Lucas 1

₁Aangezien velen getracht hebben een verhaal op te stellen over de zaken, die onder ons hun beslag hebben gekregen, ₂gelijk ons hebben overgeleverd degenen, die van het begin aan ooggetuigen en dienaren van het woord geweest zijn, ₃ben ook ik tot het besluit gekomen, na alles van meet aan nauwkeurig te hebben nagegaan, dit in geregelde orde voor u te boek te stellen, hoogedele Teofilus, ₄opdat gij de betrouwbaarheid zoudt erkennen der zaken, waarvan gij onderricht zijt.

₅Er was in de dagen van Herodes, de koning van Judea, een priester, genaamd Zacharias, behorende tot de afdeling van Abia, en zijn vrouw was uit de dochters van Aäron en haar naam was Elisabet. ₆Zij waren beiden rechtvaardig voor God en leefden naar alle geboden en eisen des Heren, onberispelijk. ₇En zij waren kinderloos, omdat Elisabet onvruchtbaar was, en zij waren beiden op hoge leeftijd gekomen.

₈En het geschiedde, toen hij de priesterdienst voor God verrichtte in de beurt zijner afdeling, ₉dat hij door het lot werd aangewezen, volgens de regel van de priesterdienst, om de tempel des Heren binnen te gaan en het reukoffer te brengen. ₁₀En de gehele volksmenigte was buiten in gebed op het uur van het reukoffer. ₁₁En hem verscheen een engel des Heren, staande ter rechterzijde van het reukofferaltaar. ₁₂En Zacharias ontroerde bij dat gezicht, en vrees beving hem. ₁₃Maar de engel zeide tot hem: Wees niet bevreesd, Zacharias, want uw gebed is verhoord en uw vrouw Elisabet zal u een zoon baren en gij zult hem de naam Johannes geven. ₁₄En blijdschap en vreugde zal uw deel zijn en velen zullen zich over zijn geboorte verblijden. ₁₅Want hij zal groot zijn voor de Here en wijn en sterke drank zal hij niet drinken en met de heilige Geest zal hij vervuld worden, reeds van de schoot zijner moeder aan, ₁₆en velen der kinderen Israëls zal hij bekeren tot de Here, hun God. ₁₇En hij zal voor zijn aangezicht uitgaan in de geest en de kracht van Elia, om de harten der vaderen te keren tot de kinderen en de ongehoorzamen tot de gezindheid der rechtvaardigen, ten einde voor de Here een weltoegerust volk te bereiden. ₁₈En Zacharias zeide tot de engel: Waaraan zal ik dit weten? Want ik ben een oud man en mijn vrouw is op hoge leeftijd gekomen. ₁₉En de engel antwoordde en zeide tot hem: Ik ben Gabriël, die voor Gods aangezicht sta, en ik ben uitgezonden om tot u te spreken en u deze blijmare te verkondigen. ₂₀En zie, gij zult zwijgen en niet kunnen spreken, tot de dag toe, dat deze dingen geschieden, omdat gij mijn woorden niet geloofd hebt, die op hun tijd in vervulling zullen gaan. ₂₁En het volk stond op Zacharias te wachten en zij verwonderden zich, dat hij zo lang in de tempel vertoefde. ₂₂Toen hij dan naar buiten kwam, kon hij niet tot hen spreken en zij begrepen, dat hij in de tempel een gezicht gezien had. En hij wenkte hun toe en bleef stom. ₂₃En het geschiedde, toen de dagen van zijn dienst vervuld waren, dat hij vertrok naar zijn huis.

₂₄Na die dagen werd Elisabet, zijn vrouw, zwanger, en zij verborg zich vijf maanden, want, zeide zij: ₂₅Aldus heeft de Here aan mij gedaan in de dagen, waarin Hij op mij nederzag om mijn smaad onder de mensen weg te nemen.

₂₆In de zesde maand nu werd de engel Gabriël van God gezonden naar een stad in Galilea, genaamd Nazaret, ₂₇tot een maagd, die ondertrouwd was met een man, genaamd Jozef, uit het huis van David, en de naam der maagd was Maria. ₂₈En toen hij bij haar binnengekomen was, zeide hij: Wees gegroet, gij begenadigde, de Here is met u. ₂₉Zij ontroerde bij dat woord en overlegde, welke de betekenis van die groet mocht zijn. ₃₀En de engel zeide tot haar: Wees niet bevreesd, Maria; want gij hebt genade gevonden bij God. ₃₁En zie, gij zult zwanger worden en een zoon baren, en gij zult Hem de naam Jezus geven. ₃₂Deze zal groot zijn en Zoon des Allerhoogsten genoemd worden, en de Here God zal Hem de troon van zijn vader David geven, ₃₃en Hij zal als koning over het huis van Jakob heersen tot in eeuwigheid, en zijn koningschap zal geen einde nemen. ₃₄En Maria zeide tot de engel: Hoe zal dat geschieden, daar ik geen omgang met een man heb? ₃₅En de engel antwoordde en zeide tot haar: De heilige Geest zal over u komen en de kracht des Allerhoogsten zal u overschaduwen; daarom zal ook het heilige, dat verwekt wordt, Zoon Gods genoemd worden. ₃₆En zie, Elisabet, uw verwante, is eveneens zwanger van een zoon in haar ouderdom en dit is reeds de zesde maand voor haar, die onvruchtbaar heette. ₃₇Want geen woord, dat van God komt, zal krachteloos wezen. ₃₈En Maria zeide: Zie, de dienstmaagd des Heren; mij geschiede naar uw woord. En de engel ging van haar heen.

₃₉Maria dan maakte zich op in die dagen en reisde met spoed naar het bergland, naar een stad van Juda. ₄₀En zij ging het huis van Zacharias binnen en groette Elisabet. ₄₁En toen Elisabet de groet van Maria hoorde, geschiedde het, dat het kind opsprong in haar schoot, en Elisabet werd vervuld met de heilige Geest. ₄₂En zij riep uit met luider stem en sprak: Gezegend zijt gij onder de vrouwen en gezegend is de vrucht van uw schoot. ₄₃En waaraan heb ik dit te danken, dat de moeder mijns Heren tot mij komt? ₄₄Want zie, toen het geluid van uw groet in mijn oren klonk, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot. ₄₅En zalig is zij, die geloofd heeft, want wat vanwege de Here tot haar gezegd is, zal volbracht worden. ₄₆En Maria zeide:

₅₇Toen voor Elisabet de tijd vervuld was, dat zij baren zou, bracht zij een zoon ter wereld. ₅₈En haar buren en nabestaanden hoorden, dat de Here zijn barmhartigheid aan haar had grootgemaakt, en zij verheugden zich met haar.

₅₉En het geschiedde, toen de achtste dag was aangebroken, dat zij kwamen om het kind te besnijden, en zij wilden het naar de naam van zijn vader Zacharias noemen. ₆₀Doch zijn moeder antwoordde en zeide: Neen, hij moet Johannes genoemd worden. ₆₁En zij zeiden tot haar: Er is toch niemand in uw familie, die die naam draagt. ₆₂En zij beduidden zijn vader, dat hij beslissen zou, hoe hij het kind genoemd wilde hebben. ₆₃En hij vroeg om een schrijftafeltje en schreef deze woorden: Johannes is zijn naam. En zij verwonderden zich allen. ₆₄En terstond werd zijn mond geopend en zijn tong (losgemaakt), en hij sprak, God lovende.

₆₅En over allen, die in hun nabijheid woonden, kwam vrees, en in het gehele bergland van Judea werden al deze dingen besproken. ₆₆En allen die het hoorden, namen het ter harte en zeiden: Wat zal er van dit kind worden? Want de hand des Heren was met hem.

₆₇En zijn vader Zacharias werd vervuld met de heilige Geest en profeteerde, zeggende: