1 Samuël 15

₁Samuël zei tegen Saul: ‘Ik heb u in opdracht van de Heer gezalfd tot koning over zijn volk, tot koning over Israël. Luister daarom naar wat de Heer te zeggen heeft! ₂Zo spreekt de almachtige Heer: Ik ga nu Amalek straffen voor wat het Israël heeft aangedaan. Want Amalek heeft Israël gedwarsboomd bij zijn uittocht uit Egypte. ₃Trek dus tegen Amalek op, versla het en vernietig het geheel en al. Spaar het niet, maar dood alle mannen en vrouwen, kinderen en zuigelingen, runderen en schapen, kamelen en ezels.’

₄Saul riep dus het volk op en hield appèl in Telaïm: tweehonderdduizend man en nog tienduizend man uit Juda. ₅Toen hij de stad van de Amalekieten had bereikt, legde hij in het beekdal een hinderlaag. ₆Intussen waarschuwde hij de Kenieten: ‘Kom, maak voort! Blijf niet langer tussen de Amalekieten, want anders zou ik u tegelijk met hen uitroeien. En juist u hebt de Israëlieten vriendschap bewezen bij hun uittocht uit Egypte.’ De Kenieten trokken dus bij de Amalekieten weg. ₇Toen versloeg Saul Amalek van Chawila af tot in de buurt van Sur tegenover Egypte. ₈Hij nam koning Agag van Amalek levend gevangen, maar bracht het hele volk van Amalek om. ₉Hij en zijn mannen spaarden Agag en ook de beste schapen, geiten en koeien, zelfs de tweede keus en de jonge rammen, kortom alles wat waarde had. Ze wilden alleen vernietigen wat minderwaardig en waardeloos was. ₁₀Daarom zei de Heer tegen Samuël: ₁₁‘Ik heb er spijt van dat ik Saul koning heb gemaakt, want hij heeft mij de rug toegekeerd en mijn bevelen niet uitgevoerd.’ Samuël werd kwaad en riep heel de nacht tot de Heer. ₁₂Toen hij vroeg in de morgen Saul tegemoet ging, kreeg hij de mededeling: ‘Saul is eerst naar de stad Karmel gegaan om er voor zichzelf een gedenknaald op te richten; daarna is hij in andere richting verder gegaan en naar Gilgal gereisd.’

₁₃Toen Samuël bij Saul aankwam, zei Saul tegen hem: ‘U kunt God danken: het is gelukt! Het bevel van de Heer heb ik uitgevoerd.’

₁₄‘Hoe kan ik dan schapen horen blaten en runderen horen loeien?’ vroeg Samuël.

₁₅‘Die hebben ze uit Amalek meegebracht,’ antwoordde Saul. ‘Het volk heeft de beste schapen en runderen gespaard om ze aan de Heer, uw God, te offeren. De rest hebben we vernietigd.’

₁₆‘Geen woord meer,’ zei Samuël. ‘Ik zal u meedelen wat de Heer mij vannacht heeft gezegd.’

‘Vertel het,’ zei Saul.

₁₇Toen zei Samuël: ‘Ook al doet u of u geen invloed hebt, toch bent u het hoofd van de stammen van Israël, want de Heer heeft u tot koning over Israël aangesteld. ₁₈Hij heeft u eropuit gestuurd met de opdracht: Ruk op en vernietig dat slechte volk van Amalek, en vecht tegen hen tot u ze hebt uitgeroeid. ₁₉Waarom hebt u dan niet naar de Heer geluisterd? Waarom handelde u in strijd met zijn wil door op de buit aan te vallen?’

₂₀‘Ik heb wel naar de Heer geluisterd,’ antwoordde Saul, ‘al zijn aanwijzingen heb ik opgevolgd. Koning Agag van Amalek heb ik meegevoerd, maar de Amalekieten zelf heb ik vernietigd. ₂₁Maar het volk heeft de beste schapen en runderen voor vernietiging gespaard om die in Gilgal te offeren aan de Heer, uw God.’

₂₂Maar Samuël zei:

₂₄‘Ik heb gezondigd,’ zei Saul, ‘want ik heb het bevel van de Heer en uw orders overtreden. Maar ik was bang voor het volk en daarom heb ik naar hen geluisterd. ₂₅Vergeef me toch wat ik verkeerd heb gedaan en ga niet bij me vandaan; ik wil me neerbuigen voor de Heer.’

₂₆‘Nee, ik blijf niet bij u,’ antwoordde Samuël. ‘U hebt het bevel van de Heer naast u neergelegd en daarom heeft de Heer u aan de kant gezet; u zult niet langer koning van Israël zijn.’

₂₇Toen Samuël zich omkeerde om weg te gaan, greep Saul hem vast bij de zoom van zijn mantel, maar die scheurde af. ₂₈Toen zei Samuël: ‘De Heer heeft zojuist het koningschap over Israël van u losgescheurd en het gegeven aan iemand anders, aan een man die het meer waard is dan u. ₂₉Werkelijk, de onveranderlijke God van Israël liegt niet en kent geen spijt; om spijt te hebben moet je mens zijn en dat is hij niet.’

₃₀‘Ik heb gezondigd,’ antwoordde Saul, ‘maar val mij niet openlijk af tegenover de aanvoerders van het leger en tegenover Israël door zomaar te vertrekken; ik wil me neerbuigen voor de Heer, uw God.’

₃₁Toen ging Samuël met Saul mee en Saul boog zich neer voor de Heer. ₃₂‘Breng koning Agag van Amalek bij mij,’ beval Samuël. Vol goede moed ging Agag op hem toe. ‘De bittere smaak van de dood is dus geweken,’ dacht hij. ₃₃Maar Samuël zei:

Toen onthoofdde Samuël Agag ten overstaan van de Heer in Gilgal.

₃₄Samuël begaf zich toen naar Rama en Saul keerde terug naar Gibea, zijn geboortestad. ₃₅Tot zijn dood toe heeft Samuël Saul nooit meer ontmoet. Samuël treurde over Saul. En de Heer had er spijt van gekregen dat hij Saul koning over Israël had gemaakt.