1 Samuël 8

₁Oud geworden, stelde Samuël zijn zonen aan als leiders over Israël. ₂De oudste heette Joël, zijn jongere broer Abia en beiden gaven leiding in Berseba. ₃Maar ze volgden niet het voorbeeld van hun vader: ze waren op eigen voordeel uit, namen geschenken aan en verdraaiden het recht. ₄Daarom kwamen alle vertegenwoordigers van Israël bij elkaar en gingen naar Samuël in Rama. ₅‘U bent oud geworden,’ zeiden ze tegen hem, ‘en uw zonen volgen uw voorbeeld niet. Stel daarom een koning aan om ons te besturen, een koning zoals alle volken die hebben.’

₆Samuël vond hun verzoek: ‘Geef ons een koning om ons te besturen,’ een slechte zaak. Daarom wendde hij zich in gebed tot de Heer, ₇maar die antwoordde hem: ‘Willig het verzoek van het volk maar in en doe alles wat ze vragen, want ze hebben niet jou maar mij aan de kant gezet: mij willen ze niet meer als hun koning. ₈Van de dag af dat ik hen uit Egypte heb gehaald tot op de dag van vandaag, hebben ze nooit anders gedaan dan mij verlaten en andere goden dienen; zo doen ze nu ook tegen jou. ₉Willig hun verzoek dus maar in, maar waarschuw ze terdege door hun te wijzen op de rechten van de koning die over hen zal heersen.’

₁₀Toen bracht Samuël het volk, dat hem om een koning had gevraagd, alles over wat de Heer had gezegd. ₁₁Verder zei hij: ‘Dit zullen de rechten zijn van de koning die over u zal heersen: uw zonen zal hij u afnemen en indelen bij zijn strijdwagens en ruiterij en voor zijn wagen uit laten lopen. ₁₂Hij zal hen aanstellen als officieren over duizend of vijftig man. Ze moeten zijn akkers ploegen, zijn oogst binnenhalen, zijn wapens maken en zijn strijdwagens uitrusten. ₁₃Uw dochters zal hij u afnemen en aanstellen tot zalfbereidsters, kooksters en baksters. ₁₄Hij zal beslag leggen op uw beste landerijen, wijngaarden en olijfgaarden en ze aan zijn hofdienaren geven. ₁₅Van de opbrengst van uw velden en wijngaarden zal hij het tiende deel opeisen en het geven aan zijn lakeien en hofdienaren. ₁₆Hij zal u uw slaven en slavinnen, uw sterkste jongemannen en uw ezels afnemen om ze voor zichzelf aan het werk te zetten. ₁₇Ook van uw schapen en geiten zal hij het tiende deel opeisen. Ja, u zult zelf zijn slaven worden. ₁₈Als u dan schreeuwt om weer van uw koning af te komen die u zelf hebt gekozen, zal de Heer u geen antwoord geven.’

₁₉Maar het volk weigerde naar Samuël te luisteren en zei: ‘Nee, we moeten en zullen een koning hebben! ₂₀Dan pas zijn we gelijk aan alle andere volken. Onze koning zal ons leiding geven, voor ons uittrekken en onze oorlogen voeren.’ ₂₁Toen Samuël het antwoord van het volk gehoord had, bracht hij het de Heer over. ₂₂De Heer zei tegen Samuël: ‘Willig hun verzoek maar in en stel een koning over hen aan.’ Toen zei Samuël tegen de Israëlieten: ‘Laat ieder naar zijn stad teruggaan.’