zijn discipelen: Verzamelt de overgebleven brokken, opdat niets verloren ga. ₁₃Zij verzamelden die dus en vulden twaalf korven met brokken van de vijf gerstebroden, die overgeschoten waren, nadat men gegeten had. ₁₄Toen dan de mensen zagen, welk teken Hij verricht had, zeiden zij: Deze is waarlijk de profeet, die in de wereld komen zou.

₁₅Daar Jezus bemerkte, dat zij zouden komen en Hem met geweld meevoeren om Hem koning te maken, trok Hij Zich weder terug in het gebergte, geheel alleen.

₁₆En toen het avond geworden was, gingen zijn discipelen naar de zee ₁₇en begaven zich in een schip over de zee naar Kafarnaüm. En het was reeds donker geworden en Jezus was nog niet tot hen gekomen, ₁₈en de zee werd onstuimig, daar er een harde wind woei. ₁₉Toen zij dan vijfentwintig of dertig stadiën hadden geroeid, zagen zij Jezus over de zee gaan en dicht bij het schip komen, en zij werden bevreesd. ₂₀Maar Hij zeide tot hen: Ik ben het, weest niet bevreesd. ₂₁Zij wilden Hem dan in het schip nemen en terstond bereikte het schip het land, waar zij heengingen.

₂₂De volgende dag zag de schare, die aan de andere zijde van de zee stond, dat daar geen ander scheepje was geweest dan één, en dat Jezus niet met zijn discipelen in dit schip gegaan was, maar dat zijn discipelen alleen waren weggevaren. ₂₃Doch er kwamen andere scheepjes uit Tiberias bij de plaats, waar zij het brood gegeten hadden, nadat de Here gedankt had. ₂₄Toen dan de schare zag, dat Jezus daar niet was en ook zijn discipelen niet, gingen ook zij in de scheepjes en kwamen te Kafarnaüm om Jezus te zoeken. ₂₅En toen zij Hem aan de overkant der zee vonden, zeiden zij tot Hem: Rabbi, wanneer zijt Gij hier gekomen? ₂₆Jezus antwoordde hun en zeide: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, gij zoekt Mij, niet omdat gij tekenen gezien hebt, maar omdat gij van de broden gegeten hebt en verzadigd zijt. ₂₇Werkt niet om de spijs, die vergaat, maar om de spijs, die blijft tot in het eeuwige leven, welke de Zoon des mensen u geven zal; want op Hem heeft God, de Vader, zijn zegel gedrukt. ₂₈Zij zeiden dan tot Hem: Wat moeten wij doen, opdat wij de werken Gods mogen werken? ₂₉Jezus antwoordde en zeide tot hen: Dit is het werk Gods, dat gij gelooft in Hem, die Hij gezonden heeft. ₃₀Zij zeiden dan tot Hem: Wat voor teken doet Gij dan, opdat wij mogen zien en U geloven? Wat voor werk doet Gij? ₃₁Onze vaderen hebben het manna in de woestijn gegeten, zoals geschreven is: Brood uit de hemel gaf Hij hun te eten.

₃₂Jezus zeide dan tot hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, niet Mozes heeft u het brood uit de hemel gegeven, maar mijn Vader geeft u het ware brood uit de hemel; ₃₃want dát is het brood Gods, dat uit de hemel nederdaalt en aan de wereld het leven geeft. ₃₄Zij zeiden dan tot Hem: Here, geef ons altijd dit brood. ₃₅Jezus zeide tot hen: Ik ben het brood des levens; wie tot Mij komt, zal nimmermeer hongeren en wie in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten. ₃₆Maar Ik heb u gezegd, dat gij niet gelooft, ook al hebt gij Mij gezien. ₃₇Alles wat Mij de Vader geeft, zal tot Mij komen, en wie tot Mij komt, zal Ik geenszins uitwerpen. ₃₈Want Ik ben van de hemel nedergedaald, niet om mijn wil te doen, maar de wil van Hem, die Mij gezonden heeft. ₃₉En dit is de wil van Hem, die Mij gezonden heeft, dat Ik van alles wat Hij Mij gegeven heeft, niets verloren late gaan, maar het opwekke ten jongsten dage. ₄₀Want dit is de wil mijns Vaders, dat een ieder, die de Zoon aanschouwt en in Hem gelooft, eeuwig leven hebbe, en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage.

₄₁De Joden dan morden over Hem, omdat Hij gezegd had: Ik ben het brood, dat uit de hemel nedergedaald is, ₄₂en zij zeiden: Is dit niet Jezus, de zoon van Jozef, wiens vader en moeder wij kennen? Hoe zegt Hij nu: Ik ben uit de hemel nedergedaald? ₄₃Jezus antwoordde en zeide tot hen: Mort niet onder elkander.

₄₄Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader, die Mij gezonden heeft, hem trekke, en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage. ₄₅Er is geschreven in de profeten: En zij zullen allen door God geleerd zijn. Een ieder, die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, komt tot Mij. ₄₆Niet, dat iemand de Vader gezien heeft; alleen die van God komt, die heeft de Vader gezien. ₄₇Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie gelooft, heeft eeuwig leven.

₄₈Ik ben het brood des levens. ₄₉Uw vaderen hebben in de woestijn het manna gegeten en zij zijn gestorven; ₅₀dit is het brood, dat uit de hemel nederdaalt, opdat wie ervan eet, niet sterve. ₅₁Ik ben het levende brood, dat uit de hemel nedergedaald is. Indien iemand van dit brood eet, hij zal in eeuwigheid leven; en het brood, dat Ik geven zal, is mijn vlees, voor het leven der wereld.

₅₂De Joden dan streden onderling en zeiden: Hoe kan deze ons zijn vlees te eten geven? ₅₃Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, tenzij gij het vlees van de Zoon des mensen eet en zijn bloed drinkt, hebt gij geen leven in uzelf. ₅₄Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, heeft eeuwig leven en Ik zal hem opwekken ten jongsten dage. ₅₅Want mijn vlees is ware spijs en mijn bloed is ware drank. ₅₆Wie mijn vlees eet en mijn bloed drinkt, blijft in Mij en Ik in hem. ₅₇Gelijk de levende Vader Mij gezonden heeft en Ik leef door de Vader, zo zal ook hij, die Mij eet, leven door Mij. ₅₈Dit is het brood, dat uit de hemel nedergedaald is; niet gelijk de vaderen gegeten hebben en gestorven zijn; wie dit brood eet, zal in eeuwigheid leven. ₅₉Dit zeide Hij, lerende in de synagoge te Kafarnaüm.

₆₀Vele dan van zijn discipelen hoorden dit en zeiden: Deze rede is hard; wie kan haar aanhoren? ₆₁Jezus nu wist bij Zichzelf, dat zijn discipelen hierover morden, en Hij zeide tot hen: Geeft u dit aanstoot? ₆₂Wat dan, indien gij de Zoon des mensen daarheen zaagt opvaren, waar Hij tevoren was? ₆₃De Geest is het, die levend maakt, het vlees doet geen nut; de woorden, die Ik tot u gesproken heb, zijn geest en zijn leven. ₆₄Maar er zijn sommigen onder u, die niet geloven. Want Jezus wist van den beginne, wie het waren, die niet geloofden, en wie het was, die Hem verraden zou. ₆₅En Hij zeide: Daarom heb Ik u gezegd, dat niemand tot Mij komen kan, tenzij het hem van de Vader gegeven zij.

₆₆Van toen af keerden vele van zijn discipelen terug en gingen niet langer met Hem mede.

₆₇Jezus zeide dan tot de twaalven: Gij wilt toch ook niet weggaan? ₆₈Simon Petrus antwoordde Hem: Here, tot wie zullen wij heengaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven; ₆₉en wij hebben geloofd en erkend, dat Gij zijt de Heilige Gods. ₇₀Jezus antwoordde hun: Heb Ik niet u twaalven uitgekozen? En een van u is een duivel. ₇₁Hij bedoelde Judas, de zoon van Simon Iskariot; want die zou Hem verraden, één uit de twaalven.