1 Kronieken 13

₁David pleegde overleg met alle hoge en lage officieren, kortom met elke commandant. ₂Toen heel Israël in vergadering bijeen was, zei hij: ‘Als u het ermee eens bent en als ook de Heer het wil, laten we dan door alle delen van Israël boodschappers rondsturen. Zij moeten onze landgenoten die niet aanwezig zijn, oproepen hier samen te komen, ook de priesters en de levieten die in eigen gebieden wonen. ₃Ik stel namelijk voor dat wij de verbondskist van onze God naar Jeruzalem overbrengen, want ten tijde van Saul heeft niemand van ons ernaar omgekeken.’ ₄Iedereen stemde hiermee in en heel de vergadering besloot de verbondskist te gaan halen.

₅Toen riep David alle Israëlieten op, vanaf de grensrivier met Egypte in het zuiden tot aan de Hamatpas in het noorden. Zo kwamen zij samen om de verbondskist van God uit Kirjat-Jearim te halen. ₆Toen gingen David en alle Israëlieten naar Baäla, dat ook Kirjat-Jearim wordt genoemd en tot Juda behoort. Daar haalden zij de verbondskist op waaraan de naam verbonden is van God, de Heer, die troont op gevleugelde wezens. ₇Op een nieuwe wagen reden zij de verbondskist weg uit het huis van Abinadab. Uzza en Achio bestuurden de wagen. ₈David zelf en alle andere Israëlieten gingen opgetogen en vol overgave voor God uit; er klonk gezang en muziek van lieren, harpen, tamboerijnen, bekkens en trompetten. ₉Maar toen ze bij de dorsvloer van Kidon kwamen, gleden de ossen uit en stak Uzza zijn hand uit om de kist tegen te houden. ₁₀De Heer werd boos op Uzza en sloeg hem neer, omdat hij zijn hand naar de kist had uitgestoken. Hij stierf ter plaatse, in Gods tegenwoordigheid. ₁₁David maakte er zich kwaad over dat de Heer Uzza zo’n slag had toegebracht. Daarom heet die plek tot op de dag van vandaag Peres-Uzza: Uzza neergeslagen.

₁₂Toen werd David bang voor God en hij vroeg zich af of het wel goed was dat hij de verbondskist van God bij zich liet komen. ₁₃Daarom haalde hij de verbondskist niet bij zich in de Davidsburcht maar bracht hij hem elders onder, bij Obed-Edom uit Gat. ₁₄Drie maanden stond de verbondskist op een aparte plaats bij het huis van Obed-Edom en al die tijd bracht de Heer zegen over Obed-Edom en heel zijn gezin.