Psalmen 115

₁Niet ons, o Here, niet ons,

maar uw naam geef eer,

om uw goedertierenheid, om uw trouw.

₂Waarom zouden de heidenen zeggen:

Waar is toch hun God?

₃Onze God is in de hemel,

Hij doet al wat Hem behaagt.

₄Hun afgoden zijn zilver en goud,

het werk van mensenhanden;

₅zij hebben een mond, maar spreken niet,

zij hebben ogen, maar zien niet,

₆zij hebben oren, maar horen niet,

zij hebben een neus, maar ruiken niet,

₇hun handen – maar zij tasten niet,

hun voeten – maar zij gaan niet,

zij geven geen geluid met hun keel.

₈Wie hen maakten, zullen worden als zij,

ieder die op hen vertrouwt.

₉Israël, vertrouw op de Here,

Hij is hun hulp en hun schild;

₁₀gij huis van Aäron, vertrouwt op de Here,

Hij is hun hulp en hun schild;

₁₁gij, die de Here vreest, vertrouwt op de Here,

Hij is hun hulp en hun schild.

₁₂De Here heeft onzer gedacht; Hij zal zegenen,

Hij zal zegenen het huis Israëls,

Hij zal zegenen het huis van Aäron;

₁₃Hij zal zegenen wie de Here vrezen,

kleinen zowel als groten.

₁₄De Here moge u vermeerderen,

u en uw kinderen.

₁₅Gezegend zijt gij door de Here,

die hemel en aarde gemaakt heeft.

₁₆De hemel is de hemel van de Here,

maar de aarde heeft Hij de mensenkinderen gegeven.

₁₇Niet de doden zullen de Here loven,

niemand van wie in de stilte zijn neergedaald,

₁₈maar wij, wij zullen de Here prijzen

van nu aan tot in eeuwigheid. Halleluja.