Marcus 15

₁En terstond, des morgens vroeg, stelden de overpriesters met de oudsten en schriftgeleerden, de gehele Raad, een besluit vast, en zij boeiden Jezus en zij leidden Hem weg en leverden Hem over aan Pilatus. ₂En Pilatus ondervroeg Hem: Zijt Gij de Koning der Joden? En Hij antwoordde hem en zeide: Gij zegt het. ₃En de overpriesters brachten vele beschuldigingen tegen Hem in. ₄En Pilatus vroeg Hem wederom [en zeide]: Geeft Gij niets ten antwoord? Zie, hoevele beschuldigingen zij tegen U inbrengen. ₅Doch Jezus gaf hem niets meer ten antwoord, zodat Pilatus zich verwonderde.

₆En bij elk feest liet hij hun een gevangene los, voor wie zij dit vroegen. ₇Nu was er iemand, genaamd Barabbas, gevangengezet met de oproermakers, die in het oproer een moord begaan hadden. ₈En de schare kwam naar voren en begon te eisen, dat hij hun deed, zoals hij gewoon was. ₉Pilatus antwoordde en zeide tot hen: Wilt gij, dat ik u de Koning der Joden loslaat? ₁₀Want hij bemerkte, dat de overpriesters Hem uit nijd overgeleverd hadden. ₁₁Doch de overpriesters zetten de schare op, dat hij hun liever Barabbas zou loslaten. ₁₂Pilatus antwoordde en zeide wederom tot hen: Wat moet ik dan doen met Hem, die gij de Koning der Joden noemt? ₁₃En zij schreeuwden wederom: Kruisig Hem! ₁₄Pilatus zeide tot hen: Wat heeft Hij dan voor kwaad gedaan? Zij schreeuwden des te meer: Kruisig Hem!

₁₅Pilatus oordeelde het geraden de schare haar zin te geven en hij liet hun daarom Barabbas los en gaf Jezus, na Hem gegeseld te hebben, over om gekruisigd te worden.

₁₆De soldaten nu leidden Hem weg tot binnen het hof, dat is het gerechtsgebouw, en riepen de gehele afdeling bijeen. ₁₇En zij trokken Hem een purperen kleed aan en zetten Hem een kroon op, die zij van doornen gevlochten hadden. ₁₈En zij begonnen Hem te begroeten: Wees gegroet, Gij Koning der Joden! ₁₉En zij sloegen Hem met een riet op het hoofd en bespuwden Hem en zij vielen op de knieën en bewezen Hem hulde. ₂₀En toen zij Hem bespot hadden, trokken zij Hem het purperen kleed uit en deden Hem zijn klederen aan.

En zij leidden Hem weg om Hem te kruisigen. ₂₁En zij presten een voorbijganger om zijn kruis te dragen, een zekere Simon van Cyrene, die van het land kwam, de vader van Alexander en Rufus.

₂₂En zij brachten Hem op de plaats Golgota, hetgeen betekent Schedelplaats. ₂₃En zij gaven Hem wijn, met mirre gemengd, doch Hij nam die niet. ₂₄En zij kruisigden Hem en verdeelden zijn klederen door het lot te werpen, wat ieder ervan krijgen zou. ₂₅Het was het derde uur, toen zij Hem kruisigden. ₂₆En het opschrift, dat de beschuldiging tegen Hem vermeldde, luidde: De Koning der Joden.

₂₇En met Hem kruisigden zij twee rovers, één aan zijn rechterzijde en één aan zijn linkerzijde. ₂₈[En het schriftwoord is vervuld geworden, dat zegt: En Hij is met de misdadigers gerekend.]

₂₉En de voorbijgangers spraken lastertaal tegen Hem, schudden hun hoofd en zeiden: Ha, Gij, die de tempel afbreekt en in drie dagen opbouwt, ₃₀red Uzelf, kom af van het kruis! ₃₁Evenzo spotten de overpriesters onder elkander samen met de schriftgeleerden, en zij zeiden: Anderen heeft Hij gered, Zichzelf kan Hij niet redden. ₃₂Laat de Christus, de Koning van Israël, nu afkomen van het kruis, dat wij het zien en geloven. Ook die met Hem gekruisigd waren beschimpten Hem.

₃₃En toen het zesde uur aangebroken was kwam er duisternis over het gehele land tot het negende uur. ₃₄En op het negende uur riep Jezus met luider stem: Eloï, Eloï, lama sabachtani, hetgeen betekent: Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? ₃₅En sommige van de omstanders, dit horende, zeiden: Zie, Hij roept Elia. ₃₆En iemand liep toe, drenkte een spons met zure wijn, stak ze op een riet en gaf Hem te drinken, zeggende: Stil, laat ons zien, of Elia komt om Hem eraf te nemen. ₃₇En Jezus slaakte een luide kreet en gaf de geest.

₃₈En het voorhangsel van de tempel scheurde in tweeën van boven tot beneden. ₃₉Toen de hoofdman, die tegenover Hem stond, zag, dat Hij zó de geest gegeven had, zeide hij: Waarlijk, deze mens was een Zoon Gods.

₄₀Er waren ook vrouwen, die uit de verte toeschouwden, onder wie ook Maria van Magdala en Maria, de moeder van Jakobus, de jongere, en van Joses, en Salome, ₄₁die, toen Hij in Galilea was, Hem volgden en Hem dienden, en vele andere vrouwen, die met Hem opgegaan waren naar Jeruzalem.

₄₂En toen het reeds avond geworden was, kwam, omdat het Voorbereiding, dat is de voorsabbat, was, ₄₃Jozef van Arimatea, een aanzienlijk lid van de Raad, die ook zelf het Koninkrijk Gods verwachtte; en hij waagde het naar Pilatus te gaan en het lichaam van Jezus te vragen. ₄₄En het bevreemdde Pilatus, dat Hij reeds gestorven zou zijn, en hij ontbood de hoofdman en vroeg hem, of Hij reeds lang gestorven was. ₄₅En toen hij het van de hoofdman vernomen had, schonk hij het lichaam aan Jozef. ₄₆En deze kocht linnen en hij nam Hem af van het kruis, wikkelde Hem in het linnen en legde Hem in een graf, dat in een rots uitgehouwen was, en hij wentelde een steen voor de ingang van het graf. ₄₇Maria van Magdala en Maria, de moeder van Joses, zagen, waar Hij was nedergelegd.